ISO26000:2010 – سیستم مدیریت مسئولیت اجتماعی

شرکت‌ها و سازمان‌ها به دور از جامعه کار نمی‌کنند. ارتباط آن‌ها با جامعه و محیط زیستی که در آن کار می کنند، عامل مهمی در توانایی شرکت‌ها برای ادامه کار به طور موثر است. یک سازمان نسبت به جامعه و محیط پیرامونی خود مسئول است و باید این مسئولیت را ادا کند. این مسئولیت با عنوان استاندارد مسئولیت پذیری اجتماعی یا ایزو 26000 در بحث تضمین کیفیت شناخته شده و می‌تواند از توجه به سازمان‌های خیریه تا حفظ و توسعه محیط زیست، متفاوت و گسترده باشد. امروزه بسیاری از سازمان‌ها بخشی از درآمد خود را صرف امور عام‌المنفعه نظیر کمک به موسسات خیریه، موسسات جهانی حمایتی نظیر یونسکو، حفظ و توسعه محیط زیست و… می‌کنند. در استاندارد مسئولیت اجتماعی 26000 ISO، راهنمایی‌هایی برای اجرای هر چه بهتر این مسئولیت‌ها ارائه شده است.

استاندارد مسئولیت‌پذیری اجتماعی در بحث ایزو 26000 در گروه استانداردهای کنترل کیفیت قرار دسته بندی می شود و به عنوان رهنمودی در قالب مسئولیت‌های اجتماعی ارائه شده که قابل استفاده برای تمام سازمان‌ها اعم از دولتی، خصوصی، کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه است. تاکید استاندارد مسئولیت اجتماعی 26000 ISO، بر نتایج امور و بهبود این موارد است. وجود سیستم مدیریت مسئولیت اجتماعی در سازمان موجب جلب اعتماد، رضایت مشتریان، فعالیت‌ها، تولید و خدمات خواهد شد.

مسئولیت یک سازمان آگاهی از تاثیر تصمیمات و فعالیت‌های خود بر جامعه و محیط است و در این راه باید از رفتاری شفاف و اخلاقی پیروی کند. سازمان‌های واقع در هر نقطه از دنیا و سهامداران یا ذینفعان آن‌ها، آگاهی مناسبی نسبت به مزایای رفتارهای اجتماعی پیدا کرده‌اند یا به عبارتی دارای سیستم مدیریت مسئولیت اجتماعی یا ایزو 26000 هستند. هدف مسئولیت اجتماعی کمک به توسعه‌ی پایدار است. استاندارد مسئولیت پذیری اجتماعی یا ایزو 26000 راهکارهایی در زمینه‌های مختلف از جمله اصول اساسی مسئولیت اجتماعی، مسائل و موضوعات مرتبط با مسئولیت اجتماعی، روش‌های ادغام و تلفیق، تبدیل رفتار مسئولیت اجتماعی به راهکارها، سیستم‌ها و فرآیندهای سازمانی ارائه می‌کند.

هدف از پیاده سازی ایزو 26000

هدف اصلی مسئولیت اجتماعی ایزو 26000 ،کمک به توسعه‌ی پایدار است. سیستم مدیریت مسئولیت اجتماعی، راهکارهایی در زمینه اصول اساسی و استاندارد مسئولیت‌پذیری اجتماعی ارائه می‌کند تا روش‌های ادغام، تلفیق و تبدیل رفتار مسئولیت اجتماعی به سیستم‌‌ها، اقدامات و فرایندهای سازمانی فعلی مشخص شود. استاندارد مسئولیت‌پذیری اجتماعی برای کمک به سازمان‌ها در جهت پیاده‌سازی توسعه پایدار، طراحی شده است.

دامنه کاربرد سیستم مدیریت مسئولیت اجتماعی

ایزو 26000، با انواع سازمان‌های کوچک یا بزرگ، در بخش‌های خصوصی، دولتی و غیرانتفاعی هم‌خوانی دارد. این استاندارد در کشورهای پیشرفته یا در حال توسعه قابل اجرا است و متناسب با تمام شرایط ممکن طراحی شده است.

مزایای پیاده‌سازی ایزو 26000

پیاده‌سازی یک سیستم مدیریت مسئولیت اجتماعی صحیح در سازمان، مزایای زیادی در زمینه‌های مدیریتی و نیروی انسانی دارد که برخی از این موارد عبارتند از:

ترغیب به تصمیم‌گیری آگاهانه‌، بر اساس شناخت بهتر از انتظارات و توقعات جامعه
آگاهی نسبت به فرصت‌ها، تهدیدها و خطرات مرتبط با استاندارد مسئولیت پذیری اجتماعی یا عدم توجه به این مسئولیت‌ها، نظیر مدیریت بهتر خطرات و تهدید قانونی
افزایش شهرت سازمان و افزایش اعتماد عمومی
افزایش رقابت سازمان با رقبای خود که شامل دسترسی به وضعیت مالی و شریک ممتاز است.
تماس با طیف متنوعی از سهامدارن، بهبود رابطه سازمان با سهامداران و ارتقای ظرفیت آن برای ابتکار و نوآوری از طریق ارائه دیدگاه‌ها و نگرش‌های جدید
تاثیر مثبت بر توانایی استخدام، افزایش وفاداری، صداقت، بهبود در روحیه کارمندان و ارتقای ایمنی و سلامت کارگران زن و مرد افزایش اطمینان و عدالت در معاملات از طریق امور سیاسی مسئولانه، رقابت منصفانه و حذف فساد و رشوه‌خواری
جلوگیری یا کاهش تمارضات احتمالی در زمینه محصولات و خدمات با مشتریان

اصول استاندارد ایزو 26000 برای سازمان‌ها

استاندارد مسئولیت پذیری اجتماعی یا همان ISO 26000 دارای اصول اولیه‌ای است که هر سازمان ملزم به پیروی از این اصول است. این اصول شامل این موارد است:

کمک به سازمان‌ها در جهت ایفای نقش مسئولیت اجتماعی آن‌ها،
ایجاد راهنمایی‌های عملی در جهت مسئولیت اجتماعی،
اجرایی نمودن مسئولیت اجتماعی 26000 ISO،
شناسایی و همکاری با گروه‌های ذینفع،
افزایش اعتبار گزارش‌های مربوط به استاندارد مسئولیت پذیری اجتماعی،
تأکید بر نتایج عملکرد و ارتقا،
ترویج اصطلاحات عمومی در زمینه مسئولیت پذیری اجتماعی،
کاهش تضادها و افزایش هماهنگی بین‌المللی از طریق تشکیل کمیسیون و مجامع گوناگون،
تأکید بر بهبود نتایج عملکردهای سازمان،
همراه شدن با سایر مدارک و استانداردهای بین‌المللی،
ارتقای واژه‌شناسی رایج در گزارشگری اجتماعی،
افزایش رضایت و اطمینان مشتری

ISO 15189:2012 – سیستم مدیریت کیفیت آزمایشگاه های طبی

استاندارد بین‌المللی ایزو 15189 متضمن نیازهای کیفی آزمایشگاه‌های پزشکی است که به صورت هم‌زمان بر استاندارد مدیریت آزمایشگاه‌های آزمون و کالیبراسیون (ISO/IEC17025) و استاندارد مدیریت کیفیت ایزو 9001 منطبق است. استاندارد ایزو 15189 باید جهت رفع نیازهای تمامی بیماران و پرسنل مسئول در دسترس باشد. سرویس‌های مد نظر در سیستم مدیریت کیفیت آزمایشگاه های طبی علاوه بر در نظر گرفتن ایمنی و اخلاق در فعالیت‌های آزمایشگاهی، شامل اولویت‌بندی نیازها، آماده‌سازی بیمار، تشخیص هویت بیمار، جمع‌آوری نمونه‌ها، انتقال، ذخیره، پردازش و آزمایش نمونه‌های کلینیکی، تائید و تفسیرگزارش و… است.
طبق سیستم مدیریت کیفیت آزمایشگاه های طبی، سرویس‌های آزمایشگاه پزشکی باید دربرگیرنده ارزیابی بیماران در موارد مشورتی بوده و شامل فعالیت‌های پیشگیری و تشخیص بیماری باشند. هر آزمایشگاهی باید آموزش‌های مناسب و فرصت‌های خاص در اختیار پرسنلش قرار دهد. هدف از تدوین و بکارگیری استاندارد بین‌المللی 15189، تعیین الزامات مورد نیاز جهت تضمین کیفیت آزمایشات، نتایج آن و صلاحیت آزمایشگاه‌های پزشکی است.

ضرورت استفاده و اجرای استاندارد مدیریت کیفیت آزمایشگاه های پزشکی

ضرورت استفاده از استاندارد ایزو 15189، هنگام ارائه خدمات آزمایشگاه‌های پزشکی در حفظ رضایت و سلامت بیماران یا کسانی که به هر نحو با این سیستم سروکار دارند امری اجتناب‌ناپذیر است. لذا پرسنل هر کدام از این بخش‌ها مسئولیت رفع تخصصی نیازهای بیماران را با استفاده از استانداردهای ایزو 15189 بر عهده دارند. این خدمات می‌بایست در دسترس کلیه مشتریان قرار داشته باشد. خدمات مربوط به سیستم مدیریت کیفیت آزمایشگاه های طبی شامل اولویت‌بندی نیازها، آماده‌سازی بیمار، تشخیص هویت بیمار، جمع‌آوری نمونه‌ها، انتقال، ذخیره، پردازش و آزمایش نمونه‌های کلینیکی، تایید تفسیر گزارش و توصیه به‌علاوه در نظر گرفتن ایمنی و اخلاق در فعالیت‌های آزمایشگاه است.

ویرایش استاندارد ایزو 15189

در حال حاضر آخرین ویرایش منتشر شده استاندارد ایزو 15189 در سال ۲۰۱۲ بوده که به صورت ISO 15189:2012 بیان می‌شود. پیش از این، ویرایش‌های ۲۰۰۳ و ۲۰۰۷ این استاندارد توسط سازمان بین‌المللی ایزو منتشر شده بود که اداره کل استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران این نسخ بومی‌سازی و ترجمه کرد.

ارتباط استاندارد ISO15189 با سایر استانداردها

دریافت گواهینامه ایزو 15189 در کنار استانداردهای پایه مانند ISO 9001 یا سیستم مدیریت یکپارچه IMS و همچنین استانداردهای مشتری مدار مانند ISO10004 و ISO10002 برای آزمایشگاه‌های پزشکی اکیدا توصیه می‌گردد، زیرا وجود سیستم مدیریت کیفیت آزمایشگاه های طبی، در کنار تاثیرات مثبت ساختاری، در ذهن مشتریان نیز تصویری مطلوب از سازمان ایجاد خواهد کرد.

هدف از پیاده‌ سازی ایزو 15189

استاندارد ایزو 15189 تایید اعتبار یک آزمایشگاه است و با این استاندارد بین سایر آزمایشگاه‌ها به عنوان آزمایشگاه دارای صلاحیت شناخته شده و مجهز به سیستم مدیریت کیفیت آزمایشگاه های طبی خواهد بود. بنابراین میان عموم مردم به عنوان شاخص شناخته می‌شود تا بتوانند سرویس سلامت خود را بین سرویس‌دهندگان انتخاب کنند. تطابق با استاندارد به آزمایشگاه‌ها کمک می‌کند تا کار خود را به خوبی، با دقت و مطابق استانداردها انجام دهند و محکی برای حفظ مهارت آزمایشگاه ایجاد کنند.

تطابق با استاندارد ISO 15189 موثرترین وسیله بازاریابی برای آزمایشگاه‌های طبی است و می‌تواند پاسپورتی برای پیمان‌کارانی باشد که به تائید آزمایشگاه طرف قرارداد خود نیاز دارند.

نگاهی به الزامات استاندارد ISO15189:2012

الزامات ایزو 15189 در زمینه‌های مختلفی در سازمان پیاده‌سازی می‌شود که به صورت جداگانه شرح داده می‌شود:

سازمان و مدیریت

در بخش مدیریت، ضمن ضرورت مشخص بودن جایگاه قانونی آزمایشگاه، بر لزوم برآورده شدن الزامات این استاندارد توسط آزمایشگاه تاکید می شود. مدیریت آزمایشگاه، مسئولیت طراحی، اجرا، نگهداری و بهبود سیستم کیفیت را بر عهده داشته و در قبال کارکنان، تعیین ساختار سازمانی و مدیریتی، ارتباط آن با آموزش کارکنان و نظارت بر میزان مهارت آنها، تعیین مدیر کیفیت و خط‌مشی نگهداری اطلاعات، مسئول و متعهد است.

خدمات آزمایشگاهی پزشکی باید به نحوی طراحی و ارائه شوند که مدیریت آزمایشگاه به طور سیستماتیک امکان ارزیابی و پایش مشارکت آزمایشگاه را در روند مراقبت بهبودی بیمار داشته باشد.

سیستم مدیریت کیفیت

آزمایشگاه باید دارای سیستم مدیریت کیفیت باشد. این سیستم باید با استاندارد ایزو 15189 منطبق بوده و در آن خط‌مشی‌ها، فرایندها، روش‌های اجرایی و دستورالعمل‌ها مستند شده و به تمامی کارکنان درگیر تفهیم شده و به کار گرفته شود.
یکی از مهم‌ترین مستندات این سیستم نظامنامه کیفیت است که در آن سیستم مدیریت کیفیت و ساختار مستندات سیستم مشخص می‌شود. این نظا‌نامه تحت اختیار مدیریت، جاری بوده و کارکنان باید بتوانند به خوبی از آن استفاده کنند. در سیستم مدیریت کیفیت، عناصر تضمین کیفیت مانند کنترل کیفی داخلی و برنامه‌های کنترلی مقایسه‌ای بین آزمایشگاهی، برنامه‌های منظم کالیبراسیون دستگاه‌ها و پایش عملکرد آن‌ها لحاظ شده است.

کنترل مدرک

کنترل مدارک آزمایشگاه باید مدارک خود را مطابق یک روش اجرایی مستند کنترل کند. در این راستا لازم است که اطلاعات و مدارک شناسایی شده، از طریق کد شناسایی از پیش تعیین شده در سیستم کیفیت قرار داده شود.
از جمله مدارک سازمان می‌توان به روش‌های اجرایی،کتب مرجع، جداول کالیبراسیون، عبارات خط‌مشی، نامه‌های داخلی، اخطارها، نرم افزارها و… اشاره کرد.

آزمایش توسط آزمایشگاه‌های مرجع

آزمایشگاه موظف است یک روش اجرایی مستند و موثر جهت ارزیابی و انتخاب آزمایشگاه‌های مرجع و مشاور برای مواقع لزوم در کلیه زمینه‌ها اعم از هیستو پاتولوژی, سیتولوژی و آزمایشات بالینی داشته باشد. آزمایشگاه‌های انتخاب شده باید توانایی لازم را برای برآوردن الزامات داشته باشد و روش‌های اجرایی مناسب برای فرآیندهای قبل از آزمایش، انجام آزمایش و پس از انجام آن را به کار ببرند.

سرویس‌ها و خدمات خارجی

آزمایشگاه باید جهت انتخاب و استفاده از خدمات خارجی مانند خرید تجهیزات، مواد اولیه، وسایل مصرفی، نگهداری و تعمیر تجهیزات و کلیه موارد مشابهی که بر کیفیت نتایج فعالیت‌ها موثر هستند، روش اجرایی مشخص و جاری داشته باشد. در این راستا کلیه تجهیزات پس از حصول اطمینان از عملکرد مناسب خریداری یا تعمیر می‌شوند

ISO22000:2018 – سیستم مدیریت ایمنی مواد غذایی

در جهانی که ما در آن به سر می‌بریم، مفاهیم و عبارت‌های جدیدی در حدر جهاني كه ما در آن به سر مي‌بريم، مفاهيم و عبارت‌هاي جديدي در حال شكل‌گيري است. شرایط به گونه‌ای است كه متناسب با رشد و پيشرفت اقتصادي و صنعتي شدن جهان تعاریف و مفاهیم نويني به وجود آمده و معرفي شده است. در اين ميان موضوع سلامت و ايمني محصول و كليه‌ واژه‌هاي مربوط به آن، از اين قاعده مستثني نبوده است. سیستم مدیریت ایمنی مواد غذایی یا ایزو 22000، نه به عنوان یک استاندارد، بلكه به عنوان برنامه تضمين ايمني مواد غذايي سال‌ها مورد حمايت سازمان‌هاي جهاني و كشورهاي عمده واردكننده مواد غذايي بوده است

استاندارد ایزو 22000، تركيبي از اصولHACCP ، روش‌هاي اجرايي آن كه در كميسيون كدكس مواد غذايي تعريف شده‌اند و برنامه‌هاي پيش‌نيازي آن (PRPs) است. در استاندارد ISO 22000 تمامي خطرهایی كه احتمال وقوع آن در زنجيره توليد مواد غذايي وجود دارد، شناسايي و ارزيابي شده است. در نتيجه به راحتي توسط واحد فرآوري و يا ساير واحدها در طول زنجيره توليد تا عرضه قابل كنترل هستند. خطراتی که در استاندارد ISO 22000 مد نظر است، ممکن است مرتبط با فرآیند، تاسیسات، تجهیزات و… باشند. جهت تدوين سیستم مدیریت ایمنی مواد غذایی و ایجاد استاندارد ایزو 22000، كميته‌اي متشكل از كشورهاي آمريكا، ژاپن،آلمان ،فرانسه، انگليس و چند كشور ديگر از سال 2000 اقدام به تهيه پيش‌نويس و رايزني‌هاي فني كردند. پس از توافقات انجام شده، استاندارد 22000 به تصويب رسيد و جهت اجرا، از ابتداي سال 2006 منتشر شد.

معرفی استاندارد ISO 22000
ایزو 22000 ویرایش 2018 یا سیستم مدیریت ایمنی مواد غذایی، يك استاندارد جهاني است كه در سال‌های گذشته به تصويب اعضاي سازمان جهاني استاندارد (ISO) رسيد. همه واحدهایی كه در زنجيره توليد مواد غذايي دخالت دارند، تحت پوشش استاندارد ISO 22000 هستند. از جمله واحدهایی که برای اخذ ایزو 22000 تحت پوشش استاندارد 22000 هستند، می‌توان به توليدكنندگان مواد اوليه، توليدكنندگان خوراك دام و آبزيان، پرورش‌دهندگان دام، طيور و آبزيان، شركت‌هاي حمل‌و‌نقل كالا، انبارهاي نگهداري محصول، توليدکنندگان مواد افزودني، توليدكنندگان مواد بسته‌بندي، توليدکنندگان مواد شيميايي، نظافت و گندزدايي سطوح كارخانه‌هاي مواد غذايي و نيز شركت‌هاي خدمات‌رساني اشاره کرد.
گواهینامه ایزو 22000، نيازمندي‌هاي سیستم مدیریت ایمنی مواد غذایی را براي تضمين سلامت ماده غذايي در زنجيره توليد اين مواد تا مصرف‌كننده نهايي مشخص كرده و داراي اجزاي كليدي زير است:
ارتباط متقابل بين افراد درگير در چرخه توليد مواد غذايي
برنامه‌هاي پيش‌نيازي
اصول سیستم مدیریت ایمنی مواد غذایی
ارتباط بين افراد درگير در زنجيره توليد مواد غذايي براي اطمينان از شناسايي خطرات ايمني غذا و كنترل آن در هر کدام از مراحل ياد شده فاکتوری لازم و حياتي در اخذ ایزو 22000 است. اين ارتباط بايد در سرتاسر چرخه توليد مواد غذايي بين افراد مورد نظر به وجود آيد. ارتباط با عرضه‌كنندگان و مصرف‌كنندگان، ضمن آگاه كردن آنان از خطرات تعيين شده و اقدام‌هاي كنترلي، موجب يادآوري نقش آن‌ها در سلامت محصول نهايي مي‌شود.

استاندارد 22000 شامل اصول هفت‌گانه مديريت ايمني مواد غذايي و مراحل اجرايي آن است كه در كدكس مواد غذايي توصيه شده است. براي كارآمد كردن استاندارد ISO 22000، تحليل مخاطره به عنوان عنصري كليدي در نظر گرفته شده است. همانطوركه گفته شد كليه مخاطره هايي كه مي‌تواند سلامت ماده غذايي را به خطر بیندازد بايد در چرخه توليد مواد غذايي شناسايي و كنترل شوند. از اين رو ایزو 22000 ویرایش 2018 به طور كامل به اين موضوع پرداخته است. استاندارد 22000، استانداردی جهانی است که علاوه بر جنبه‌هاي ايمني غذا، جنبه‌هاي خاص ديگر نظير آگاهي مصرف‌كننده از محصول خريداري شده و موضوع اخلاق در تجارت و… را نيز مورد توجه قرار داده است.

ISO22000:2018 - سیستم مدیریت ایمنی مواد غذایی

مزایای دریافت ISO 22000

وجود بيش از 30 طرح و برنامه كنترلي در جهان باعث شده كه علاوه بر شناسايي خطرات مختلف، سطوح متفاوتي از سلامتي براي يك ماده غذايي تعيين شود. این موارد توليدكنندگان را با مقررات و قوانين اجباري و هزينه‌هاي زائد زیادی مواجه کرده است. ایزو 22000 و لزوم دریافت گواهینامه ISO 22000 بر اساس اجماع جهاني شكل گرفته است و الزامات آن هماهنگ با حضور كارشناسان مواد غذايي از بخش‌هاي مختلف در قالب سندی يكپارچه عرضه شده است
مزاياي گواهینامه ایزو 22000 و وجود سیستم مدیریت ایمنی مواد غذایی را مي‌توان به صورت زير دسته‌بندي كرد:

تطابق محصول با استانداردهاي جهاني

تضمين كيفيت و ايمني محصول

حفظ اعتبار توليدكننده و نماد محصول

هماهنگي در اجراي استاندارد در كشورهاي مختلف و رقابت بهتر در بازارهاي جهاني

كاهش بيماري‌هاي ناشي از مصرف مواد غذايي آلوده

بهره‌برداري بهتر از منابع

مستند كردن بهتر روش‌ها و فرآيندها

افزايش سوددهي يا كاهش موارد مرجوعي

به طوركلي استاندارد ISO 22000 نيازمندي‌هاي يك سیستم مدیریت ایمنی مواد غذایی را در تمامي فرآيندهاي مرتبط با غذا (از مزرعه و صيد تا سفره) تشريح كرده است. استاندارد 22000 شامل ويژگي‌هاي زير است:

انطباق با اصول HACCP اشاره شده در كدكس

هماهنگي در اجراي استانداردهاي سیستم مدیریت ایمنی مواد غذایی در كليه كشورها

فراهم كردن يك استاندارد قابل مميزي يا امكان كسب گواهينامه‌هاي داخلي و خارجي

هماهنگي با استاندارد ISO9001

ايجاد درك منطقي از HACCP در ابعاد بين‌المللي

امكان مميزي ساده‌تر نظام مديريت ايمني مواد غذايي و رفع سريع‌تر سوء برداشت‌ها از اين نظام

ایجاد اطمینان در مصرف‌کنندگان محصولات

حرکت به سمت تولید بدون نقص

پیشگیری از مخاطرات شیمیایی، میکروبی و فیزیکی که ممکن است در فرآورده‌های غذایی موجب خسارت رساندن به مشتری و کاهش اعتبار سازمان شود.

دامنه کاربرد ایزو 22000 ویرایش 2018

کليه سازمان‌ها در محدوده زنجيره غذايي شامل توليدکنندگان مواد اوليه در کارخانه‌هاي توليد مواد غذايي و خوراک دام، عوامل درگير با حمل‌ونقل و انبار، فروشگاه‌های خرده‌فروشی و تامين‌کنندگان خدمات مرتبط با غذا نظير خدمات بسته‌بندی و… می‌توانند از استاندارد ISO 22000 بهره ببرند تا موفق به اخذ گواهینامه ایزو 22000 شوند.
استاندارد ISO 22000 و دریافت ISO 22000 يکي از تخصصی‌ترين استانداردهاي مديريت کيفيت در صنايع غذایی در سطح جهانی است که در اول سپتامبر 2005 توسط کليه ISO/TC34 تدوين و ابلاغ شد. ایزو 22000 ویرایش 2018، قابليت پياده‌سازي در سراسر زنجيره تأمين مواد غذایي از توليد در مزرعه و يا مراکز نگهداري دام و طيور تا ماشين آلات صنايع غذایی، کارخانجات توليد مواد غذایی، صنايع بسته‌بندی، غذاي دام و طيور شرکت‌هاي پخش مواد غذایي، سوپر مارکت‌ها و… را دارد. بنابراین تمامی واحدهای فوق امکان اخذ گواهینامه ISO 22000 را دارند.

هدف از پیاده‌سازی استاندارد 22000

کنترل و کاهش تمام مخاطرات شناسایی شده به محدوده قابل قبول، باعث تحویل محصولی سالم به مصرف‌کننده نهایی و یا مرحله بعدی از زنجیره تولید می‌گردد. تهیه شواهد کافی به منظور اثبات قابلیت کنترل مخاطرات در مواد غذایی براساس الزامات قانونی استاندارد ISO 22000 و همچنین الزامات مشتری از جمله مواردی است که سازمان‌های دخیل در زنجیره تولید، به آن نیازمندند. این استاندارد در سال ۲۰۱۸ با عنوان ایزو 22000 ویرایش 2018 به‌روز شد و جایگزین استاندارد ISO 22000:2005 قرار گرفت. آخرین ورژن استاندارد ISO 22000، ۲۰۱۸ است.

ISO29990:2010 – استاندارد تضمین کیفیت سیستمهای آموزشی

دانش به یک عامل کلیدی در مدیریت موفق شرکت‌های بزرگ در سراسر جهان تبدیل شده است. ارائه خدمات آموزشی به طور فزاینده‌ای موجب شناسایی یک کسب‌وکار به عنوان کسب‌وکار خدمات‌گرا می‌شود. اهمیت رو به رشد یادگیری دانش در جامعه جهانی، فرصت‌های جدید اقتصادی از جمله فعالیت برای ارائه خدمات انتفاعی یادگیری به وجود آورده است. در نتیجه تضمین کیفیت یک مساله بسیار مهم در این وادی محسوب می‌شود. یکی از استانداردهایی است که تاکنون در زمینه آموزش تدوین شده است استاندارد آموزشی ایزو 29990 است که در سال ۲۰۱۰ توسط BSI موسسه استاندارد بریتانیا تدوین شده است. ویژگی‌های اصلی‌ این استاندارد، آن را از سایر استانداردهای حوزه آموزش متمایز می‌کند. تمرکز اصلی این استاندارد روی مبحث یادگیری (Learning) به جای آموزش (Training) است.

ISO 29990 یک استاندارد سیستم مدیریت کیفیت برای تامین‌کنندگان و ارائه‌دهندگان خدمات آموزشی است.استاندارد آموزشی ایزو 29990 یک مدل واحد و یکپارچه برای کیفیت و حالت حرفه‌ای انجام عملیات فراهم می‌کند که به عنوان یک نقطه مرجع مشترک برای تامین‌کنندگان خدمات یادگیری و مشتریان آن در راستای مفهوم‌پردازی، توسعه و ارائه برنامه مشخص در نظر گرفته شده است. معمولا تعدادی از تامین‌کنندگان برای برنامه‌های یکسان، خدمات یادگیری مشابهی دارند و پیشنهادات خود را ارائه می‌کنند اما شاید تمامی این پیشنهادات شایسته و کارا نباشد. با وجود گواهینامه استاندارد آموزشی ایزو 29990 میزان شفافیت و امکان مقایسه برنامه‌های مختلف پیشنهادی توسط تامین‌کنندگان افزایش پیدا می‌کند. ISO 29990 نه تنها برای سازمان‌هایی که به دنبال یک شریک معتبر می‌گردند مفید است، بلکه به تامین‌کنندگان خدمات یادگیری کمک می‌کند تا از ثبات خود در فراهم کردن خدمات با کیفیت و افزایش اثربخشی سازمانی اطمینان پیدا کنند.

مشاوره، برای تضمین کیفیت خدمات آموزشی غیررسمی و فرایند آموزش درون سازمانی راهنمایی‌های لازم را ارائه می‌کند. استاندارد آموزشی ایزو 29990 در سال 2010 انتشار یافته و قابلیت صدور گواهینامه ISO را نیز دارد. ایزو 29990 یک مدل کیفیت بین‌المللی برای توسعه، برنامه‌ریزی، اجرا و ارزیابی برنامه‌های آموزشی ارائه می‌دهد.آموزش امروز نقش کلیدی در دستیابی سازمان به اهدافش دارد. بدون فرایند آموزش مطمئن و کارآمد، سازمان به مرور زمان از قافله رقابت با سایر رقبا در خواهد ماند. مشاوره ایزو 29990 به سازمان کمک می‌کند تا بتواند یک فرایند اثربخش و کارا برای آموزش پرسنل خود فراهم کند.

از سوی دیگر، امروزه سازمان‌های بسیاری در کسب‌وکار آموزش فعال هستند. محصول این سازمان‌ها، خدمات آموزشی است و این محصول مانند هر محصول دیگری برای کسب رضایتمندی مشتریان نیازمند تولید در یک سیستم مدیریت کیفیت است. استاندارد آموزشی ایزو 29990 به سازمان کمک می‌کند تا سیستم لازم برای مدیریت کیفیت خدمات آموزشی را فراهم آورد.

ISO 29990 می‌تواند برای فرایند آموزش داخلی در هر سازمان فعال خصوصی یا دولتی استقرار یابد. ایزو 29990 بر خلاف استاندارد ISO 10015 (فقط ویژه آموزش داخل سازمانی) و استاندارد IWA2 (فقط ویژه مراکز آموزشی) برای هر دو نوع کاربرد دارد.

ISO29990:2010 - استاندارد تضمین کیفیت سیستمهای آموزشی

هدف ISO 29990

هدف ایزو 29990 ارائه یک الگوی عمومی برای عمل و عملکردهای حرفه‌ای کیفیت است، این استاندارد یک مرجع مشترک برای ارائه‌دهندگان خدمات آموزشی و مشتریان آن‌ها در طراحی، توسعه و ارائه آموزش، تحصیلات و توسعه غیررسمی است.

مزیت ایزو 29990

اخذ گواهینامه ISO 29990 در سازمان، مزایای زیادی دارد که به تعدادی از مهم‌ترین موارد اشاره می‌کنیم.

ارتقاء کیفیت سیستم خدمات آموزشی ارائه شده
ایجاد شفافیت و ساختار شفاف برای خدمات یادگیری
استحکام جایگاه سازمان در بازار رقابتی مربوطه
تمرکز بر یادگیری (Learning) به جای آموزش (Training)

ساختار ISO 29990

ساختار استاندارد آموزشی ایزو 29990 به شرح زیر است:

فرایندهای تامین خدمات یادگیری
مشخص کردن نیازهای یادگیری
طراحی خدمات یادگیری
تامین خدمات یادگیری
پایش/ارزیابی خدمات یادگیری
فرآیندهای مدیریتی
الزامات عمومی مدیریت
استراتژی مدیریت کسب‌و‌کار
بازنگری مدیریت
اقدامات اصلاحی و پیشگیرانه
مدیریت مالی و مدیریت ریسک
مدیریت منابع انسانی
مدیریت ارتباطات داخلی و خارجی
تخصیص منابع
ممیزی داخلی
بازخورد از ذینفعان

مراحل پیاده‌سازی ISO 29990

مراحل پیاده‌سازی ایزو 29990 شامل موارد زیر است:

تصمیم‌گیری در سطوح ارشد سازمان
انتخاب شرکت مشاوره معتبر و باتجربه
معرفی یکی از مدیران سازمان به عنوان نماینده مدیریت
انجام فرآیند گپ آنالیز و مشخص شدن نقاط ضعف و عدم انطباق
انجام فرآیند آموزش پرسنل در سطوح مختلف سازمان
طراحی مستندات مورد نیاز توسط مشاور
اجرای مستندات و ثبت سوابق
ممیزی داخلی
هماهنگی با شرکت صدور گواهینامه ISO ممیزی نهایی و صدور گواهینامه

ISO10668:2010 – ارزش گذاری برند

استاندارد ارزش‌گذاری برند

همه می‌دانیم یک نام تجاری قدرتمند‌ می‌تواند یک شرکت را در بازار کسب‌وکارش متمایز سازد و به عملکرد مالی آن کمک زیادی کند. ولی اندازه‌گیری ارزش مالی قدرت یک برند، به‌عنوان یک دارایی نامحسوس بسیار سخت است. استاندارد جدید ایزو 10668 یکی از استانداردهای کنترل کیفیت است که با عنوان «بهای نام تجاری – نیازمندی‌ها برای ارزش پولی نام تجاری» به تشریح دقیق و شفاف روش‌های اجرایی و روش‌هایی برای اندازه‎گیری میزان ارزش یک نام تجاری‌ می‌پردازد.

برندها شامل نام‌‌ها، اصطلاحات، نشانه‌‌ها، نمادها، آرم‌ها و… هستند که محصولات، خدمات و اشخاص حقیقی و حقوقی را‌ به مخاطبان معرفی می‌کنند. نام‌های تجاری مانند دیگر دارایی‌های نامشهود، ویژگی‌های بسیار باارزشی هستند. دارایی نامشهود یا IA از جمله دارایی‌هایی هستند که طبیعت فیزیکی ندارند و در مقابل دارایی‌های فیزیکی (مثل املاک، پول نقد و…) قرار می‌گیرند.

کریستوفر شولز، رییس کارگروه پروژه ایزو که این استاندارد را توسعه داده است،‌ می‌گوید: «نام‌های تجاری باید تصویری متمایز و پایدار در ذهن ذینفعان به منظور کمک به یک شرکت برای پایداری در بازار ایجاد نمایند و با مشتریان ارتباط برقرار کرده و آن‌ها را با خود درگیر کنند.»

ایزو 10668 روی چه مواردی متمرکز است؟

زمانی طولانی است که شرکت‌ها برای تعیین تاثیر واقعی و ارزش برندهایشان در ستیز هستند و ایزو 10668 یک گام مهم رو به جلو برای صنعت به حساب‌ می‌آید.

راهنمایی‌های این استاندارد برای کاربران، یک تجزیه و تحلیل سه وجهی را که بر مسایل [WU1] مالی، حقوقی و جنبه‌های رفتاری تمرکز دارد، به صورت هماهنگ در سراسر جهان ارائه‌ می‌دهد. حقوق مالکیت و محافظت از یک برند، اندازه بازار و روندها، تاثیر برند بر انتخاب‌های خرید و گرایش متفاوت ذینفعان به سوی برند، نمونه‌هایی از راهنمایی این استاندارد هستند. استاندارد یاد شده چارچوبی شامل اهداف، مبانی، رویکردها و روش‌های ارزیابی و منابع داده‌ها و مفروضات کیفیت را مشخص‌ می‌کند. همچنین روش‌هایی را برای گزارش‌دهی نتایج ارائه‌ می‌دهد.

این استاندارد بین‏المللی تعیین‎کننده الزاماتی درباره رویه‌ها و روش‎های اندازه‌گیری ارزش مادی برند‌ است. در سال ۲۰۰۷ موسسه بین‌المللی استاندارد اقدام به تهیه یک استاندارد بین‌المللی در زمینه ارزیابی پولی برند کرد. بعد از ٣ سال ایزو 10668 – ارزیابی پولی برند- در پاییز سال ۲۰۱۰ منتشر شد. این استاندارد، قواعدی را مشخص می‌کند که برای تعیین ارزش پولی یک برند مورد نیاز است.

الزامات گواهینامه ایزو 10668

ایزو 10668 به‌طور مختصر قواعد مورد نیاز برای ارزش‌گذاری هر برندی را مشخص‌ می‌کند. این استاندارد شامل خلاصه‌ای از بهترین راهکارهاست و به صورت آگاهانه از ارائه الزمات و مراحل کاری پر جزئیات و پیچیده اجتناب‌ می‌کند. بدین‌گونه تا زمانی که از قواعد پیروی شود، ایزو 10668 مناسب تمام ارزش‌گذاری‌های برندهای اختصاصی و غیراختصاصی است که در طول سال‌ها تهیه شده‌اند. ایزو 10668 بیان‌ می‌کند که هنگام ارزش‏ گذاری یک برند، فرد ارزیاب باید قبل از اظهار نظر درباره ارزش برند از ٣ نوع تحلیل استفاده کند.
این سه، تحلیل‌های قانونی، رفتاری و مالی هستند. هر ٣ نوع تحلیل باید به یک نتیجه کامل در ارزش‌گذاری برند منتهی شوند. این امر برای برندهای موجود، برند‌های جدید و برند‌های در حال توسعه کاربرد دارد.

تحلیل قانونی

اولین الزام این است که مشخص کنیم منظور از «برند» چیست و کدام دارایی‌های غیرملموس را باید در ارزش‌گذاری، مدنظر قرار داد. ایزو 10668 در اولین قدم، معنی رایج علامت تجاری یا همان برند را توضیح‌ می‌دهد. اما همچنین به دیگر دارایی‌های غیر ملموس (IA) شامل حقوق معنوی (IPR)‌ می‌پردازد که اغلب جزو تعاریف حاشیه‌ای «برند» هستند.
استاندارد بین‌المللی گزارش‌دهی مالی ٣ )3 (IFRS نحوه تعریف و ارزش‌گذاری تمام دارایی‌های مورد نیاز را مشخص‌ می‌کند.

تحلیل رفتاری

دومین الزام، انجام یک تحلیل رفتاری کامل است. فرد ارزیاب هنگام ارزش‌گذاری برندی خاص باید با توجه به نوع رفتار نیروی کار در هر بخش جغرافیایی، با هر نوع مشتری و محصول به اظهار نظر بپردازد.

تحلیل مالی

ایزو 10668 سه رویکرد ارزش‌گذاری مختلف مشخص‌ می‌کند. رویکرد‌های بازاری، هزینه و درآمد. هدف ارزش‌گذاری برند، اساس ارزش و خصوصیات برند مورد نظر نوع رویکرد را برای محاسبه ارزش آن برند مشخص‌ می‌کند.

کاربرد ارزش‌گذاری برند

ISO10668 ارائه‌کننده یک چهارچوب کاری ثابت برای ارزش‌گذاری محلی، ملی و بین‌المللی برندهای بزرگ و کوچک بوده و هدف اصلی آن، فراهم‌سازی رویکردی شفاف، قابل تلفیق و قابل تکرار در ارزش‌گذاری برند است. در ابتدای ظهور این استاندارد، انتظار‌ می‌رفت بسیاری از شرکت‌ها برند خود را برای اولین بار ارزش‌گذاری کنند و یا ارزش آن را براساس این استاندارد، مجددا مشخص کنند.

ارزش‌گذاری برند و استراتژی برند

ارزش‎‌‎گذاری برند، بررسی معماری آن و موجودی برند از رایج‌ترین کاربردهای بازرگانی هستند. موجودی برند مشخص می‎‌کند شرکت یا سازمان، چه روش‌هایی را برای بازاریابی و برندسازی انجام داده است و اینکه چه پیامی با استفاده از استراتژی برندسازی موجود و ابزارهایی که برای آن استفاده شده، به مخاطب ارسال می‌شود. معماری برند نیز زمانی انجام می‌شود که شما بیش از یک محصول (دو یا چند محصول دارید) و می‌خواهید در مورد برندینگ آن‌ها تصمیم‌گیری کنید.

در هر دو مورد بالا، تحلیل ارزش‌گذاری برند‌ می‌تواند به انتخاب بهترین و موثرترین استراتژی کمک کند. ارزش‎‌گذاری برند برای شناخت بهتر شرایط بازار، تجدید بنای موجودی برند و اصلاح معماری برند به شرکت‌ها کمک‌ می‌کند. همان‌طور که پیش‌تر گفتیم، برند هر سازمان، ارزشمندترین دارایی‌ نامشهود آن سازمان محسوب می‎شود. تعیین ارزش برند در صورتی که کارشناسی‌شده و معتبر باشد، کار بسیار مهم و ارزشمندی است. استاندارد بین‌‏المللی 10668، رویکردی مناسب به ارزش‌گذاری برند ارائه‌ می‌دهد و از جنبه‌های مالی، رفتاری و قانونی به آن‌ می‌پردازد.

این استاندارد بین‌المللی، تعیین‌‎کننده الزاماتی پیرامون رویه‌ها و روش‌های اندازه‌گیری ارزش مادی برند‌ است. در این استاندارد، چارچوبی برای ارزش‌گذاری برند مشخص‌ می‌شود که شامل: اهداف‌، مبناهای ارزش‌گذاری‌، رویکرد‌های ارزش‌گذاری، روش‌های ارزش‏‌گذاری و یافتن داده‌ها و فرضیات کیفی هستند و روش‌های گزارش‌دهی درباره نتایج ارزش‌گذاری را هم عنوان می‎‌کنند.

اهداف ایزو 10668

ارزش‎گذاری برند، بسته به موقعیت سازمان‌ می‌تواند برای اهداف زیر استفاده شود:

تامین منابع مالی و جذب شریک تجاری
ارزش‌گذاری سهام و ورود به بازار بورس
اخذ وام و تسهیلات بانکی، برنامه‌ریزی استراتژیک و مدیریت برند،
درج در گزارشات مالی و حسابداری
پرداخت خسارت‌، دیون و ورشکستگی و استفاده در دعاوی حقوقی و قضایی

کاربرد ایزو 10668

ارزش‏گذاری برند در موارد زیر کاربرد دارد:

حسابداری و گزارش‎گیری مالی
برنامه‌ریزی مالیاتی و انطباق
امور مالی شرکت و جمع‌آوری کمک مالی
خدمات صدور پروانه و مذاکرات سرمایه‌گذاری مشترک
مدیریت اطلاعات داخلی و گزارش‌گیری
برنامه‌ریزی استراتژیک و مدیریت برند
تعیین نام تجاری و بودجه بازاریابی
بازنگری پورتفلیوی برند
تجزیه و تحلیل معماری برند
برنامه‌ریزی گسترش برند
پرداخت خسارت‌
دیون و ورشکستگی و استفاده در دعاوی حقوقی و قضایی

استاندارد مدیریت منابع انسانی ISO 34000:2001

بعد از جنگ جهانی اول، استانداردسازی به عنوان یک ابزار مفید مدیریتی برای کاهش هزینه‌ها به کار گرفته شد و این روند تا بعد از جنگ جهانی دوم همچنان ادامه داشت. منافع این استانداردسازی برای سازمان‌ها و شرکت‌ها بسیار زیاد بود و بهترین راه‌حل ممکن برای کاهش مشکلات و جلوگیری از اتلاف زمان و انرژی به شمار می‌آمد. این روند تا به امروز ادامه داشته و گسترش یافته است. امروزه شاهد تصویب و اجرای بسیاری از استانداردها در اکثر فعالیت‌های اقتصادی، محیط زیستی و اجتماعی هستیم که حیطه آن‌ها علاوه بر محصول و فرآیند، استاندارد مدیریت منابع انسانی را نیز دربرمی‌گیرد که با عنوان ایزو 34000 شناخته می‌شود. استاندارد ایزو 34000 یکی از استانداردهای مهم در حیطه استاندارد مدیریت منابع انسانی است که اجرای آن در سازمان‌، موجب حفاظت از تجربه اندوخته شده شرکت توسط همه افراد می‌شود، ایزو 34000 کمک می‌کند که تجربه حتی پس از خروج فرد از سازمان، در سازمان باقی بماند.

ایزو 34000 منابع انسانی، ابزار ارزیابی و آسیب‌شناسی فرآیندها و نتایج منابع انسانی است که از سال ۲۰۰۱ به منظور ارزیابی و ارتقای سیستم مدیریت منابع انسانی مورد استفاده قرار گرفته است. این استاندارد هم‌سطح ایزو ۹۰۰۱ و ایزو ۲۷۰۰۱ مورد استفاده قرار می‌گیرد.

استاندارد مدیریت منابع انسانی

استاندارد ایزو 34000 منابع انسانی، استانداردی برای تعالی منابع انسانی، ابزار ارزیابی و آسیب‌شناسی فرآیندها و نتایج منابع انسانی است. در این استاندارد، مدل فیلیپس (EFQM)، مدل بلوغ قابلیت‌های منابع انسانی (PCMM) و مدل سرمایه‌گذاری انسانی گنجانده شده است. ایزو 34000 منابع انسانی از جمله استانداردهایی است که اخیرا به‌منظور ارزیابی و ارتقای سیستم منابع انسانی مورد استفاده قرار گرفته می‌شود.

سطوح مختلف استاندارد ایزو 34000

ایزو 34000 به عنوان استاندارد مدیریت منابع انسانی دارای 5 سطح بلوغ است. هر سطح بلوغ یک مرحله تکاملی است که سطحی از قابلیت‌ها را برای بهبود منابع انسانی ایجاد کرده و نهادینه می‌کند. هر مرحله بلوغ از چندین فرآیند تشکیل شده است که هر فرآیند دارای چندین هدف است. دستیابی به هرکدام از این اهداف نشان‌دهنده توانایی آن فرآیند در اثرگذاری بر منابع انسانی است. وقتی اهداف همه فرآیندها در یک سطح بلوغ برآورده شود، سازمان آن سطح بلوغ را کسب کرده و وارد سطح جدیدی از قابلیت‌های منابع انسانی می‌شود.

سطح 1، صفر

طبق سطوح ایزو 34000، در سطح صفر سازمان یک راه مستمر برای انجام کار ندارد و متناسب با مشکلات سازمان، راه حل ارائه شده و مشکل حل می‌شود. در این سطح هیچ فرآیند مدونی وجود ندارد و اقدامات منابع انسانی در این مرحله پراکنده، بی‌ثبات، غیرمستمر و غیرمرتبط است. سازمان‌هایی که در سطح بلوغ هستند، مشکلات بسیار زیادی در حفظ منابع انسانی دارند. یکی از اساسی‌ترین مشکلات این سازمان‌ها، کمبود استعداد است. حتی برای برخی از حوزه‌های منابع انسانی فرآیندهای تعریف شده‌ای وجود ندارد.

سطح 2، مقدماتی

در سطح مقدماتی ایزو 34000 منابع انسانی، سازمان مبنایی برای فرآیندهای منابع انسانی ایجاد می‌کند. در اینجا اقدامات منابع انسانی در سطح واحد صورت می‌گیرد. در سطح دوم تلاش می‌شود تا مشکلات واحد حل شود و مدیران قابلیت لازم را برای این کار کسب کنند.

سطح3، میانی

در سطح میانی، سازمان در صدد شناسایی اقدامات عالی و یکپارچه‌سازی آن‌ها در فرآیندهای سازمانی است. وقتی اقدامات منابع انسانی در سطح واحد اجرا شد، در مرحله سوم باید اقدامات منابع انسانی در سطح سازمان مدنظر قرار گیرد. در این سطح سازمان چارچوب کلی برای شایستگی‌های منابع انسانی ایجاد می‌کند که معماری منابع انسانی سازمان را شکل می‌دهد.

سطح 4، پیشرفته

در سطح پیشرفته، سازمان درصدد هم‌راستاسازی فرآیندها با عملکرد کل سازمان است. در این سطح سازمان از قابلیت‌های ایجاد شده در سطوح قبلی استفاده می‌کند. حال سازمان می‌تواند قابلیت و عملکرد را به‌طور کمی اندازه‌گیری و مدیریت کند. از آن‌جا که تواسته است شایستگی‌های منابع انسانی را ایجاد کند و آن‌ها را به‌طور کمی اندازه‌گیری کند، می‌تواند نتایج را هم پیش‌بینی کند.

سطح 5، بهینه

در پنجمین سطح بلوغ که سطح بهینه نام دارد، سازمان در پی بهبود همه فرآیندها است. در سطح پنجم کل سازمان به نوآوری و بهبود مستمر تاکید دارد. این بهبود مستمر، نتیجه قابلیت‌های افراد و تیم‌ها است. در این سطح بهبودهای مستمر در سطوح فردی، گروهی و سازمانی انجام می‌گیرد و هم‌راستاسازی و هم‌سوسازی اقدامات منابع انسانی امری بسیار حساس است.

فلسفه استاندارد 34000

5 اصل زیربنایی، فلسفه ایزو 34000 در استاندارد مدیریت منابع انسانی را تشکیل می‌دهند:

در سازمان‌های موفق، قابلیت‌های منابع انسانی به طور مستقیم به عملکرد تجاری و سودآوری آن‌ها مرتبط است و منابع انسانی یک منبع ایجاد مزیت رقابتی هستند. قابلیت‌های منابع انسانی باید متناسب با اهداف استراتژیک سازمان باشد.

علاوه بر سرمایه‌های دیگر، منابع انسانی یک سرمایه تجدیدپذیر است.

قابلیت منابع انسانی قابل اندازه‌گیری و بهبود است. بهبود قابلیت منابع انسانی باید به صورت یک فرآیند مشخص شامل اقدامات ملموس و دستورالعمل‌های کاربردی صورت گیرد.

سازمان باید در راستای شایستگی‌محوری سازمان روی منابع انسانی سرمایه‌گذاری کند. با توجه به اینکه شرایط در حال تغییر و تکامل است، سازمان باید به طور مداوم به تکامل فرآیندهای منابع انسانی بپردازد و شایستگی‌های منابع انسانی جدید را توسعه دهد.

سازمان مسئول زمینه‌سازی برای توسعه منابع انسانی است و منابع انسانی مسئول بهره‌گیری از فرصت‌ها برای توسعه سازمان است. مدیران صفی با راهنمایی مدیران منابع انسانی مسئول اصلی بهبود قابلیت‌های منابع انسانی هستند.

ISO/TS 14092:2020

استاندارد ایزو 14092 چیست؟ ایزو 14092، یک راهنمای

مدیریت سازگاری با تغییرات اقلیمی در سطح شهرها و جوامع: مروری بر ایزو 14092

تغییرات اقلیمی یکی از چالش‌های بزرگ جهانی است و تأثیرات گسترده‌ای بر محیط‌زیست، اقتصاد و جوامع دارد. برای مقابله با این چالش، بسیاری از کشورها و سازمان‌ها برنامه‌های سازگاری با تغییرات اقلیمی را طراحی و اجرا کرده‌اند. اما این برنامه‌ها برای شهرها و جوامع، به عنوان مراکز حیاتی و اقتصادی، اهمیت بیشتری دارند.

ایزو14092 ، یک راهنمای عملی برای دولت‌های محلی است که برای کمک به طراحی و اجرای برنامه‌های سازگاری با تغییرات اقلیمی در سطح شهرها و جوامع طراحی شده است. این استاندارد شامل روش‌ها و ابزارهایی است که برای تحلیل تأثیرات تغییرات اقلیمی، ارزیابی آسیب‌پذیری، تعیین اولویت‌ها، طراحی و اجرای برنامه‌های سازگاری با تغییرات اقلیمی و ارزیابی آن‌ها استفاده می‌شود. در ادامه، به مرور استاندارد 14092 و کاربردهای آن در مدیریت سازگاری با تغییرات اقلیمی در سطح شهرها و جوامع پرداخته خواهد شد.

تاریخچه استاندارد ایزو 14092

استاندارد 14092 در سال 2020 منتشر شد و یکی از جدیدترین استانداردهای سازمان بین‌المللی استانداردسازی (ISO) در حوزه مدیریت تغییرات اقلیمی است. در حال حاضر، تغییرات اقلیمی به عنوان یکی از چالش‌های اصلی جهانی شناخته شده‌اند و بسیاری از سازمان‌ها، به ویژه دولت‌های محلی و جوامع، با این چالش روبرو هستند. به همین دلیل، ایزو 14092 برای کمک به سازمان‌ها در سازگارسازی با تغییرات اقلیمی و کاهش آسیب‌های ناشی از آن توسعه داده شده است.

استاندارد 14092 از یک سری مشاورات و بررسی‌های فنی توسط گروه کاری ISO/TC 207/SC 7 (مدیریت تغییرات اقلیمی و محیط‌زیست) توسعه یافته است. این گروه کاری شامل نمایندگانی از کشورهای مختلف، شرکت‌ها، سازمان‌های غیرانتفاعی و سایر سازمان‌های مرتبط با مدیریت تغییرات اقلیمی است.

تعریف استاندارد ایزو 14092

ایزو 14092 یک استاندارد فنی-راهنمایی است که به سازمان‌ها کمک می‌کند تا اقداماتی در برابر تغییرات اقلیمی انجام دهند و برای سازگارسازی با این تغییرات برنامه‌ریزی کنند.

عنوان کامل استاندارد ISO/TS 14092 عبارت است از:

«Adaptation to climate change — Requirements and guidelines for adaptation planning for local governments and communities» یا «سازگارسازی با تغییرات اقلیمی – الزامات و راهنمایی برای برنامه‌ریزی سازگارسازی برای دولت‌های محلی و جوامع».

ایزو 14092 شامل الزامات و راهنمایی‌هایی است که به دولت‌های محلی و جوامع کمک می‌کند تا راهبردهایی را برای سازگارسازی با تغییرات اقلیمی ایجاد کنند، این راهبردها شامل تحلیل ریسک، برنامه‌ریزی عملیاتی، اجرای برنامه‌های اقدام، پایش و ارزیابی اقدامات سازگارسازی و ارائه گزارش‌هایی درباره آن‌ها می‌شود. به کمک این استاندارد، دولت‌های محلی و جوامع می‌توانند بهبود کیفیت زندگی شهروندان خود را در برابر تغییرات اقلیمی تضمین کنند و برای محافظت از محیط‌زیست و منابع طبیعی بهتر عمل کنند.

سند استاندارد ایزو 14092 شامل چه بخش‌ها و موضوعاتی است؟

استاندارد ISO/TS 14092 شامل 8 بخش است که عبارتند از:

مقدمه: در این بخش، معرفی و توضیح اهمیت و نیاز به برنامه‌ریزی سازگاری با تغییرات اقلیمی برای دولت‌های محلی و جوامع محلی آورده شده است. این بخش با توجه به تأثیرات تغییرات اقلیمی مانند افزایش دما، کاهش توزیع باران، افزایش سطح آب دریا و سایر تغییرات، ضرورت برنامه‌ریزی سازگاری را برای دولت‌های محلی و جوامع محلی تأکید می‌کند.
مراجعه‌ها: در این بخش، مراجع و منابع مورداستفاده برای تهیه این استاندارد لیست شده است.
واژگان و تعاریف: در این بخش، واژگان و تعاریف مورداستفاده در استاندارد برای بیان مفاهیم و مطالب مرتبط با برنامه‌ریزی سازگاری با تغییرات اقلیمی برای دولت‌های محلی و جوامع محلی آمده است.
فرایند برنامه‌ریزی سازگاری با تغییرات اقلیمی برای دولت‌های محلی و جوامع محلی: در این بخش، فرایند برنامه‌ریزی سازگاری با تغییرات اقلیمی برای دولت‌های محلی و جوامع محلی به‌طور کامل شرح داده شده است. این بخش با تأکید بر تجربیات بین‌المللی، به دولت‌های محلی و جوامع محلی کمک می‌کند تا بتوانند به درستی برنامه‌ریزی سازگاری خود را آغاز و موفقیت آن را تضمین کنند.
الزامات برنامه‌ریزی سازگاری با تغییرات اقلیمی برای دولت‌های محلی و جوامع محلی: در این بخش، الزامات لازم برای برنامه‌ریزی سازگاری با تغییرات اقلیمی برای دولت‌های محلی و جوامع محلی شرح داده شده است. این الزامات شامل مسئولیت‌های قانونی، تعهدات، هدف‌ها، فرآیندها و موارد دیگر است که باید در برنامه‌ریزی سازگاری با تغییرات اقلیمی رعایت شود.
راهنمایی‌های برای برنامه‌ریزی سازگاری با تغییرات اقلیمی برای دولت‌های محلی و جوامع محلی: در این بخش، راهنمایی‌هایی برای برنامه‌ریزی سازگاری با تغییرات اقلیمی برای دولت‌های محلی و جوامع محلی آورده شده است.
مدیریت برنامه‌ریزی سازگاری با تغییرات اقلیمی برای دولت‌های محلی و جوامع محلی: در این بخش، موضوعات مرتبط با مدیریت برنامه‌ریزی سازگاری با تغییرات اقلیمی در دولت‌های محلی و جوامع محلی شرح داده شده است. این بخش با توجه به تجربیات بین‌المللی، به دولت‌های محلی و جوامع محلی کمک می‌کند تا به درستی اجرای برنامه‌ریزی سازگاری خود را مدیریت کنند و موفقیت آن را تضمین کنند.
پایان‌نامه: در این بخش، نکات پایانی و خلاصه‌ای از مطالب استاندارد 14092 ارائه شده است.

به طور کلی، بخش‌های گفته شده در استاندارد ISO/TS 14092، برای دولت‌های محلی و جوامع محلی بسیار مهم هستند

با توجه به تأثیرات تغییرات اقلیمی، فهم بخش‌های مختلف استاندارد ISO/TS 14092 برای برنامه‌ریزی سازگاری با تغییرات اقلیمی ضروری است.

ایزو 14092 چه الزاماتی دارد؟

ایزو 14092 شامل الزامات زیر است:

تعیین سیاست‌های مدیریتی: دولت‌های محلی و جامعه باید سیاست‌های مدیریتی مرتبط با تغییرات اقلیمی خود را تعیین کنند.
ارزیابی تأثیرات تغییرات اقلیمی: همگان باید تأثیرات تغییرات اقلیمی را بر فعالیت‌های خود ارزیابی کرده و راه‌کارهای مرتبط با سازگاری با آن‌ها را شناسایی کنند.
تعیین هدف‌های سازگاری: همه گروه‌های جامعه باید هدف‌های سازگاری با تغییرات اقلیمی را تعیین کرده و برنامه‌های عملیاتی برای دستیابی به آن‌ها را تدوین کنند.
اجرای برنامه‌های عملیاتی: دست‌اندرکاران باید برنامه‌های عملیاتی خود را برای سازگاری با تغییرات اقلیمی اجرا کنند و این برنامه‌ها را به‌روزرسانی کنند.
مشارکت با جامعه: دولت‌های محلی و جامعه باید با اعضای جامعه همکاری کرده و آن‌ها را در فرآیند سازگاری با تغییرات اقلیمی شریک کنند.
مدیریت ریسک: همه دست‌اندرکاران باید ریسک‌های مرتبط با تغییرات اقلیمی را شناسایی کرده و راه‌کارهای مدیریت ریسک را برای حفظ پایداری و راهبردی بودن فعالیت‌های خود تدوین کنند.
ارزیابی و بهبود: دولت‌های محلی و جامعه باید عملکرد خود را در حوزه سازگاری با تغییرات اقلیمی ارزیابی کرده و برای بهبود آن به عملکرد خود پی ببرند.

با رعایت این الزامات، دولت‌های محلی و جامعه می‌توانند در برابر تغییرات اقلیمی مقاومت کنند و فعالیت‌های خود را به سمت پایداری و سازگاری با تغییرات اقلیمی هدایت کنند.

مفاهیم اصلی استاندارد ایزو 14092 چه هستند؟

مفاهیم اصلی استاندارد 14092 عبارتند از:

سازگاری با تغییرات اقلیمی: این مفهوم به معنی توانایی سازمان‌ها و جوامع برای سازگاری با تغییرات اقلیمی و کاهش آسیب‌پذیری در برابر آن‌ها است.
برنامه‌ریزی سازگاری: این مفهوم به معنی تدوین برنامه‌های عملیاتی جهت سازگاری با تغییرات اقلیمی است.
مدیریت ریسک: این مفهوم به معنی شناسایی و مدیریت ریسک‌های مرتبط با تغییرات اقلیمی است.
مشارکت جامعه: این مفهوم به معنی همکاری با اعضای جامعه در فرآیند سازگاری با تغییرات اقلیمی است.
ارزیابی تأثیرات: این مفهوم به معنی ارزیابی تأثیرات تغییرات اقلیمی بر فعالیت‌های سازمان‌ها و جوامع است.
سیاست‌های مدیریتی: این مفهوم به معنی تعیین سیاست‌های مدیریتی مرتبط با تغییرات اقلیمی است.
ارزیابی و بهبود: این مفهوم به معنی ارزیابی عملکرد و بهبود فرآیند سازگاری با تغییرات اقلیمی است.

این مفاهیم اصلی استاندارد ISO/TS 14092 به منظور تسهیل فرآیند سازگاری با تغییرات اقلیمی در سازمان‌ها و جوامع محلی تدوین شده‌اند.

شیوه اجرای استاندارد ایزو 14092 چیست؟

ایزو 14092 به عنوان یک راهنمای عملی برای برنامه‌ریزی سازگاری با تغییرات اقلیمی در دولت‌های محلی و جوامع تدوین شده است. برای اجرای این استاندارد، می‌توان به شیوه‌های زیر عمل کرد:

شناسایی و ارزیابی تأثیرات تغییرات اقلیمی بر فعالیت‌های سازمان: در این مرحله، باید تأثیرات تغییرات اقلیمی بر فعالیت‌های سازمان شناسایی و ارزیابی شوند.
تعیین اهداف و برنامه سازگاری: در این مرحله، باید هدف‌های سازگاری با تغییرات اقلیمی تعیین شوند و برای دستیابی به آن‌ها، برنامه مورد نیاز به‌ طور دقیق‌تر تعیین شوند.
برنامه‌ریزی سازگاری: در این مرحله، باید برنامه‌های عملیاتی جهت سازگاری با تغییرات اقلیمی تدوین شوند که شامل فعالیت‌هایی مانند تحقیق و توسعه، مشاوره و آموزش، تغییر سیاست‌ها و روش‌های مدیریتی و اجرای پروژه‌های سازگاری است.
اجرای برنامه‌های عملیاتی: در این مرحله، باید برنامه‌های عملیاتی خود را برای سازگاری با تغییرات اقلیمی اجرا کنید. برای اجرای این برنامه‌ها، باید منابع مالی، انسانی و فنی لازم فراهم شود.
مانیتورینگ و ارزیابی: در این مرحله، باید عملکرد و پیشرفت سازمان در سازگاری با تغییرات اقلیمی مانیتور شود. ارزیابی عملکرد و بهبود فرآیند سازگاری با تغییرات اقلیمی هم باید در این مرحله انجام شود.
مشارکت جامعه: در این مرحله، باید با اعضای جامعه همکاری کنید تا برای سازگاری با تغییرات اقلیمی اقداماتی انجام دهید. این همکاری می‌تواند شامل برگزاری نشست‌ها، کارگاه‌ها و جلسات عمومی باشد.

با اجرای این مراحل، سازمان‌ها و جوامع محلی می‌توانند به سازگاری با تغییرات اقلیمی دست یابند و به حفظ امنیت اقتصادی، اجتماعی و محیطی خود بپردازند.

مزایای استاندارد 14092 چیست؟

مهم‌ترین مزایای ایزو 14092 عبارتند از:

ارائه یک چارچوب مشترک: این استاندارد یک چارچوب مشترک برای برنامه‌ریزی سازگاری با تغییرات اقلیمی در دولت‌های محلی و جوامع ارائه می‌دهد. این چارچوب مشترک، به سازمان‌ها و جوامع محلی کمک می‌کند تا با توجه به شرایط خود، برنامه‌های سازگاری مناسبی را تدوین کنند.
بهبود قابلیت اجرایی برنامه‌های سازگاری: استفاده از این استاندارد باعث بهبود قابلیت اجرایی برنامه‌های سازگاری در دولت‌های محلی و جوامع می‌شود. این استاندارد به سازمان‌ها کمک می‌کند تا با توجه به محدودیت‌های موجود در منابع و زمان، برنامه‌های سازگاری مناسبی را تدوین کنند.
حفظ منابع: شناسایی و مدیریت ریسک‌های مرتبط با تغییرات اقلیمی، به سازمان‌ها کمک می‌کند تا منابع خود را حفظ کنند و از احتمال خسارت به اموال و محیط‌زیست جلوگیری کنند.
افزایش هماهنگی و همکاری: استفاده از این استاندارد، هماهنگی و همکاری بین سازمان‌های مختلف و جوامع را افزایش می‌دهد. این هماهنگی و همکاری می‌تواند به اشتراک‌گذاری دانش و تجربیات، بهبود هماهنگی در برنامه‌ریزی و اجرا و همچنین به حداقل رساندن تداخل در برنامه‌های سازگاری کمک کند.
حفظ سلامت و رفاه جامعه: برنامه‌ریزی سازگاری با تغییرات اقلیمی، به سازمان‌ها و جوامع کمک می‌کند تا از حفظ سلامت و رفاه جامعه بهره ببرند. برنامه‌های سازگاری می‌توانند به حفظ سلامتی افراد و کاهش خطرات جامعه کمک کنند.

به طور کلی، استفاده از ایزو 14092به سازمان‌ها و جوامع کمک می‌کند تا برنامه‌های سازگاری مناسبی را تدوین کرده و از حفظ منابع، بهبود قابلیت اجرایی برنامه‌ها، هماهنگی و همکاری، حفظ سلامت و رفاه جامعه بهره‌مند شوند.

مثال‌هایی از نحوه استفاده دولت‌های محلی از ایزو 14092

اگرچه ایزو 14092 یک استاندارد نسبتاً جدید است، اما چندیم شهر در جهان هستند که الزامات آن را برای هدایت تلاش‌های برنامه‌ریزی سازگاری خود، پیاده کرده‌اند. در ادامه با این شهرها آشنا خواهید شد:

شهرداری ملبورن، استرالیا: شهرداری ملبورن از استاندارد ISO/TS 14092 استفاده کرد تا از آن به‌ عنوان یک راهنمای عملی برای توسعه استراتژی سازگاری با تغییرات اقلیمی خود بهره ببرد. با کمک ایزو 14092، استراتژی شهر ملبورن برای سازگاری با تأثیرات تغییرات اقلیمی، مانند گرمای شدید، سیلاب و افزایش سطح آب دریا مشخص شده است. این استراتژی با مشارکت جامعه و سایر نهادها تدوین شده و شامل اقداماتی است که توسط شهر و همچنین شهروندان قابل اجرا هستند.
· شهر ونکوور، کانادا: شهر ونکوور از ایزو 14092 به عنوان ابزار مرجع در توسعه استراتژی سازگاری با تغییرات اقلیمی خود استفاده کرد. این استراتژی به شناسایی خطرات و آسیب‌پذیری‌های اصلی شهر پرداخته و مجموعه‌ای از اقدامات برای مقابله با این خطرات، از جمله افزایش انعطاف‌پذیری زیرساخت، بهبود مدیریت بحران و افزایش مشارکت جامعه را مشخص می‌کند.
· شهرداری انکوریج، آلاسکا، ایالات متحده آمریکا: شهرداری انکوریج از استاندارد 14092 برای هدایت توسعه برنامه عملیاتی اقدامات سازگاری با تغییرات اقلیمی خود استفاده کرد. این اقدامات بر سازگاری با تغییرات اقلیمی متمرکز هستند. این برنامه مجموعه‌ای از اقدامات را برای مقابله با تأثیرات تغییرات اقلیمی، از جمله بهبود پاسخ و مدیریت بحران، افزایش آگاهی و آموزش عمومی و افزایش انعطاف‌پذیری زیرساخت، مشخص می‌کند.

این تنها چند مثال از دولت‌های محلی‌ای است که از ایزو 14092 برای هدایت تلاش‌های برنامه‌ریزی سازگاری خود استفاده کرده‌اند.

با رعایت استاندارد 14092، دولت‌های محلی می‌توانند یک برنامه‌ریزی جامع و مؤثر برای مقابله با تأثیرات تغییرات اقلیمی توسعه بدهند و از جامعه خود محافظت کنند.

اهمیت ایزو 14092 برای کاهش اثرات تغییرات اقلیمی در کشورهای در حال توسعه

ایزو 14092 به صورت جامع و کامل به موضوعاتی مانند تغییرات اقلیمی، تأثیرات آن بر محیط‌زیست و جوامع، مدیریت ریسک، ارزیابی آسیب‌پذیری، طراحی برنامه‌های سازگاری و اجرای آن‌ها، پایش و ارزیابی عملکرد برنامه‌های سازگاری با تغییرات اقلیمی پرداخته است.

ایزو 14092 برای کشورهای در حال توسعه برای همه کشورها، بدون توجه به سطح توسعه آن‌ها، طراحی شده است. با این ‌حال با توجه به این که کشورهای در حال توسعه ممکن است بیشترین آسیب را از تغییرات اقلیمی ببینند، استفاده از این استاندارد برای آن‌ها خیلی سودمند خواهد بود.

ایزو 14092 به کشورهای در حال توسعه کمک می‌کند تا در برنامه‌ریزی سازگاری با تغییرات اقلیمی خود، با محدودیت‌های مالی و فنی خودشان، از تجربیات بین‌المللی بهره‌مند شوند و راهکارهای مؤثری را برای مقابله با تغییرات اقلیمی به کار بگیرند. همچنین، این استاندارد به کشورهای در حال توسعه کمک می‌کند تا از طریق توسعه برنامه‌های سازگاری، رشد پایدار را در بلندمدت حفظ کنند و به حفاظت از جوامع و محیط‌زیست خود در برابر تغییرات اقلیمی کمک کنند.

استانداردهای مشابه با ایزو 14092 چه هستند؟

استانداردهای مشابه با استاندارد 14092 عبارتند از:

استاندارد ISO 14090: 2019، «مدیریت سازگاری با تغییرات اقلیمی – راهنمای کاربردی برای سازمان‌ها»
استاندارد PAS 233: 2015، «سازگاری با تغییرات اقلیمی – راهنمایی برای تهیه برنامه‌های سازگاری با تغییرات اقلیمی»
استاندارد ISO 22300: 2018، «مدیریت ریسک – راهنمایی برای مدیران عملیاتی»
· استاندارد ISO 31000: 2018، «مدیریت ریسک – راهنمایی برای مدیریت ریسک‌های سازمانی»

این استانداردها همچنین به سازمان‌ها و دولت‌ها در برنامه‌ریزی و مدیریت ریسک‌های مرتبط با تغییرات اقلیمی کمک می‌کنند و می‌توانند به عنوان ابزارهایی برای هدایت تلاش‌های برنامه‌ریزی سازگاری با تغییرات اقلیمی مورداستفاده قرار گیرند. با این حال، تفاوت‌هایی بین این استانداردها و استاندارد ایزو 14092 وجود دارد، برای مثال، استاندارد 14092 به طور خاص برای هدایت برنامه‌ریزی سازگاری با تغییرات اقلیمی طراحی شده است، در حالی که استاندارد ایزو 31000 به طور کلی برای مدیریت ریسک‌های سازمانی طراحی شده است.

حرف آخر

استفاده از ایزو 14092 برای برنامه‌ریزی سازگاری با تغییرات اقلیمی در سطح شهرها و جوامع، به شهرها و جوامع کمک می‌کند تا با چالش‌های تغییرات اقلیمی مواجه شوند و در برابر آن‌ها مقاومت کنند. این استاندارد برای کاربردهای محلی و جامعه‌محور طراحی شده است و به شهرها و جوامع در فرایند برنامه‌ریزی، اجرا و ارزیابی برنامه‌های سازگاری با تغییرات اقلیمی کمک می‌کند.

استفاده از استاندارد 14092 به شهرها و جوامع کمک می‌کند تا راهکارهایی را برای کاهش آسیب‌های اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی ناشی از تغییرات اقلیمی پیدا کنند. همچنین، این استاندارد به شهرها و جوامع کمک می‌کند تا با استفاده از تحلیل تأثیرات تغییرات اقلیمی و ارزیابی آسیب‌پذیری، اولویت‌های خود را مشخص کرده و برنامه‌های سازگاری مؤثری را طراحی و اجرا کنند.

با استفاده از استاندارد ISO/TS 14092، شهرها و جوامع می‌توانند بهبود پایداری و مقاومت خود در برابر تغییرات اقلیمی را تضمین کنند و از طریق این برنامه‌ها به حفاظت و بهبود محیط‌زیست، حفاظت از جوامع و افزایش کیفیت زندگی ساکنین خود کمک کنند.

سؤالات متداول

استاندارد ایزو 14092 چیست؟

ایزو 14092، یک راهنمای عملی برای دولت‌های محلی و جوامع، مربوط به مدیریت سازگاری با تغییرات اقلیمی است. این استاندارد شامل الزاماتی برای طراحی برنامه‌های سازگاری با تغییرات اقلیمی است.

مزایای ایزو 14092 برای شهرها و جوامع چیست؟
مقابله با چالش‌های تغییرات اقلیمی، کاهش آسیب‌های اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی ناشی از تغییرات اقلیمی، بهبود پایداری و کمک به حفاظت از محیط‌زیست مهم‌ترین مزایای آن هستند.

آیا استاندارد 14092 برای همه کشورها قابل استفاده است؟
بله، استاندارد ISO/TS 14092 برای همه کشورها، به خصوص کشورهای در حال توسعه که بیشتر در معرض تأثیرات تغییرات اقلیمی هستند، قابل استفاده است.

عملیات خوب کشاورزی- GAP

عملیات خوب کشاورزی ( GAP)

عملیات خوب کشاورزی ( GAP) و عملیات رسیدگی خوب (GHP) ممیزی های داوطلبانه می باشند که اطمینان می دهد میوه ها و سبزیجات تولید – بسته بندی – حمل نگه داری می شوند و به صورت ایمن نگه داری می شوند تا مخاطرات ایمنی مواد غذایی میکروبی به حداقل برسد.
ممیزی های ( GAP) و (GHP) برپایه توصیه هایی که در دستورالعمل اداره ی غذا و داروی ایالات متحده برای کاهش مخاطرات ایمنی مواد غذایی برای میوه ها و سبزیجات تازه و استاندارد ایمنی مواد غذایی شناخته شده است تایید شده است.
در سال ۲۰۱۵ برنامه ی ممیزی USDA ممیزی را در ۵۰ ایالت – پورتوریکو و کانادا انجام داد که بیش از ۹۰ کالا را پوشش می داد.

این راهنما به طور کلی به تکنیسین های کشاورزی و کارگران توسعه، سازمان های تولیدی، و کارگران توسعه، سازمان های تولیدی، معلمان مدارس روستایی، کودکان، شهروندان شهری و پیرامونی و گروه های کشاورزی خانوادگی می پردازد.

مشتریان بیشتر نگران به دست آوردن غذای سالم و مراقبت از محیط زیست و رفاه کارگران هستند.
عملیات کشاورزی خوب در این زمینه و می‌تواند به سادگی انجام شود و این کار را تضمین نماید.
عملیات خوب تولید ( GMP ) و عملیات خوب کشاورزی ( GAP ) قوانین و مقررات و توصیه‌های فنی قابل ‌اجرا
برای تولید, فرآوری و انتقال مواد غذایی، با توجه به مراقبت از سلامت انسان, حفاظت از محیط ‌زیست و بهبود شرایط کارگران خانواده‌هایشان هستند.

چه کسی از مزایای GAP بهره مند می گردد؟

کشاورزان و خانواده هایشان غذای سالم و با کیفیت خوب برای اطمینان دادن به تغذیه فراهم خواهند کرد و با ایجاد ارزش به محصولات خود برای دسترسی به بازارها راه بهتری را به وجود آوردند.
مصرف کنندگان کیفیت و ایمنی بهتر محصولات خواهند برد.
کل جمعیت از یک محیط بهتر سود خواهد برد.

GAP چه چیزهایی را تقویت می کند؟

الف ) ایجاد امنیت و آسایش برای مردم
بهبود شرایط کارکنان و مصرف کنندگان
افزایش رفاه خانواده ی کشاورزان
افزایش امنیت غذایی
ب ) ایمنی مواد غذایی
غذای سالم و بدون آلودگی و با کیفیت بالاتر جهت بهبود تغذیه و مصرف مواد غذایی
ج ) محیط زیست
– عدم آلودگی آب و خاک
– بررسی منطقی مواد شیمیایی کشاورزی
– نگرانی درباره ی تنوع زیستی
د) رفاه حیوانات
– مراقبت از حیوانات
– تغذیه مناسب

خریدار چگونه می داند که محصول ما طبق اصولGAP تولید و پردازش شده است؟

1- تمایز محصول به وسیله بسته بندی آن شناخته می شود.
2- همچنین می‌توانید در سایر بازارها فروش داشته و شرایط فروش بهتری را نیز داشته باشید.
3- مصرف کننده محصول شما را در فروشگاه یا سوپرمارکت از طریق برچسبی که روی محصول زده شده و روش تولید آن را توضیح داده شناسایی خواهد کرد.
چرا باید از روش های کشاورزی خوب استفاده کنم؟
محصولات با کیفیت خوب و سالم سبب بهبود تغذیه خانواده می شوند.
کارگران سالم هستند .
درآمد بیش تر حاصل می شود.
هزینه ها پایین تر خواهد بود.
بازدهی بالاتر را سبب می شود .

ISO 21422 | IDF 242 موادتشکیل دهنده غذای نوزادان

گواهینامه ایزو 21422؛ یک ایزو برای تعیین میزان کلراید در محصولات صنایع غذایی

گواهینامه ایزو 21422 یکی از استانداردهای مواد غذایی است که به شرکت‌ها یا سازمان‌هایی که توانسته‌اند با استفاده از روش تعیین کلراید با استفاده از تیتراسیون پتانسیومتریک، مقدار کلراید در نمونه‌های شیر، محصولات لبنی، فرمول‌های کودک و مکمل‌های غذایی بزرگسالان را با دقت و صحت لازم تعیین کنند، اعطا می‌شود.

این گواهی نشان می‌دهد که شرکت یا سازمان مورد نظر، روش‌های استاندارد و دقیق را به کار می‌گیرد و نتایج آن‌ها با استانداردهای بین‌المللی همخوانی دارد. این گواهی، به مشتریان و مصرف‌کنندگان این شرکت یا سازمان، اعتماد بیشتری به کیفیت محصولات ارائه شده توسط آن‌ها می‌دهد.

در کل، این گواهی نشانگر این است که شرکت یا سازمانی که آن را دریافت کرده، در تعیین مقدار کلراید در محصولات لبنی و مکمل‌های غذایی بزرگسالان از یک روش استاندارد و دقیق استفاده می‌کند که به پایش کیفیت محصولات آن‌ها کمک می‌کند. در ادامه گواهینامه ایزو 21422 را بررسی خواهیم کرد.

عنوان دقیق گواهینامه ایزو 21422 چیست؟

عنوان گواهینامه ایزو 21422 به شرح زیر است:

»ISO 21422:2018 | IDF 242:2018؛ »Milk, milk products, infant formula and adult nutritionals — Determination of chloride — Potentiometric titration method«

که می‌توان آن را به شکل زیر ترجمه کرد:

«ایزو 21422: 2018؛ شیر، فرآورده‌های شیری، شیر خشک نوزادان و مواد غذایی بزرگسالان — تعیین کلرید — روش تیتراسیون پتانسیومتری»

گواهینامه ایزو 21422 چیست؟

کلراید یکی از اقلامی است که در بسیاری از محصولات لبنی، شامل شیر، پنیر، کره و… موجود است. تعیین میزان کلراید در این محصولات، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، زیرا میزان زیاد کلراید در آن‌ها، به عنوان نشانه آلودگی با باکتری‌های میکروبی، تلخی، تغییر رنگ و عدم پایداری محصول، مطرح می‌شود.

روش تیتراسیون پتانسیومتری، یک روش دقیق و قابل اعتماد برای تعیین میزان کلراید در محصولات لبنی است. استاندارد ایزو 21422:2018، یک استاندارد بین‌المللی است که روش تیتراسیون پتانسیومتری برای تعیین میزان کلراید در شیر، محصولات لبنی، فرمول‌های کودک و مکمل‌های تغذیه‌ای بزرگسالان، تشریح کرده است.

گواهینامه ایزو 21422، شامل شرح کامل روش تیتراسیون پتانسیومتری، شرایط و محدودیت‌های مربوط به آن، نحوه گرفتن نمونه، محاسبه و گزارش‌دادن نتایج، می‌شود. استفاده از این استاندارد، به تولیدکنندگان، متخصصان و کارشناسان صنعت لبنی، کمک می‌کند تا به صورت دقیق‌تر و قابل اعتماد‌تر، کلراید موجود در محصولات لبنی را تعیین و اطمینان حاصل کنند که محصولات آنها به میزان کافی پایدار و بهداشتی هستند.

چرا تعیین کلرید در فرآورده‌های شیری، شیر خشک نوزادان و موادغذایی بزرگسالان اهمیت دارد؟

تعیین کلرید در فرآورده‌های شیری، شیر خشک نوزادان و موادغذایی بزرگسالان به دلایل مختلفی اهمیت دارد:

اولاً، مقدار کلرید در شیر و محصولات لبنی می‌تواند نشان دهنده تغییرات در کیفیت شیر و فرآورده‌های لبنی باشد. به عنوان مثال، افزایش مقدار کلرید ممکن است نشانگر افزایش آلودگی با باکتری‌های بدون هوازی باشد که می‌تواند برای سلامتی افراد ضرر داشته باشد.

ثانیاً، مقدار کلرید در شیر خشک نوزادان و فرمول‌های کودک می‌تواند تأثیر مستقیمی بر روی سلامتی کودکان داشته باشد. مقدار کلرید باید در محدوده‌ای خاص باشد تا کودکان بهتر بتوانند آن را هضم کنند و مشکلاتی مانند اسهال و تهوع را تجربه نکنند.

سوماً، مقدار کلرید در موادغذایی بزرگسالان نیز می‌تواند اهمیت داشته باشد. افرادی که دارای بیماری‌هایی همچون فشار خون بالا هستند، باید مصرف کلرید را کاهش دهند. بنابراین، تعیین مقدار کلرید در مواد غذایی بزرگسالان می‌تواند به افرادی که به دنبال کنترل فشار خون خود هستند، کمک کند.

در کل، تعیین مقدار کلرید در فرآورده‌های شیری، شیر خشک نوزادان و موادغذایی بزرگسالان برای مانیتورینگ کیفیت و ایمنی محصولات و همچنین حفظ سلامت مصرف‌کنندگان بسیار مهم است.

روش تیتراسیون پتانسیومتری چیست؟

تیتراسیون پتانسیومتری یک روش تجزیه و تحلیل شیمیایی است که برای تعیین غلظت یک ترکیب در نمونه‌های مختلف، مانند آب، شیر و غیره استفاده می‌شود. در این روش، از یک الکترود پتانسیومتریک استفاده می‌شود که به نمونه اضافه می‌شود و تغییرات پتانسیل الکتریکی ایجاد شده توسط ترکیب مورد نظر در نمونه، با استفاده از یک حلال تیترانت، اندازه‌گیری می‌شود.

در روش تیتراسیون پتانسیومتری، ابتدا یک حجم مشخصی از نمونه در یک مخلوط حلالی قرار می‌گیرد. سپس، یک حلال تیترانت با غلظت معروف به عنوان حلال تیتراسیون، به نمونه اضافه می‌شود. این حلال تیترانت دارای یک الکترولیت است که توانایی ایجاد تغییرات پتانسیل الکتریکی در نمونه را دارد. با اضافه‌کردن حلال تیترانت به نمونه، ترکیب مورد نظر در نمونه با حلال تیترانت واکنش می‌دهد و پتانسیل الکتریکی نمونه تغییر می‌کند.

سپس با استفاده از یک الکترود پتانسیومتریک، پتانسیل الکتریکی نمونه اندازه‌گیری می‌شود. هنگامی که پتانسیل الکتریکی نمونه به اندازه‌ای می‌رسد که با پتانسیل الکتریکی معینی در حلال تیترانت برابری دارد، تیتراسیون به پایان می‌رسد. مقدار غلظت ترکیب مورد نظر در نمونه، با توجه به حجم حلال تیترانت مورد استفاده و حجم نمونه، محاسبه می‌شود.

در کل، روش تیتراسیون پتانسیومتری یک روش دقیق و قابل اطمینان برای تعیین غلظت ترکیبات مختلف در نمونه‌های مختلف است.

روش تیتراسیون پتانسیومتری برای تعیین میزان کلراید چگونه است؟

برای تعیین میزان کلراید با استفاده از روش تیتراسیون پتانسیومتری، ابتدا نمونه‌ای از محلول مورد نظر با حجم مشخصی گرفته می‌شود. سپس به نمونه، یک حلال ناشی از ترکیب آب، اتانول و اسید استیک اضافه می‌شود تا کلراید موجود در نمونه به شکل یون کلرید تبدیل شود.

سپس با استفاده از یک الکترود پتانسیومتریک، پتانسیل الکتریکی نمونه اندازه‌گیری می‌شود. سپس به نمونه، یک حلال تیترانت حاوی یون نقره (Ag+) اضافه می‌شود. یون نقره با یون کلرید موجود در نمونه واکنش می‌دهد و نیترات نقره (AgNO3) تولید می‌شود. هنگامی که تمام یون کلرید در نمونه به یون نقره واکنش کرده و تمام یون‌های نقره موجود در حلال تیترانت استفاده شده باشند، پتانسیل الکتریکی نمونه به حداکثر مقدار خود می‌رسد.

در این مرحله، مقدار غلظت کلراید موجود در نمونه، با توجه به حجم حلال تیترانت مورد استفاده و حجم نمونه، محاسبه می‌شود. به عنوان مثال، برای تعیین غلظت یک نمونه شیر با استفاده از روش تیتراسیون پتانسیومتری، ابتدا نمونه شیر با حجم مشخصی گرفته شده و حلال ناشی از ترکیب آب، اتانول و اسید استیک به نمونه اضافه می‌شود. سپس با استفاده از یک حلال تیترانت حاوی یون نقره، میزان کلراید موجود در نمونه شیر تعیین می‌شود.

در کل، روش تیتراسیون پتانسیومتری یک روش دقیق و قابل اطمینان برای تعیین میزان کلراید موجود در نمونه‌های مختلف است.

شرایط و محدودیت‌های روش تیتراسیون پتانسیومتری در مورد گواهینامه ایزو 21422 چیست؟

روش تیتراسیون پتانسیومتری، برای تعیین کلراید در محصولات لبنی، به صورت دقیق و قابل اعتمادی انجام می‌شود. با این حال، استفاده از این روش نیازمند رعایت شرایط و محدودیت‌های خاصی است که در استاندارد ایزو 21422:2018 تعیین شده‌اند. برخی از این شرایط و محدودیت‌ها عبارتند از:

استفاده از دستگاه پتانسیومتر با دقت مناسب و کاملا کالیبره‌شده
استفاده از حلال‌های محدود‌شده و استاندارد برای تهیه نمونه
حفظ محیط از نظر دما، ph و شرایط نور مناسب جهت حفظ پایداری نمونه
رعایت دقت در ایجاد و تعیین نقطه پایانی تیتراسیون
استفاده از محاسبات دقیق و استاندارد برای گزارش‌دادن نتایج

این شرایط و محدودیت‌ها، برای تضمین دقت و قابل اعتماد بودن نتایج تیتراسیون پتانسیومتری در تعیین کلراید، بسیار حائز اهمیت هستند. استفاده از این شرایط و محدودیت‌ها، به تولیدکنندگان و کارشناسان صنعت لبنی، کمک می‌کند تا به صورت دقیق‌تر و قابل اعتماد‌تر، کلراید موجود در محصولات لبنی را تعیین کنند و اطمینان حاصل کنند که محصولات آنها به میزان کافی پایدار و بهداشتی هستند.

نحوه گرفتن نمونه در روش تیتراسیون پتانسیومتری در مورد گواهینامه ایزو 21422 چیست؟

در روش تیتراسیون پتانسیومتری برای تعیین کلراید در محصولات لبنی، نحوه گرفتن نمونه از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. گواهینامه ایزو 21422، شرایط و روش صحیح گرفتن نمونه را به شرح زیر توضیح داده است:

نمونه باید به صورت تصادفی و از نقاط مختلف، غلظت کم‌و‌بیش موجودیت کلراید در آنها، گرفته شود.
برای گرفتن نمونه، بهتر است از یک دستگاه جمع‌آوری نمونه استفاده شود. در صورتی که این دستگاه در دسترس نباشد، می‌توان از یک ظرف تمیز و قابل اعتماد، به همراه یک قاشق یا تیغه نوک تیز، استفاده کرد.
نمونه باید به صورت تمام و یکنواخت مخلوط شود و در دمای ۴-۶ درجه سانتی‌گراد نگهداری شود.
برای تهیه نمونه، باید مقدار حداقل ۱۰۰ میلی‌لیتر نمونه را دریافت کرد. سپس با حلال استاندارد (مثلا آب مقطر) به حجم ۲۵۰ میلی‌لیتر تکمیل شود.
پس از تهیه نمونه، باید آن را به صورت دقیق و با دقت بالا، به دستگاه تیتراسیون پتانسیومتر منتقل کرد.

رعایت شرایط و نحوه گرفتن نمونه به درستی برای تولیدکنندگان و کارشناسان صنعت لبنی بسیار مهم و حیاتی است.

محاسبه و گزارش‌دادن نتایج در روش تیتراسیون پتانسیومتری در مورد گواهینامه ایزو 21422 چیست؟

گواهینامه ایزو 21422، شرایط و روش محاسبه و گزارش دادن نتایج را به شرح زیر توضیح داده است:

مقدار کلراید در نمونه، بر حسب گرم در لیتر (g/L) یا میلی‌گرم در کیلوگرم (mg/kg) گزارش می‌شود.
برای محاسبه مقدار کلراید، از فرمول زیر استفاده می‌شود:

مقدار کلراید (g/L) = (V × N × 35.45) / W

در این فرمول،V حجم حلال ترکیبی است که برای تهیه نمونه استفاده شده است،N غلظت ترکیب نمک نقره که برای تیتراسیون استفاده شده است، و W وزن نمونه (در گرم) است.

برای گزارش‌دادن نتایج، باید مقدار کلراید به دقت دو رقم اعشار گزارش شود.
بهتر است نتایج تیتراسیون به صورت دو بار تکرار شده و میانگین آنها گزارش شود. در صورت وجود تفاوت قابل توجه بین دو نتیجه، باید تیتراسیون بیشتری تکرار شود.
برای گزارش دادن نتایج، باید به همراه آنها اطلاعاتی مانند شماره نمونه، تاریخ گرفتن نمونه، نام و شماره دستگاه استفاده شده و مشخصات دیگری که برای ردیابی نمونه لازم است، نیز گزارش شوند.

رعایت شرایط و روش‌های محاسبه و گزارش‌دادن نتایج به درستی نیز در کنا سایر گزینه‌ها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

سند گواهینامه ایزو 21422 شامل چه بخش‌ها و موضوعاتی است؟

سند گواهینامه ایزو 21422 شامل موضوعات و بخش‌های زیر است:

مقدمه: این بخش شامل توضیحاتی درباره هدف و محدوده استفاده از استاندارد و نیز توضیحاتی درباره مفاهیم واژگان و عبارت‌های مورد استفاده در سند می‌باشد.
مراجع: در این بخش، مراجع و استانداردهایی که در تدوین این سند مورد استفاده قرار گرفته‌اند، ذکر شده‌اند.
شرایط آزمون: در این بخش، شرایطی که باید برای انجام آزمون به کار برده شوند، شامل شرایط مربوط به نمونه‌برداری، پایداری نمونه، حلال‌ها و ترکیبات شیمیایی مورد استفاده در تیتراسیون، شرایط مربوط به تیتراسیون و شرایط مربوط به دمای اتاق مشخص شده‌اند.
روش آزمون: در این بخش، روش انجام آزمون به تفصیل شرح داده شده است. این شرح شامل مراحل آماده‌سازی نمونه، تهیه حلال ترکیبی، تهیه ترکیب نمک نقره، انجام تیتراسیون و محاسبه مقدار کلراید موجود در نمونه می‌باشد.
گزارش‌دادن نتایج: در این بخش، شرح داده شده است که چگونه نتایج آزمون باید گزارش شود. این شرح شامل واحد‌های گزارش دادن نتایج، فرمول محاسبه مقدار کلراید، تعیین دقت اندازه‌گیری و گزارش‌دادن نتایج به همراه اطلاعات دیگر مانند شماره نمونه، تاریخ گرفتن نمونه و نام دستگاه استفاده‌شده می‌باشد.
منابع اطلاعاتی: در این بخش، منابع اطلاعاتی مورد استفاده در تدوین این سند ذکر شده‌اند.

همچنین، این استاندارد شامل یک پیوست نیز می‌باشد که شامل شرح تهیه ترکیب نمک نقره و نحوه محاسبه غلظت آن است.

مزایای گواهینامه ایزو 21422 چیست؟

استفاده از گواهینامه ایزو 21422 برای تعیین میزان کلراید در محصولات لبنی، فرمولاسیون‌های صنعتی برای کودکان و مکمل‌های تغذیه‌ای برای بزرگسالان، دارای مزایای زیر است:

دقت بالا: استفاده از روش تیتراسیون پتانسیومتری برای تعیین میزان کلراید، دقت بالایی را در تعیین غلظت این ماده در نمونه‌های مختلف فراهم می‌کند.
قابلیت تکرارپذیری: استفاده از گواهینامه ایزو 21422، روشی قابل تکرار و تقریباً یکسان برای تعیین میزان کلراید در محصولات مختلف را فراهم می‌کند.
استفاده آسان: این استاندارد، روشی ساده و قابل فهم برای تعیین میزان کلراید در محصولات لبنی، فرمولاسیون‌های صنعتی برای کودکان و مکمل‌های تغذیه‌ای برای بزرگسالان ارائه می‌دهد.
ارزان: هزینه انجام آزمون با استفاده از روش تیتراسیون پتانسیومتری بسیار کمتر از روش‌هایی مانند کروماتوگرافی مایع بالاست.
استفاده در سطوح مختلف: گواهینامه ایزو 21422، برای تعیین میزان کلراید در محصولات لبنی، فرمولاسیون‌های صنعتی برای کودکان و مکمل‌های تغذیه‌ای برای بزرگسالان قابل استفاده است و در سطوح مختلف غلظت میزان کلراید قابل اندازه‌گیری است.

در نهایت این‌که این استاندارد، روشی استاندارد برای تعیین میزان کلراید در محصولات لبنی، فرمولاسیون‌های صنعتی برای کودکان و مکمل‌های تغذیه‌ای برای بزرگسالان در صنعت غذایی مورد استفاده قرار می‌گیرد و می‌تواند به بهبود کیفیت محصولات و پایداری آن‌ها کمک کند.

استانداردهای مشابه با گواهینامه ایزو 21422 چه هستند؟

استانداردهای مشابه با گواهینامه ایزو 21422 برای تعیین میزان کلراید در محصولات لبنی، فرمولاسیون‌های صنعتی برای کودکان و مکمل‌های تغذیه‌ای برای بزرگسالان عبارتند از:

استاندارد AOAC 935.42: این استاندارد توسط انجمن تحقیقاتی شیمی کشورهای آمریکایی تأیید شده است و برای تعیین میزان کلراید در محصولات لبنی به کار می‌رود.
استاندارد IDF 88B: این استاندارد توسط انجمن دیگری به نام انجمن جهانی دامپروری و صنایع دامی (International Dairy Federation) تعیین شده است و برای تعیین میزان کلراید در محصولات لبنی به کار می‌رود.
استاندارد ASTM D512: این استاندارد توسط انجمن آزمایشگاه‌های آمریکایی (ASTM International) تعیین شده است و برای تعیین میزان کلراید در نمونه‌های آب به کار می‌رود.

تمامی این استانداردها از روشی مشابه با تیتراسیون پتانسیومتری برای تعیین میزان کلراید استفاده می‌کنند. اما برخی از جزئیات مربوط به نمونه‌برداری، حلال‌ها و ترکیبات شیمیایی، شرایط دما و زمان و غیره ممکن است در هر یک از این استانداردها تفاوت داشته باشد.

حرف آخر؛ چرا صنایع تولیدی به گواهینامه ایزو 21422 نیاز دارند؟ این ایزو را از کجا تهیه کنیم؟

گواهینامه ایزو 21422 به عنوان یک استاندارد مربوط به تعیین میزان کلراید در محصولات لبنی، فرمولاسیون‌های صنعتی برای کودکان و مکمل‌های تغذیه‌ای برای بزرگسالان، بسیار مهم و حائز اهمیت است. این استاندارد با استفاده از روش تیتراسیون پتانسیومتری، میزان کلراید موجود در نمونه مورد نظر را تعیین می‌کند.

استفاده از این استاندارد برای تعیین میزان کلراید در محصولات لبنی و دیگر محصولات تغذیه‌ای، می‌تواند بهبود کیفیت و اعتماد مشتریان به محصولات شرکت‌ها کمک کند. همچنین، این استاندارد می‌تواند به شرکت‌ها در تضمین ایمنی و بهداشتی محصولاتشان کمک کند.

استفاده از استانداردهای بین‌المللی مانند گواهینامه ایزو 21422، به شرکت‌ها کمک می‌کند تا در محصولاتشان از استانداردهای جهانی پیروی کنند و از این طریق دسترسی به بازارهای جهانی را بهبود بخشند. همچنین، استفاده از این استاندارد، به کارشناسان و آزمایشگاه‌های مربوطه کمک می‌کند تا نتایج آزمایش‌های خود را با استانداردهای بین‌المللی مقایسه کرده و به دقت بیشتری در تعیین کیفیت محصولات دست یابند.

گواهینامه ایزو 21422 را از کجا تهیه کنیم؟

نکته مهم درباره گواهینامه ایزو 21422 تهیه آن از موسسات معتبری است که می‌توانند خدماتی را که به شما ارائه می‌دهند، تضمین کنند. شرکت کیو سی بی یکی از این شرکت‌هاست. Q.C.B ITALIA با ممیزی سیستم‌های مدیریتی سازمان‌ها و با هدف ایجاد ارزش افزوده برای مشتریان خود، تطابق سازمان با الزامات استاندارد را مورد بررسی قرار داده و در صورت تطابق، نسبت به صدور گواهینامه‌های مختلف بین‌المللی معتبر از کشور ایتالیا اقدام می‌کند؛ بنابراین با ارتباط با چنین شرکت‌هایی که دارای اعتبار ملی و بین‌المللی هستند می‌توانید با اعتماد کامل به اخذ ایزو اقدام کنید.

سوالات متداول:

چه کسانی باید از گواهینامه ایزو 21422 استفاده کنند؟

تولیدکنندگان محصولات لبنی، فرمولاسیون‌های صنعتی برای کودکان و مکمل‌های تغذیه‌ای برای بزرگسالان باید از گواهینامه ایزو 21422 استفاده کنند.

چه منافعی برای شرکت‌ها از استفاده از گواهینامه ایزو 21422 به دست می‌آید؟

استفاده از گواهینامه ایزو 21422 به شرکت‌ها در بهبود کیفیت و اعتماد مشتریان به محصولاتشان، تضمین ایمنی و بهداشتی محصولاتشان و دسترسی به بازارهای جهانی کمک می‌کند.

چگونه می‌توان از گواهینامه ایزو 21422 استفاده کرد؟

برای استفاده از گواهینامه ایزو 21422، باید به روش تیتراسیون پتانسیومتری که در این استاندارد توضیح داده شده است، عمل کرد.

ISO 24444: 2010 مواد آرایشی

ISO 24444: 2010 : مواد آرایشی – روش های آزمون حفاظت از آفتاب – محاسبه ضریب ضد آفتاب در بدنSPF

این استاندارد روشی برای تعیین مقدار SPFموجود در محصولات و کرم های ضد آفتاب می باشد.

این استاندارد توسط کمیته فنی محصولات بهداشتی، آرایشی ایزو ISO/ TC 217 تدوین شده است.

هر محصولی که حاوی هر موادی برای جذب ، منعکس کننده یا پخش کننده اشعه ماورای بنفش باشد و جهت استفاده روی پوست انسان به کار می رود باید تحت این استاندارد بین المللی ساخته شده باشد.

این ایزو مبنایی برای ارزیابی محصولات ضد آفتاب برای حفاظت از پوست انسان در مقابل آفتاب سوختگی ناشی از اشعه فرابنفش
خورشید را فراهم می کند.