آخرین درمان کرونا

آخرین درمان کرونا

جدیدترین اخبار در مورد ویروس کرونا

 

یافته‌های جدید علم پزشکی پیرامون پاتوبیولوژی یا فرآیند بیماری‌زایی ویروس کرونا در بدن انسان و پیشنهاد راه‌های درمانی برای آن.

 

 

گردآوری یافته‌های پزشکی از نیویورک، ایتالیا ، اسپانیا و دیگر کشورها در مورد  COVID-19 و ویژگی‌های بیمارانی که به فرم حاد بیماری دچار می‌شوند، نشان از آن دارد که در این مدت، در مورد فرآیند بیماری‌زایی کووید-19 در اشتباه بوده‌ایم.

 

 

تاکنون باور عمومی این بود که ویروس کووید 19، با ایجاد “عفونت ریه” موجب “سندرم دیسترس تنفسی حاد (ARDS)، و در نهایت مرگ بیمار می‌شود.

 

 

بر این اساس، پروتکل درمانی، در کنار استفاده از برخی داروها، برمبنای استفاده از ونتیلاتور و در مراحل نهایی، لوله‌گذاری در نای برای رساندن اکسیژن به ریه‌ها استوار بود.

 

 

اینک پژوهشگران دریافته‌اند که COVID-19 با اتصال به گروه‌های هِم در هِموگلوبین موجود در گلبول‌های قرمز خون، باعث ایجاد هیپوکسی (کاهش اکسیژن) طولانی‌مدت و پیش‌رونده می‌شود و به این طریق، بدن را از دریافت اکسیژن محروم می‌کند.

 

 

هموگلوبین از یک قسمت پروتئینی به نام گلوبین، و یک رنگدانه‌ی آهن‌دار به نام هِم تشکیل شده و نقش اصلی آن حمل اکسیژن به بافت‌های بدن و تخلیه‌ی دی‌اکسید کربن از آن‌ها است.

 

 

با این عملکرد ویروس، میزان اشباع اکسیژن خون به سادگی افت می‌کند، و این چیزی است که در نهایت منجر به نارسایی اندام‌ها شده و بیمار را از پا در می آورد، نه عفونت ریه.

 

 

 

 

در واقع، آسیب‌های ریوی‌ای که در سی‌تی‌اسکن دیده می‌شود، مربوط به عفونت اولیه‌ی ریه، ناشی از وجود ویروس نیست، بلکه به‌سبب رها شدن یون آهن از گروه‌های هِم در هِموگلوبین است که چون بیش از حد توان دفاعی طبیعی بدن آزاد شده است، موجب اکسیداسیون در سلول‌های ریه و درنهایت مرگ و تخریب بافت ریه می‌شود.

 

 

 

در اغلب موارد، وجود ضایعات ریوی در هر دو ریه، این تئوری را تایید می‌کند.

 

 

می‌دانیم که گلبول‌های قرمز خون، اکسیژن را از ریه‌ها گرفته و به تمام اندام‌ها منتقل می‌کنند. این فرآیند، به لطف وجود پروتئین هموگلوبین انجام می‌شود، پروتئینی که از چهار مولکول “هِم” تشکیل شده است.

 

 

 

مولکول‌های هِم، دارای نوع خاصی از یون آهن هستند که به‌طور طبیعی و در حالت آزاد، برای بدن ما کاملن سمی است اما همین یون آهن سمی، در مولکول هِم، تحت کنترل قرار گرفته و با خیال راحت توسط هموگلوبین در بدن حمل می‌شود.

 

 

 

هنگامی که گلبول‌های قرمز به آلوِئول‌ها یا کیسه‌های هوایی کوچک موجود در ریه می‌روند، یون آهن موجود در آن‌ها به مقداری اکسیژن متصل می‌شود تا بتواند آن را به اندام‌های بدن تحویل دهد.

 

 

در این‌جا است که ویروس COVID-19 وارد عمل شده و گِلیکوپروتئین‌های ویروس به مولکول هِم متصل می‌شوند.

با این کار، یون آهن سمی هِم جدا و آزاد می‌شود.

 

یون آهن سمی که اینک از قفس خود خارج شده می‌تواند آزادانه به گردش درآید و این گردش آزاد، به دو دلیل خطرناک و زیان‌بار است:

 

 

۱-         بدون یون آهن، هِموگلوبین دیگر نمی‌تواند به اکسیژن متصل شود و هنگامی که همه‌ی هموگلوبین‌ها دچار این اختلال شوند، گلبول‌های قرمز، دیگر توان حمل اکسیژن را ندارند و این فرآیند، موجب کاهش اکسیژن در بافت‌ها خواهد شد.

 

 

این وضعیت، شبیه به مسمومیت با گاز مونوکسید کربن است، که در آن CO به هموگلوبین متصل می‌شود و بدین ترتیب، دیگر هموگلوبین قادر به حمل اکسیژن نیست.

 

 

در این موارد، ونتیلاتورها علت اصلی را درمان نمی‌کنند. زیرا ریه‌های بیمار خسته نیستند. آن‌ها به‌خوبی هوا را پمپ می‌کنند لیکن این گلبول‌های قرمز خون هستند که قادر به حمل اکسیژن به بافت‌ها نیستند.

 

 

 برخلاف مسمومیت با CO که درصورت درمان به‌موقع، درنهایت CO می‌تواند، از هموگلوبین جدا شود و قابلیت حمل اکسیژن به هموگلوبین باز گردد، این فرآیند در بدنی که به ویروس کرونا مبتلاشده اتفاق نمی‌افتد و هِموگلوبین تخریب‌شده، بازسازی نخواهد شد.

 

 

به همین سبب است که بدن بیمار مبتلا به فرم حاد کرونا، با کمبود ظرفیت حمل و تحویل اکسیژن مواجه می‌شود.

 

در شرایط کاهش اکسیژن، مغز به کلیه‌ها فرمان می‌دهد تا هورمون اریتروپویتین را آزاد کند.

این هورمون وظیفه دارد تا کارخانه‌های تولید گلبول قرمز و هموگلولین، یعنی مغز استخوان را وادار به تولید گلبول‌های قرمز خون جدید نماید تا بتواند کمبود ظرفیت حمل اکسیژن را جبران کند.

 

به همین دلیل است که در یافته‌های آزمایشگاهی بیمار کرونایی، هموگلوبین فرد مبتلا بالا می‌رود، درحالی‌که با کاهش اکسیژن خون روبه‌رو هستیم.

 

 

 

۲-           زیان دوم یون‌های آهن سمی آزادشده از مولکول‌های هِم این است که آن‌ها، اکنون آزادانه درخون شناور شده و همان‌طور که پیش‌تر نیز اشاره شد، این نوع یون آهن بسیار واکنش‌پذیر است و باعث آسیب‌های خطرناک در بافت‌ها می‌شود.

 

 

در حالت طبیعی، این اتفاق در بدن ما به‌طور محدود رخ می‌دهد و بدن ما مکانیسم‌هایی برای تمیز کردن و دفاع در خنثا نمودن این یون‌های سمی دارد.

 

خورده‌شدن و حذف این یون‌های سمی یا رادیکال‌های آزاد توسط بخشی از گلبول‌های سفید، به‌نام ماکروفاژها و وجود غلظت بالایی از مولکول‌های آنتی‌اکسیدان، همانند ویتامین C و E و دیگر آنتی‌اکسیدان‌ها که این یون‌ها را خنثا می‌کنند، بخشی از مکانیسم دفاعی بدن است.

 

 

در شرایط طبیعی، در بدن، به‌مقدار کافی مولکول‌های آنتی‌اکسیدان برای حذف یون‌های سمی وجود دارند، اما با ابتلا به COVID-19 که در بدن شما در حال پیشرفت است، یون‌های آهن سمی بیش از حد زیاد شده و دفاع بدن، ممکن است قادر به غلبه بر این روند نباشد.

 

 

تحت این شرایط، روند آسیب ریوی آغاز می شود.

و این آسیب، منجر به التهاب ریه و آسیب‌هایی می‌شود که در سی‌تی‌اسکن ریه‌های بیمار COVID-19 مشاهده می‌شود.

 

 

هنگامی که بدن بیمار از کنترل خارج شود، تمام گلبول‌های قرمز بدن، بدون توانایی حمل اکسیژن در حال گردش هستند و مقدار زیادی از شکل سمی آهن نیز به‌همراه جریان خون، در سراسر بدن به حرکت در می‌آید و وارد سایر اندام‌های بدن می‌شوند.

 

بنابراین، اندام‌ها با کمبود شدید اکسیژن روبرو می‌شوند.

در این حال، کبد تلاش می‌کند تا همه‌ی توان خود را برای از بین بردن این آهن سمی و به دام انداختن آن انجام دهد لیکن چون مقدار آن بیش از حد توان کبد است و خود سلول‌های کبد نیز با کمبود اکسیژن مواجه هستند، کبد با آزادکردن آنزیمی به نام آلانین، فریاد “کمک” سر می‌دهد.

 

 

 وجود مقادیر بالای آنزیم آلانین در خون، دومین نشانه از ۳ یافته‌ی آزمایشگاهی برای تشخیص ورود بیمار به فاز بحرانی بیماری است.

 

 

و سرانجام، اگر سیستم ایمنی بیمار، به موقع نتواند با ویروس مقابله کند، قبل از این‌که اشباع اکسیژن خون بیمار خیلی کم شود، چه ونتیلاتور باشد و چه نباشد، اندام‌های بدن خاموش می‌شوند.

 

بنابراین، تنها راهی که می‌تواند به ادامه‌ی کار اندام‌های بدن کمک کند، رساندن حداکثر اکسیژن به بیمار است.

 

در این حالت، وجود یک محفظه‌ی اکسیژن (۱۰۰درصد) با چند اتمسفر فشار، فقط می‌تواند به هموگلوبین‌های باقی‌مانده‌ی سالم، فرصتی برای حمل مقدار کافی اکسیژن به اندام‌ها را بدهد و آن‌ها را زنده نگه دارد، اما این اتاق‌های پُرفشار اکسیژن، به اندازه‌ی همه‌ی بیماران وجود ندارد.

 

 

پس، در این شرایط، بهترین راه، رساندن گلبول‌های قرمز تازه با هِموگلوبین طبیعی، به‌روش انتقال خون است که می‌تواند بیمار را نجات دهد.

 

 

نکته‌ی اصلی این است که درمان بیمارانی که یون‌های آهن آن‌ها از هموگلوبین‌شان جدا شده و هموگلوبین آن‌ها را غیرطبیعی و بدون عمل‌کرد کرده است، با لوله‌گذاری در نای و استفاده از دستگاه ونتیلاتور بیهوده است، مگر این‌که فقط امیدوار باشیم که سیستم ایمنی بدن بیمار به موقع جادوی خود را انجام دهد.

 

 

پروتکل درمانی بیماران کرونا

 

✅ قبل از این که علایم بیش از حد پیشرفت کند، رژیم درمانی را آغاز کنیم.

 

ترکیب دو داروی هیدروکسی کلروکین همراه با آزیترومایسین، نتایج خوبی را به همراه داشته است، اما منتقدان زیادی دارد.

 

 

✅ تزریق پلاسما به‌همراه آنتی‌بادی‌ها را فراموش کنید، زیرا ممکن است در مراحل ابتدایی موثر باشد، اما اگر بیماری پیشرفت کرده باشد، بیمار به “کل اجزای خون” نیاز دارد، یعنی هم آنتی‌بادی‌ها و هم گلبول‌های قرمز.

 

بنایراین، تزریق خون کامل مفیدتر خواهد بود.

 

 

✅ استفاده از داروی هیدروکسی کلروکین

هیدروکسی کلروکین، داروی اختصاصی درمان بیماری مالاریا، است.

بیماری مالاریا توسط یک انگل تک‌سلولی ایجاد می‌شود که وارد گلبول‌های قرمز خون شده و هموگلوبین را به‌عنوان منبع غذایی خود مصرف می‌کند.

 

 

دلیلی که داروی هیدروکسی کلروکین برای مالاریا موثر است، همان دلیلی است که برای COVID-19 نیز موثر است، اگرچه جزئیات عمل‌کرد آن، هنوز به درستی درک نشده است.

گمان می‌شود که همان مکانیسم جلوگیری از دسترسی انگل مالاریا به هموگلوبین و جلوگیری از بلعیدن آن، در مورد جلوگیری از اتصال COVID-19 به مولکول هِم نیز انجام می‌شود.

 

 

علاوه بر این، داروی هیدروکسی کلروکین، pH خون و بافت‌ها را نیز کاهش می‌دهد که می‌تواند در تکثیر ویروس اختلال ایجاد کند.

 

 

✅ اگر بیمار به هوش باشد، او را در محیطی با اکسیژن بالا نگاه دارید و به سیستم ایمنی بدن فرصت دهید تا ویروس را از بین ببرد.

 

✅        از رشد و تکثیر ویروس جلوگیری کنید.

 

هر چه ویروس کمتر شود، هموگلوبین‌های کم‌تری آهن خود را از دست می‌دهند و شدت بیماری پایین‌تر و آسیب کم‌تر می‌شود.

 

✅        اکنون که ما در مورد چگونگی عمل‌کرد این ویروس و تاثیر آن بر بدن مطالب بیش‌تری می‌دانیم، طیف گسترده‌ای از گزینه‌های درمانی در برابر ما خواهند بود.

 

 

 

 

با این شرایط و با درکی که از پاتوبیولوژی ویروس پیدا کرده‌ایم، اینک باید بپذیریم که موج‌های اپیدمی این بیماری، هرگز از بین نخواهد رفت و همانند بسیاری دیگر از ویروس‌ها، برای ده‌ها سال دیگر نیز احساس خواهد شد.

 

 

آخرین درمان کرونا

به هرحال به شایعات به اندازه کافی وجود دارد .  اما نتیجه ی نهایی از این مقاله چیست ؟

 

 

 

اولا، شرایط اضطراری دستگاه تنفس باید مورد بررسی مجدد قرار گیرد.

 

 

اگر بیماری را که به کما میرود و به تنفس مصنوعی نیاز دارد تا زنده بماند را به دستگاه ونتیلاتور متصل کنیم به سیستم ایمنی این  فرصت را  میدهیم تا عمل کند.

 

 

اما چنانچه بیمار هوشیار باشد راه حل ،  رساندن حداکثر اکسیژن به بیمار است که با قرار گیری بیمار در اتاق های پرفشار اکسیژن صورت میگیرد. به سیستم ایمنی فرصت دهید تا مقابله کند. اما اگر  بیماران هوشیار  و  سازگار هستند آن ها را در اکسیژن نگه دارید و اگر قابلیت دارید اکسیژن را در حداکثر فشار اعمال نمایید.  

 

 

 

 

اما  چنانچه مجبور به استفاده از دستگاه ونتیلاتور هستید این کار را در  فشار کم و حداکثر  مقدار اکسیژن انجام دهید.

ریه های بیماران را با فشار جریان همواره مثبت  (PEEP )   متلاشی ننمایید زیرا صدمه بیشتری به بیمار وارد کرده و در حال درمان بیماری به روشی اشتباه هستید.

  PEEP   مخفف Positive End Expiratory Pressure    به معنی فشار مثبت انتهای بازدمی می باشد.

 

آخرین درمان کرونا

در حالت ایده آل ، نوعی از درمان باید به روش زیر اتفاق بیفتد:

 

از رشد و تکثیر ویروس جلوگیری کنید. در اینجا نقش CHQ + ZPAK + ZINC یا سایر روشهای درمانی ویروسی که در حال مطالعه هستند را بازی می کند. ویروس کمتر ، هموگلوبین کمتر آهن خود را از دست می دهد ، شدت و آسیب کمتری دارد.

 

 

روش درمانی برای کسی که هموگلوبین غیر طبیعی یا نقص عملکرد گلبول های قرمز را دارد روش انتقال خون می باشد.  به هر حال من وسعت و حوزه کامل را نمی‌دانم چون من پزشک نیستم. اما در مورد این امر فکر کنید تا بیماری را واقعی درمان کنید.  اگر در مورد دادن پلاسما همراه با آنتی بادی فکر میکنید ممکن است به شکل بدی صورت گیرد دوباره فکر کنید و در مورد انتقال  خون با آنتی بادی به آنها  یا حداقل ، انتقال خون به همراه  پلاسما و آنتی بادی به آن ها   فکر کنید

آخرین درمان کرونا

 

 اکنون که ما در مورد چگونگی عملکرد این ویروس و تأثیرگذاری بر بدن ما بیشتر می دانیم ، باید طیف گسترده ای از گزینه ها برای درمان پیدا کنیم.

منبع:

http://web.archive.org/web/20200405061401/https://medium.com/@agaiziunas/covid-19-had-us-all-fooled-but-now-we-might-have-finally-found-its-secret-91182386efcb

 

 

 

 

آخرین درمان کرونا

یک شرکت داروسازی از تولید یک داروی جدید به نام داروی defensin Brilacidin برای معالجه احتمالی Covid-19  یا همان کرونا معروف، بیماری ناشی از کرونا ویروس خبر داد.

این شرکت در حال گفتگو با سازمان ها و محققان است تا در مورد استفاده از Brilacidin به عنوان یک درمان ضد ویروسی علیه کورو ویروس ها ، از جمله Covid-19 ، MERS-CoV و SARS-CoV تحقیق کند.

این ویروسها فاقد درمانهای مؤثر یا واكسن هستند زیرا شیوع آن معمولاً قبل از ایمنی و كارآیی كاندیدایی كاهش می یابد.

 

با جدیدترین اپیدمی کروناویروس ، شرکت ها و تیم های تحقیقاتی در حال ایجاد یک واکسن و درمان هستند. بسیاری از آنها روی داروهای موجود متمرکز شده اند زیرا داده های فارماکودینامیک و فارماکوکینتیک را ایجاد کرده اند و مدت زمان توسعه را کاهش می دهند.

Brilacidin یک مولکول کوچک در توسعه مرحله اواخر است. گفته می شود این دارو درمطالعات مختلف بالینی فعالیت ضد باکتری ، ضد التهابی و سیستم ایمنی بدن را نشان داده است.
به گفته معاون وزیر علوم و فناوری چین ، زو نانپینگ ، نخستین واکسن کرونا ویروس جدید در چین در اواخر ماه آوریل برای آزمایشات بالینی ارائه می شود.

SARS-CoV-2 ، تاجی جدید که در دسامبر سال 2019 در ووهان چین پدیدار شد ، جان بیش از 2200 نفر را گرفت و منجر به بیش از 76000 عفونت در 28 کشور جهان شد.

 

آخرین درمان کرونا

واکسن کرونا: شرکت ها و محققان در سراسر جهان برای ایجاد واکسن و همچنین درمان های مؤثر برای بیماری ناشی از SARS-CoV-2 که رسماً با نام Covid-19 نامگذاری شده اند ، در تلاشند.

 

 

در حالی که داروهای مختلف موجود در کارآزمایی های بالینی وارد شده اند ، کاندیداهای واکسن هنوز در مراحل توسعه یا بالینی قرار دارند. تخمین زده می شود که واکسن کورو ویروس نزدیک به یک سال طول بکشد تا آماده بازار شود.

به نظر می رسد چین برای توسعه درمان های COVID-19 موثر است
با ادامه کار برای تولید داروهای مؤثر ، واکسن ، پزشکان بر جلوگیری از پیشرفت بیماری به مرحله بحرانی تمرکز می کنند.

 

دکتر کنگ یوفنگ ، یک بیمار بهبود یافته COVID-19 که 14 ساعت کارنتین را پشت سر گذاشته ، پلاسما را در یک کلینیک در ووهان ، استان هوبی چین اهدا می کند. به گفته کمیسیون بهداشت ملی چین ، پلاسما از بیماران بهبود یافته COVID-19 حاوی آنتی بادی است که می تواند به کاهش اثر ویروس در بیماران مبتلا به بحرانی کمک کند.

آخرین درمان کرونا

همزمان با گسترش ویروس کرونو به همه قاره ها به جز قطب جنوب و صعود شمار تلفات بالای 3000 ، دانشمندان و پزشکان در سراسر جهان عجله می کنند قبل از این که افراد بیشتری را آلوده کنند و راهی برای درمان این بیماری پیدا کنند ، COVID-19 هستند. چالش بزرگتری برای سلامتی جهانی.

پیشرفت کارکنان بهداشت چینی در معالجه این بیماری امیدوار کننده است: بیش از نیمی از بیماران در چین که در آن شیوع اولین بار در اواخر سال گذشته به وجود آمده است مرخص شده اند و تعداد باقی مانده موارد تایید شده را به کمتر از 35000 کاهش می دهد.

بیشتر کسانی که بهبود یافته اند فقط علائم خفیف بیماری را تجربه کرده اند ، اما میزان مرگ و میر در میان سالمندان و افرادی که عفونت آنها به مرحله بحرانی پیش می رود همچنان بالاست.

میزان کلی مرگ و میر در بین آلوده ها تقریبا در چین 2.3 درصد است. با این حال ، براساس یک مطالعه بر روی نمونه‌های اولیه که در هفته گذشته در نشریه پزشکی لانست ، مجله پزشکی بریتانیا منتشر شد ، این بیماری 61.5 درصد از مبتلایان منتقد را به کام مرگ کشاند.

 

 

آخرین درمان کرونا

 

این پزشک به الجزیره گفت: “روش طبیعی درمان پنومونی مانند استفاده از دستگاه های تهویه مطبوع ، قرار دادن بیماران در درمان ضد ویروسی و ضد باکتری و استفاده از استروئیدها ، در معالجه بیماران که به آخرین مرحله از بیماری رسیده اند ، نسبتاً بی اثر است.”

 

تیمی از دانشمندان دانشگاه علم و فناوری هنگ کنگ (HKUST) به تازگی کشف مهمی را در شناسایی مجموعه ای از اهداف واکسن بالقوه برای کورو ویروس های SARS-CoV-2 انجام داده و منجر به ارائه هدایت های مهم برای هدایت تلاش های تجربی به سمت توسعه واکسن می شوند. در برابر ذات الریه ریه (COVID-19) ناشی از ویروس.

 

 این تیم با در نظر گرفتن شباهت ژنتیکی بین SARS-CoV-2 و SARS-CoV ، داده های ایمونولوژیکی تجربی را تعیین کرد تا بتواند مجموعه ای از سلول های B و سیتو T های مشتق شده SARS-CoV مشتق شده و اپی توپ های سلول T را که دقیقاً با SARS-CoV-2 مطابقت دارد ، شناسایی کند.

اپی توپ ها نشانگرهای زیستی هستند که توسط سیستم ایمنی بدن برای انجام اقدامات علیه ویروس شناخته می شوند. از آنجا که هیچ جهشی در اپی توپ های شناسایی شده در میان توالی های ژنتیکی موجود SARS-CoV-2 مشاهده نشده است ، هدف قرار دادن ایمنی این اپی توپ ها به طور بالقوه می تواند محافظت در برابر پنومونی رمان COVID-19 را ارائه دهد.

 

 

این تیم به سرپرستی دانشمندان داده های پروفسور متیو مک کی و دکتر احمد عبدال کوادر انتظار داشتند که کار آنها می تواند در هدایت تحقیقات تجربی به سمت توسعه واکسن های مؤثر علیه SARS-CoV-2 کمک کند.

 

پروفسور مک کی تصریح کرد: “علیرغم شباهت های بین SARS-CoV و SARS-CoV-2 ، تنوع ژنتیکی بین این دو وجود دارد ، و بدیهی نیست اگر اپی توپ هایی که پاسخ ایمنی علیه SARS-CoV ایجاد می کنند ، احتمالاً در برابر SARS- مؤثر باشند. CoV-2. ما دریافتیم که فقط حدود 20٪ از اپی توپ های SARS-CoV به طور یکسان با SARS-CoV-2 نقشه برداری می کنند ، و معتقدیم که این نامزدها امیدوار کننده هستند. “

 

 

دکتر کوادر گفت: “برای اپی توپ های سلول T شناسایی شده ، ما همچنین یک تجزیه و تحلیل پوشش جمعیتی را انجام دادیم و مجموعه ای از اپی توپ را تعیین کردیم که تخمین زده می شود پوشش گسترده ای را در سطح جهان و همچنین در چین فراهم کند.” پوشش تخمینی جمعیت ، درصد افراد در جمعیت منتخب را نشان می دهد كه احتمالاً پاسخ ایمنی حداقل به یك اپی توپ از مجموعه مشخص شده را استخراج می كنند.

 

آخرین درمان کرونا

پروفسور مک کی استادی در گروه های مهندسی الکترونیک و رایانه و مهندسی شیمی و زیست شناسی؛ دكتر كوئيدر دانشكده بعد از دكتري در گروه مهندسي الكترونيك و رايانه است. یافته های آنها اخیراً در ژورنال علمی ویروس ها در این ماه منتشر شد.

 

پروفسور مک کی افزود: “هدف ما تلاش برای کمک به مرحله اولیه ساخت واکسن ، با ارائه توصیه های اپی توپ های خاص است که به طور بالقوه ممکن است برای گنجاندن در طرح های واکسن در نظر گرفته شود.” “به طور کلی ، کار ما بخشی از یک تلاش جهانی است که به دنبال سرمایه گذاری از داده های COVID-19 است که توسط جامعه علمی در دسترس و به سرعت به اشتراک گذاشته شده است تا این ویروس جدید را درک کرده و مداخلات موثری را انجام دهیم.”

 

آغاز سال 2020 شاهد ظهور شیوع SARS-CoV-2 در سرزمین اصلی چین بود که به سرعت در بیش از 30 کشور در سراسر جهان گسترش یافت و بیش از 80 هزار نفر را آلوده کرد و از اواخر فوریه 2020 منجر به مرگ بیش از 2600 نفر شد.

 

 

 

به دنبال اپیدمی کرونا ، تمامی جلسات سازمان ISO   تا 30 ژوئن به صورت مجازی برگزار می گردد.

تقریباً 275 نشست ISO که قرار بود بین 1 فوریه 2020 تا 30 ژوئن 2020 برگزار شود ، لغو شده اند.

این تصمیم برای حفظ سلامت و رفاه جامعه ISO گرفته شده است.

 

 

آخرین درمان کرونا

آیا ماسک های تنفسی برای پیشگیری از کرونا مفید هستند؟

پوشیدن ماسک صورت مطمئناً تضمینی برای اینکه بیمار نشوید نیست، ویروس ها کماکان می توانند از طریق چشم منتقل شوند و ذرات ریز ویروس ، معروف به آئروسل ، می توانند به ماسک ها نفوذ کنند. با این حال ، ماسک ها در گرفتن قطرات  ، که یک مسیر اصلی انتقال کروناویروس است ،موثر هستند.

اگر در تماس نزدیک با شخص آلوده هستید ، ماسک احتمال انتقال بیماری را کاهش می دهد. اگر علائم بیماری کروناویروس نشان داده اید یا تشخیص داده شده اید ، پوشیدن ماسک می تواند از دیگران نیز محافظت کند. بنابراین ماسک برای مراقبت از مراقبت های بهداشتی و اجتماعی بسیار مهم است و همچنین برای اعضای خانواده که مراقبت از شخص بیمار را بعهده دارند ، توصیه می شود (در حالت ایده آل هم بیمار و هم مراقب باید ماسک داشته باشند.)

با این وجود ، اگر فقط در شهر قدم می زنید یا اتوبوس می گیرید ، احتمالاً ماسک ها تفاوت چندانی نخواهند داشت ، بنابراین نیازی به خرید عمده کالا نیست.