فندک چه برای روشن‌کردن شمع استفاده شود و چه برای روشن‌کردن آتش، یکی از محبوب‌ترین و مفیدترین ابزارهای تمام دوران است. این وسیله کاربردی اما چون‌ حاوی سوخت قابل اشتعال است که برای تولید شعله یا گرما از آن استفاده می‌شود، می‌تواند باعث ایجاد خطرات جدی‌ای مثل آتش‌سوزی، جراحت و حتی مرگ شود.

به‌منظور کاهش خطر، همه فندک‌ها باید حداقل سطح ایمنی وضع‌شده را که توسط استاندارد ایزو 9994 بیان شده است، رعایت کنند. این استاندارد، الزاماتی را تعیین می‌کند که تولیدکننده فندک باید آن الزامات را در مورد ارتفاع و حجم شعله، مقاومت در برابر سقوط و غیره رعایت کند. برای آشنایی بیشتر با ایزو 9994، استاندارد فندک، با ما همراه شوید.

استاندارد فندک چیست و چرا به‌وجود آمد؟

فروش روزانه چندین میلیونی فندک، نشان‌دهنده کاربرد زیاد این وسیله کوچک و قابل‌حمل است. عنصر مشترک در هر دو نوع فندک جیبی و غیرجیبی، یک مخزن پلاستیکیِ پر از گازِ قابل‌اشتعالِ تحت‌فشارْ است. بنابراین اگر فندک‌ها به‌درستی طراحی و تولید نشود، یک خطر بسیار جدی محسوب می‌شوند.

متأسفانه آمارهای زیادی درمورد خطر صدمات ناشی از فندک‌های غیراستاندارد وجود دارد. تنها در اروپا، فندک‌ها سالانه باعث 30000 حادثه شدید می‌شوند. فراتر از هزینه‌های انسانی، هزینه‌های اقتصادی این حوادث هم سالانه حدود 1 میلیارد یورو برآورد شده است.

خوشبختانه فندک‌ها به‌لطف استانداردهای بازنگری‌شده ISO ایمن‌تر شدند. برای کمک به کاهش خطرات ناشی از شعله، استانداردهای ایزو برای فندک‌های جیبی معمولی و مشابه با آن کارآمد است. در مورد این ایزو، تمرکز کاملا بر ایمنی کاربر است.

ایزو  9994 به‌عنوان الزامات ایمنی اساسی برای فندک‌های جیبی، حداکثر ارتفاع شعله، مقاومت در برابر سقوط، مقاومت در برابر دماهای بالا، مقاومت در برابر فشار داخلی و سوزاندن مداوم را تعیین می‌کند. ایزوی فندک اولین بار در سال 1989 معرفی شد و به‌طور مشترک با تمام استانداردهای بین‌المللی، برای همگامی مداوم با آخرین فناوری، بازبینی و به‌روز شده است.

در همین راستا ایزو  22702 هم برای اولین بار در سال 2003 ظاهر شد تا فندک‌های غیرجیبی را که معمولاً به‌عنوان فندک‌های کاربردی، فندک‌های گریل، فندک‌های شومینه یا به‌عنوان فندک گاز شناخته می‌شوند، پوشش دهد.

به گفته استیو بورکهارت، رهبر پروژه و مجری گروه کاری ایزو که مسئول هر دو استاندارد بین‌المللی است، بازنگری‌های جدید سهم قابل‌توجهی در کاهش خطرات استفاده از فندک را دارند. ایزو  9994 در حال حاضر شامل الزامات برای ارتفاع شعله و همچنین حداکثر مقدار سوختی است که می‌توان ذخیره کرد، درحالی‌که ایزو  22702 الزامات وسیع‌تری را برمبنای نوع فندک ارائه می‌دهد.

ایزو 9994 چیست؟

ایزو 9994 تعیین‌کننده الزامات ایمنی مرتبط با تولید فندک است. مشخصات ایمنی ارائه‌شده در استاندارد ایزو 9994 برای تمام محصولات تولید‌کننده شعله که معمولاً به‌عنوان فندک سیگار و فندک پیپ شناخته می‌شوند، اعمال می‌شود. البته این قانون در مورد کبریت‌ها و سایر محصولات تولیدکننده شعله که صرفاً برای مواد آتش‌زا غیر از سیگار، سیگار برگ و پیپ در نظر گرفته‌شده‌اند، اعمال نمی‌شود.

فندک‌ها، به‌عنوان دستگاه‌های تولید شعله، می‌توانند مانند سایر منابع شعله، خطر بالقوه‌ای برای کاربران ایجاد کنند. مشخصات ایمنی ارائه‌شده در این استاندارد بین‌المللی نمی‌تواند تمام خطرات را از بین ببرد، اما کاهش خطرات احتمالی برای کاربران را در پی خواهد داشت.

دامنه استاندارد فندک در ایزو 9994

1. این سند الزاماتی را برای فندک‌ها به‌منظور اطمینان از درجه ایمنی معقول آن‌ها مشخص می‌کند و هم استفاده معمولی و هم استفاده‌های قابل‌پیش‌بینی اما نامعمول استفاده از فندک را در نظر می‌گیرد.
2. این سند برای تمام محصولات تولیدکننده شعله که معمولاً به‌عنوان فندک سیگار و فندک لوله‌ای شناخته می‌شوند، اعمال می‌شود.
3. ایزو 9994، در مورد کبریت‌ها و محصولات شعله‌زا که صرفاً برای مواد آتش‌زا غیر از سیگار، سیگار برگ و پیپ استفاده می‌شود، اعمال نمی‌شود.

مهم‌ترین اصطلاحات و تعاریف آمده شده در ایزو 9994

برای کاربردی‌شدن استاندارد فندک، این ایزو مطابق با اهدافش، اصطلاحات و تعاریف مشخصی از فندک‌های موردنظر خود ارائه می‌دهد. در ادامه برخی از مهم‌ترین این اصطلاحات آورده شده است:

• فندک: دستگاه تولید شعله، با استفاده از مشتقات پتروشیمی به‌عنوان سوخت، که معمولاً برای احتراق عمدی سیگار، سیگار برگ و پیپ استفاده می‌شود و ممکن است برای احتراق موادی مانند کاغذ، فتیله، شمع و فانوس استفاده شود.درنظر داشته باشید که فندک‌ها به‌طور خاص برای استفاده به‌عنوان شمع یا چراغ‌قوه یا سایر مواردی که نیاز به زمان سوزاندن طولانی دارند، در نظر گرفته نشده‌اند.
• فندک مایع: فندکی که از هیدروکربن‌های مایع مانند هگزان به‌عنوان سوخت استفاده می‌کند و فشار بخار آن در دمای 24 درجه سانتی‌گراد از 34.5 کیلو پاسکال تجاوز نمی‌کند.
• فندک گازی: فندکی که از هیدروکربن‌های مایع‌شده مانند n-بوتان، ایزوبوتان و پروپان به‌عنوان سوخت استفاده می‌کند و فشار بخار گیج آن در 24 درجه سانتی‌گراد از 104 کیلو پاسکال بیشتر است.
• فندک مشعل پس‌اختلاط: فندک گازی که در آن سوخت برای احتراق و هوا در نقطه احتراق، تأمین می‌شود.
• فندک مشعل پیش‌اختلاط: فندک گازی که در آن سوخت و هوا قبل از عرضه برای احتراق، مخلوط می‌شوند.
• فندک غیرقابل شارژ: فندک یک‌بارمصرفی که با یک منبع کامل سوخت به بازار عرضه‌ شده است. این فندک دوباره قابل‌شارژشدن نیست.
• فندک قابل‌شارژ مجدد: فندکی که می‌توان آن را دوباره شارژ کرد. این کار با استفاده از یک منبع سوخت خارجی عملی است.
• فندک قابل‌تنظیم: فندکی که می‌توان حجم و ارتفاع شعله آن را تنظیم کرد
• فندک غیرقابل‌تنظیم: در این فندک‌ها، ارتفاع شعله توسط سازنده از پیش تعیین‌شده است.

لوازم‌آرایشی محصولاتی با منشأ شیمیایی یا طبیعی هستند که به‌طور خاص برای استفاده در پوست و مخاط به کار می‌روند. توسعه مداوم صنعت آرایشی و بهداشتی، نیاز به انجام تجزیه‌وتحلیل میکروبیولوژیکی بر روی مواد اولیه مورداستفاده در تولیدات صنعت لوازم‌آرایشی و همچنین محصولات نهایی را با هدف دستیابی به محصولاتی باکیفیت میکروبیولوژیکی مناسب، ایجاد کرده است. در همین راستا ایزو، استانداردهای آرایشی و بهداشتی مثل ایزو 11609 و ایزو 19838 را برای کاهش خطر تاثیر سوء میکروارگانیسم‌ها ایجاد کرده است.

ایزو 19838 یکی از ایزوهای مرتبط با میکروبیولوژی آرایشی است. میکروبیولوژی آرایشی با هدف پیوند‌زدن زیبایی با دانش و مهارت‌هایی برای ایمن‌بودن و محافظت از بدن، به مطالعه میکروب‌ها، پاتوژن‌ها و توانایی بدن برای دفاع از خود در برابر عفونت می‌پردازد.

ایزو 19838 چیست؟

هر تولیدکننده لوازم‌آرایشی نسبت به کیفیت میکروبیولوژیکی محصولات خود مسئولیت دوگانه‌ای دارد. اولین مورد این است که اطمینان حاصل شود که محصول، همان‌طور که خریداری می‌شود، عاری از تعداد و انواع میکروارگانیسم‌هایی است که می‌توانند بر کیفیت محصول و سلامت مصرف‌کننده تأثیر بگذارند. این امر به‌طور‌کلی با استفاده از روش‌های تولید خوب آرایشی (GMP) در طول عملیات تولید و بسته‌بندی و در صورت لزوم با استفاده از آزمایش‌های محتوای میکروبی روی محصولات نهایی، تضمین می‌شود.

دوم این است که اطمینان حاصل شود که میکروارگانیسم‌های واردشده در طول استفاده معمولی محصول، بر کیفیت یا ایمنی محصول تأثیر منفی نخواهد گذاشت. این امر عموماً با انجام آزمایش‌های اثربخشی (یا آزمایش‌های چالش)، در مرحله توسعه محصول جدید تضمین می‌شود.

به‌منظور اطمینان از کیفیت و ایمنی محصول برای مصرف‌کنندگان، توصیه می‌شود که یک تجزیه‌وتحلیل خطر میکروبیولوژیکی مناسب، برای تعیین انواع محصولات آرایشی و بهداشتی که این گزارش فنی برای آن‌ها قابل‌استفاده است، انجام شود.

استاندارد ISO 19838 دستورالعمل‌هایی کلی را برای توضیح استفاده از استانداردهای میکروبیولوژیکی لوازم‌آرایشی، بسته به هدف (کنترل بازار، توسعه محصول و غیره) و محصول مورد آزمایش، ارائه می‌دهد. ایزو 19838 می‌تواند برای برآوردن الزامات استاندارد ISO در مورد محدودیت‌های میکروبیولوژیکی (ISO 17516) استفاده شود.

محصولاتی که خطر میکروبیولوژیکی پایینی دارند در ایزو 29621 توضیح داده ‌شده‌اند. این محصولات که به‌عنوان «خطرناک» شناسایی‌شده و مطابق با GMP تولید می‌شوند، خطر بسیار پایینی برای کاربر دارند. بنابراین، محصولاتی که با ویژگی‌های مشخص‌شده در ISO 29621 مطابقت دارند، نیازی به آزمایش میکروبیولوژیکی ازجمله آزمایش چالش و آزمایش محصول نهایی ندارند.

برای محصولاتی که «خطرناک» در نظر گرفته نمی‌شوند، کیفیت میکروبیولوژیکی باید با انجام آزمایش‌هایی با روش‌های مناسب ارزیابی شود. ISO TC 217 مجموعه‌ای جامع از استانداردها را برای ارزیابی محصولات آرایشی و بهداشتی و کیفیت میکروبیولوژیکی محصولات نهایی (روش‌ها و محدودیت‌ها) ارائه می‌دهد. درصورتی‌که تولیدکنندگان بتوانند نشان دهند که محصولاتشان با الزامات مشخص‌شده در ISO 17516 و یا ISO 11930 مطابقت دارند، می‌توانند تصمیم بگیرند که آن محصولات را آزمایش نکنند.

چرا وجود ایزو  19838 مهم است؟

محصولات آرایشی به‌عنوان بسترهایی برای بقا و توسعه انواع زیادی از میکروارگانیسم‌ها شناخته می‌شوند، چون دارای برخی از مواد مغذی هستند که رشد میکروبی را تسهیل می‌کنند؛ موادی مثل لیپیدها، پلی‌ساکاریدها، الکل، پروتئین‌ها، اسیدهای آمینه، گلوکزیدها، استروئیدها، پپتیدها و ویتامین‌ها. همچنین شرایط بسترساز (اکسیژناسیون، PH، دما، درجه اسمزی، فعالیت سطحی، عطر و اسانس) موجود در فرآورده‌های آرایشی به نفع تکثیر میکروبی است.

تجزیه‌وتحلیل‌های معمول برای تعیین کیفیت میکروبیولوژیکی یک محصول آرایشی شامل موارد زیر است:

• تعداد میکروارگانیسم‌های هوازی مزوفیل
• محتمل‌ترین تعداد (MPN) کل کلیفرم‌ها
• تعداد کپک‌ها و مخمرها
• عدم وجود یا وجود پروب استافیلوکوکوس اورئوس
• نبود یا وجود پروب سودوموناس آئروژینوزا

ایزو 19838 با ایجاد دستورالعمل‌هایی مشخص، انجام آزمایش‌هایی برای کیفیت میکروبیولوژیکی را در نظر می‌گیرد.

با توجه به گستره وسیع فرمولاسیون، روش‌های تولید و شرایط استفاده مصرف‌کننده، کنترل رشد میکروبیولوژیکی در لوازم‌آرایشی پیچیده است. قوانین مربوط به رشد میکروبیولوژیکی در لوازم‌آرایشی دقیق نیست و نهادهای مربوطه در حال کار بر روی توسعه استانداردهای دقیق‌تر هستند. بااین‌حال سازمان بین‌المللی استاندارد، ایزو 19838 را که مربوط به استانداردهای میکروبیولوژیکی لوازم‌آرایشی است، ارائه داده است. همچنین این سازمان، با ISO/TC 217 در حال کار بر روی مجموعه‌ای از استانداردها برای تشخیص و شناسایی میکروارگانیسم‌ها در محصولات آرایشی و بهداشتی است.

چگونه میکروارگانیسم‌ها وارد لوازم‌آرایشی می‌شوند؟

بااینکه ایزو 19838 استانداردهایی را برای میکروبیولوژی آرایشی تعیین می‌کند، اما همواره تأکید کرده است که، شرکت‌های آرایشی و بهداشتی ازنظر قانونی مسئول اطمینان از ایمن بودن محصولات خود هستند. برخی از راه‌هایی که ممکن است لوازم‌آرایشی با باکتری یا قارچ آلوده شوند عبارتند از:

• مواد خام، آب یا مواد آلوده دیگر
• شرایط تولید نامناسب
• موادی که در نبود سیستم نگهدارنده مؤثر، رشد میکروارگانیسم‌ها را تشویق می‌کنند
• بسته‌بندی که به‌اندازه کافی از محصول محافظت نمی‌کند
• شرایط بد حمل‌ونقل یا ذخیره‌سازی
• استفاده مصرف‌کننده، مانند نیاز به فروبردن انگشتان در محصول

بنابراین باتوجه به گسترده‌بودن صنعت لوازم‌آرایشی و امکان تولید غیرمسئولانه این محصولات به‌صورت تقلبی، علاوه‌براینکه از وجود استانداردهای ایزو مانند ایزو 19839 مطمئن می‌شوید، بهتر است به‌عنوان مصرف‌کننده هم موارد زیر را برای محافظت از بدنتان در نظر داشته باشید.

چگونه مصرف‌کنندگان می‌توانند به محافظت در برابر آلودگی میکروبی کمک کنند؟

لوازم‌آرایشی را با کسی به اشتراک نگذارید، چون ممکن است میکروب‌ها را با آن‌ها به اشتراک بگذارید. آب یا بزاق دهان را به لوازم‌آرایشی مثل ریمل اضافه نکنید چون ممکن است باکتری یا سایر میکروارگانیسم‌ها را اضافه کنید.

لوازم‌آرایشی را با دقت نگهداری کنید. اگر لوازم‌آرایشی بیش‌ازحد گرم شوند، برخی از میکروارگانیسم‌ها ممکن است سریع‌تر رشد کنند و مواد نگهدارنده ممکن است تجزیه شوند. قبل از استفاده از لوازم‌آرایشی دست‌های خود را بشویید، به‌خصوص اگر لازم است انگشتان خود را در ظرف فروکنید. به فراخوان‌ها و هشدارهای ایمنی مانند ایزو 19839 توجه کنید.

مقررات حفاظت از اطلاعات عمومیGDPR  که در آوریل 2016 توسط پارلمان و شورای اروپا تصویب شد، جایگزین دستورالعمل حفاظت از داده 95/46/ec  در بهار 2018 به‌عنوان «قانون اولیه تنظیم‌کننده نحوه محافظت شرکت‌ها از داده‌های شخصی شهروندان اتحادیه اروپا» شد. شرکت‌هایی که استانداردهای امنیت اطلاعات را برمبنای دستورالعمل‌های قبلی اجرا می‌کردند، باید اطمینان حاصل کنند که با الزامات جدید سند GDPR قبل از اجرایی‌شدن آن در 25 مه 2018 مطابقت دارند یا نه؟

GDPR چیست؟

GDPR مخفف عبارت General Data Protection Regulation است. در سال 2012، اتحادیه اروپا (EU) اصلاحات دیجیتال را برای ایجاد استانداردهای جدید و به‌منظور پیشرفت و توسعه امن اینترنت و فناوری آغاز کرد. بر همین اساس در سال 2018، اتحادیه اروپا، مقررات حفاظت از اطلاعات عمومی GDPR، را برای محافظت از اطلاعات شخصی افراد ایجاد کرد.

GDPR هسته اصلی قانون حفظ حریم خصوصی دیجیتال اروپا در نظر گرفته می‌شود. الزامات GDPR بر اساس جمع‌آوری، پردازش، رضایت و توزیع اطلاعات شخصی تنظیم شده است تا اطمینان حاصل شود که شهروندان اتحادیه اروپا کنترل بیشتری بر داده‌های خود دارند.

سیاست‌های حفاظت از داده‌های ایجاد‌شده توسط GDPR برای این بوده است که مصرف‌کنندگان در اولویت قرار داده شوند. رعایت مقررات هم کاملاً بر عهده مشاغل و سازمان‌هاست. همچنین باید بدانید که گستره تأثیر GDPR در خارج از اتحادیه اروپا هم عملی است و کل دنیا از مقررات حفاظت از اطلاعات عمومی GDPR تاثیر خواهند پذیرفت چون هر کالا یا خدمات ارائه‌شده به شهروندان اتحادیه اروپا مشمول GDPR است. شما می‌توانید برای دیدن جزئیات این سند به وبسایت مرتبط با حفاظت از اطلاعات عمومی GDPR، مراجعه کنید.

الزامات کلیدی مقررات حفاظت از اطلاعات عمومی GDPR چیست؟

الزامات GDPR برای هر کشور عضو اتحادیه اروپا، با هدف ایجاد حفاظت بیشتر از مصرف‌کننده و داده‌های شخصی در سراسر کشورهای اتحادیه اروپا اعمال می‌شود. برخی از الزامات کلیدی مقررات حفاظت از اطلاعات عمومی GDPR عبارتند از:

• نیاز به رضایت افراد برای پردازش داده‌ها
• ناشناس‌کردن داده‌های جمع‌آوری‌شده برای محافظت از حریم خصوصی
• ارائه اعلان نقض اطلاعات
• مدیریت ایمن انتقال داده‌ها در سراسر مرزها
• الزام برخی شرکت‌ها به منصوب‌کردن یک افسر حفاظت از داده‌ برای نظارت بر رعایت مقررات حفاظت از اطلاعات عمومی GDPR

به بیان ساده، مقررات حفاظت از اطلاعات عمومی GDPR، مجموعه‌ای بنیادین از استانداردها را برای شرکت‌هایی که داده‌های شهروندان اتحادیه اروپا را مدیریت می‌کنند، الزامی می‌کند.

چه کسانی مشمول انطباق با GDPR هستند؟

هدف از مقررات حفاظت از اطلاعات عمومی GDPR، اجرای یک قانون یکسان امنیت داده برای همه اعضای اتحادیه اروپاست، به‌طوری‌که هر کشور عضو، دیگر نیازی به نوشتن قوانین حفاظت از داده خود را نداشته باشد و قوانین در سراسر اتحادیه اروپا کارا باشد. علاوه بر اعضای اتحادیه اروپا، توجه به این نکته ضروری است که هر شرکتی که کالا یا خدماتی را برای ساکنان اتحادیه اروپا عرضه می‌کند، صرف‌نظر از موقعیت مکانی آن، مشمول این مقررات است. در نتیجه،GDPR  بر الزامات حفاظت از داده در سطح جهانی تأثیر خواهد داشت.

الزامات مقررات عمومی حفاظت از داده‌ها

خود GDPR شامل 11 فصل و 91 مقاله است. در ادامه خلاصه و مضمون برخی از فصول و موادی که بیشترین تأثیر بالقوه را بر عملیات امنیتی دارند، آورده‌ایم:

مواد 17 و 18 – مواد 17 و 18 مقررات حفاظت از اطلاعات عمومی GDPR، امکان کنترل بیشتری را بر داده‌های شخصی که به طور خودکار پردازش می‌شوند، می‌دهد. نتیجه این است که افراد ممکن است بخواهند داده‌های شخصی خود را به‌راحتی بین ارائه‌دهندگان خدمات انتقال دهند (که «حق حمل‌پذیری» نیز نامیده می‌شود)، و ممکن است کنترل‌کننده را مجاب کنند تا داده‌های شخصی‌شان را تحت شرایط خاص پاک کند (که «حق پاک‌کردن» نیز نامیده می‌شود).

مواد 23 و 30 – مواد 23 و 30 شرکت‌ها را ملزم می‌کنند تا اقدامات معقول حفاظت از داده‌ها را برای محافظت از داده‌های شخصی و حریم خصوصی مصرف‌کنندگان به کار گیرند.

مواد 31 و 32 – اعلان‌های نقض داده‌ها نقش زیادی در متن GDPR دارند. ماده 31، الزامات مربوط به نقض داده‌ها را مشخص می‌کند: کنترل‌کننده‌ها باید مقامات ناظر (SA) را در مورد نقض بهره‌گیری از داده‌های شخصی ظرف 72 ساعت مطلع کنند و باید جزئیات خاصی از نقض، مانند ماهیت و تعداد تقریبی آن را، ارائه دهند. ماده 32، کنترل‌کنندگان داده‌ها را ملزم می‌کند که در زمانی که عواملی، نقض حقوق و آزادی‌های آنها را در معرض خطر قرار می‌دهند، در اسرع وقت موارد نقض را به اطلاع برسانند.

مواد 33 و 33 الف – مواد 33 و 33 الف، شرکت‌ها را ملزم می‌کنند تا ارزیابی‌های تأثیر حفاظت از داده‌ها را به‌منظور شناسایی خطرات تهدید‌کنندۀ داده‌های مصرف‌کننده، بررسی کنند و بررسی‌های لازم را با حفاظت از داده‌ها انجام دهند تا اطمینان حاصل شود که به این خطرات رسیدگی می‌شود.

ماده 35 – ماده 35 ایجاب می‌کند که شرکت‌های خاصی، مأموران حفاظت از داده‌ها را تعیین کنند. به طور خاص، هر شرکتی که داده‌هایی مثل داده‌های ژنتیکی، حوزه سلامت، منشاء نژادی یا قومی، اعتقادات مذهبی و غیره را پردازش می‌کند، باید یک افسر حفاظت از داده‌ها را تعیین کند. این افسران به شرکت‌ها در مورد رعایت مقررات مشاوره می‌دهند و به‌عنوان نقطه تماس با SA عمل می‌کنند. برخی از شرکت‌ها ممکن است تنها به‌این‌دلیل که اطلاعات شخصی کارکنان خود را به عنوان بخشی از فرآیندهای منابع انسانی جمع‌آوری می‌کنند، مشمول این جنبه از GDPR شوند.

مواد 36 و 37 – مواد 36 و 37 موقعیت افسر حفاظت از داده‌ها و مسئولیت‌های آن در حصول اطمینان از انطباق با GDPR و همچنین گزارش به مقامات نظارتی و موضوع داده‌ها را مشخص می‌کند.

ماده 45 – ماده 45 الزامات حفاظت از داده‌ها را به شرکت‌های بین المللی که داده‌های شخصی شهروندان اتحادیه اروپا را جمع‌آوری یا پردازش می‌کنند، گسترش می‌دهد و آنها را مشمول الزامات و مجازات‌های مشابه شرکت‌های مستقر در اتحادیه اروپا می‌کند.

 ماده 79 – ماده 79 جریمه‌هایی را برای عدم رعایت GDPR بیان می‌کند که بسته به ماهیت نقض می‌تواند تا 4 درصد از درآمد جهانی سالانه شرکت متخلف، باشد.

اجرای GDPR و مجازات‌ها برای عدم رعایت اجرای آن

در مقایسه با دستورالعمل سابق حفاظت از داده‌ها، GDPR جریمه‌های عدم انطباق را افزایش داده است و SAها نسبت به قانون قبلی دارای اختیارات بیشتری هستند چون GDPR استانداردی را در سراسر اتحادیه اروپا برای همه شرکت‌هایی که داده‌های شخصی شهروندان اتحادیه اروپا را مدیریت می‌کنند، تعیین می‌کند.

SAها دارای اختیارات تحقیق و اصلاح هستند و ممکن است اخطارهایی را در مورد عدم انطباق صادر کنند، ممیزی را برای اطمینان از انطباق انجام دهند، از شرکت‌ها بخواهند تا در مهلت‌های تعیین شده اصلاحات مشخصی را انجام دهند، دستور حذف داده‌ها را صادر و شرکت‌ها را از انتقال داده‌ها به کشورهای دیگر بازدارند. کنترل‌کننده‌ها و پردازش‌گرهای داده، مشمول اختیارات و مجازات‌های SAs هستند.

GDPR همچنین به شرکت‌های SA اجازه می‌دهد تا جریمه‌های بیشتری نسبت به دستورالعمل حفاظت از داده‌ها صادر کنند. جریمه‌ها بر اساس شرایط هر مورد تعیین می‌شود و SA ممکن است تصمیم بگیرد که آیا باید اختیارات اصلاحی خود را اعمال کند یا نه. برای شرکت‌هایی که از برخی الزامات GDPR پیروی نمی‌کنند، جریمه ممکن است تا 2٪ یا 4٪ از کل گردش مالی سالانه جهانی یا 10 یا 20 میلیون یورو باشد.

راهنمای انطباق با GDPR

GDPR برای همه کسانی که به شهروندان اروپایی دسترسی دارند، اعمال می‌شود.

علاوه‌بر اعضای اتحادیه اروپا، توجه به این نکته ضروری است که هر شرکتی که کالا یا خدماتی را برای ساکنان اتحادیه اروپا عرضه می‌کند، صرف‌نظر از موقعیت مکانی آن، مشمول این مقررات است. با رعایت الزامات GDPR، کسب‌وکارها از پرداخت جریمه‌های پرهزینه اجتناب می‌کنند و در‌عین‌حال حفاظت از داده‌های مشتری و وفاداری و اعتمادکردن آن‌ها را بهبود می‌بخشند.

اکنون که این مقررات حفظ حریم خصوصی فعال است، وب‌سایت‌هایی که با قوانین اتحادیه اروپا مطابقت ندارند در کشورهای اروپایی غیرقابل‌دسترس خواهند بود. در میان لیست سایت‌هایی که به‌طور‌موقت مسدود شده‌اند، شیکاگو تریبون و LA Times از برجسته‌ترین موارد بودند. اگر سایت سازمان شما هر یک از داده‌های تنظیم‌شده را از کاربران اروپایی جمع‌آوری می‌کند – موظف است از GDPR پیروی کند.

آیا ایالات متحده قوانین حفظ حریم خصوصی داده‌ها را پذیرفته است؟

در حال حاضر، هیچ قانون فدرال حفظ حریم خصوصی داده‌ها وجود ندارد. با این حال، بحث‌های فزاینده‌ای در مورد این موضوع وجود داشته است. این گفتگو با جلسات استماع مارک زاکربرگ، بنیانگذار فیس بوک، در کنگره بسیار پررنگ شد. بسیاری از ایالت‌ها قوانینی برای خود وضع کرده‌اند که قابل‌توجه‌ترین آن‌ها تا به امروز قانون حفظ حریم خصوصی مصرف کنندگان کالیفرنیا است.

بر اساس گزارش Ovum، حدود دو سوم از شرکت‌ها در ایالات متحده ممکن است در نتیجه مقررات حفاظت از اطلاعات عمومی GDPR در حال بازنگری روی بحث حفاظت حریم حضوصی باشند. با این حال، از‌آنجایی‌که شرکت‌ها افزایش مقررات حفظ حریم خصوصی داده‌ها در ایالات متحده را پیش‌بینی می‌کنند، برخی متوجه می‌شوند که ممکن است زمان اجرای اقدامات سختگیرانه‌تر حفاظت از داده‌ها در سراسر جهان فرا رسیده باشد.

چند نکته در مورد اجرای مقررات حفاظت از اطلاعات عمومی GDPR  

همه سازمان‌ها، از کسب‌وکارهای کوچک گرفته تا شرکت‌های بزرگ، باید از همه الزامات GDPR آگاه و برای پیروی از آن‌ها در آینده آماده باشند. برای بسیاری از شرکت‌ها، اولین گام برای رعایت GDPR، تعیین یک افسر حفاظت از داده‌ است که برنامه حفاظت از داده‌ها را برای برآورده‌کردن الزامات GDPR ایجاد کند. در ادامه چند نکته در مورد اجرای مقررات حفاظت از اطلاعات عمومی GDPR ارائه خواهیم کرد.

یک.GDPR  را بخوانید

ساده‌ترین کار این است که بندبه‌بند اجرای مقررات حفاظت از اطلاعات عمومی GDPR را بخوانید هرچند در این سند بخش‌هایی وجود دارد که رمزگشایی از آنها دشوار است چون دارای زبان قانونی است پس سعی کنید برای فهم این بخش‌ها از متخصصان مشاوره بگیربد. خلاصه حرف ما این است: هر فردی که تحت تأثیر GDPR قرار می‌گیرد باید سعی کند این قانون مهم را بخواند و درک کند.

دو. به سازمان‌های دیگر نگاه کنید

کسب‌وکارها نه‌فقط در اتحادیه اروپا بلکه در سراسر جهان تحت‌تأثیر GDPR هستند. اگر شما یا کسانی که در سازمانتان هستند هنوز در مورد مراحل مورد نیاز برای رسیدن به انطباق، آگاهی کافی ندارید، بهتر است با کسانی که با این قوانین مطابقت دارند، تماس بگیرید و از آن‌ها راهنمایی بخواهید. بسیاری از کسب‌و‌کارها احتمالاً گام‌های برداشته‌شده برای رسیدن به انطباق با «اجرای مقررات حفاظت از اطلاعات عمومی GDPR» را به اشتراک خواهند گذاشت.

سه. به تنظیمات وب‌سایتتان خیلی توجه کنید

کوکی‌ها و ذخیره‌سازی داده‌ها و این‌گونه تنظیمات، مواردی هستند که می‌توانند به‌راحتی در یک وب‌سایت تنظیم شوند. انطباق آنها با GDPR اما موضوع دیگری است. از طرفی می‌دانیم که بسیاری از ابزارهایی که برای جمع‌آوری و ذخیره داده‌ها مورد‌استفاده قرار می‌گیرند، امکان انطباق را فراهم کرده‌اند اما در نهایت این به شما بستگی دارد که از مطابقت با اجرای مقررات حفاظت از اطلاعات عمومی GDPR اطمینان حاصل کنید.

 چهار. به داده‌های خود بیشتر توجه کنید

اگر در اتحادیه اروپا (به‌صورت دیجیتال یا فیزیکی) حضور دارید، همه داده‌های موجود سازمان شما باید با GDPR مطابقت داشته باشند پس قبل از هر چیز نحوه ورود، ذخیره و/یا انتقال و حذف داده‌ها را به‌دقت ترسیم کنید. کسب اطلاع درباره هر مسیری که اطلاعات شخصی شما می‌تواند طی کند برای جلوگیری از نقض قوانین حیاتی است.

در طول ده سال گذشته، پس از اینکه مجموعه‌ای از فراخوان‌ها به‌منظور تعیین ایمنی اسباب‌بازی‌ها در دستورکار نهادهای بین‌المللی قرار گرفت، تمرکز جهانی بر کیفیت و ایمنی اسباب‌بازی‌ها افزایش یافت. فراخوان‌های داده‌شده حساسیت در مورد ایمنی اسباب بازی را افزایش داد و باعث شد این موضوع برای بسیاری از کشورها به مسئله تبدیل شود.

بیشتر تولیدات اسباب‌بازی جهان در زیر یک سقف انجام می‌شود و چین به‌تنهایی تولید‌کننده 80 درصد اسباب‌بازی‌های دنیاست. بنابراین کشورها به این نتیجه رسیدند که صنعت اسباب‌بازی در سطح بین‌المللی چقدر در هم تنیده است و نگرانی‌ها در مورد محصولات ایمن کودکان، یک مسئله جهانی است.

در پاسخ، بسیاری از کشورها تصمیم گرفتند هم مقررات ایمنی ملی را تقویت کنند و هم علاقه بیشتری به انطباق با مجموعه‌ای هماهنگ‌تر از استانداردهای بین المللی را از خود نشان دهند. ایزو هم برای پاسخ به این نگرانی‌ها ایزو 8124 را معرفی کرد. درمیان انواع استاندارد ایزو، استاندارد 8124 مربوط به ایمنی اسباب بازی است. اگر می‌خواهید بیشتر با این ایزو و بخش‌های مختلف آن آشنا شوید، با کیو سی بی همراه باشید.

ایزو 8124 چیست؟

ایزو 8124 «استاندارد های اسباب بازی»، تلاشی از سوی سازمان بین‌المللی استاندارد برای ایجاد مجموعه‌ای جامع از روش‌های آزمایش و یا استانداردهای یکسان برای محصولات اسباب بازی به‌منظور «به‌حداقل‌رساندن خطرات احتمالی مرتبط با اسباب‌بازی‌ها» است. ایزو  8124 بیشتر از EN-71 اتحادیه اروپا و ASTM F963 ایالات متحده الگوبرداری شده است.

استاندار 8124معیارهای قابل قبولی را برای ویژگی‌های ساختاری اسباب بازی‌ها از جمله شکل، اندازه، کانتور، فاصله، مشخص می‌کند.

همچنین این ایزو به ویژگی‌های خاص برای دسته‌های خاص اسباب بازی هم می‌پردازد. مثلا، تعیین حداقل زوایای نوک برای اسباب‌بازی‌های سواری خاص؛ چون اسباب‌بازی‌های سواری هر سال صدمات زیادی را به کودکان وارد می‌کنند.

 ایزو 8124 سند قابل‌توجهی است، چون محتویات آن به طیف وسیعی از جنبه‌های اسباب‌بازی‌ها و همچنین ابزارهایِ محدود‌سازی آسیب، می‌پردازد. همچنین تصریح می‌کند که در مورد برخی اسباب بازی‌ها و بسته‌بندی آنها هشدارها و دستورالعمل‌های مناسب داده شود.

با این حال، ایزو تأکید می‌کند که بازارهای ملی هنوز باید حرف آخر را در مورد انطباق با بازار بگویند و تولیدکنندگان و واردکنندگان اسباب بازی باید در مورد تمام الزامات بازار خودشان به‌روز باشند. در ادامه هشت استاندارد اصلی ایمنی اسباب بازی که ایزو  8124 را تشکیل می‌دهند، خواهیم دید.

ایزو 8124 بخش 1:2018 و A1:2020+A2:2020: جنبه‌های ایمنی مربوط به خواص مکانیکی و فیزیکی

بخش1، به استثنای چند مورد، همه اسباب بازی‌های مخصوص کودکان 14 سال و کمتر را پوشش می‌دهد. تمرکز این بخش بر جنبه‌های فیزیکی و مکانیکی اجزای مختلف یک اسباب بازی است. این استاندارد 2 اصلاحیه را در سال 2020 برای هماهنگی با ASTM F963 و EN-71 منتشر کرد. این اصلاحات عبارتند از:

• اصطلاحات موجود به‌روز شده و ورودی‌های جدید در بند 3 یعنی بند «شرایط و تعاریف» افزوده شد.
• نیازِ موادِ در حال گسترش و روش آزمایش برای همسویی با ASTM F963-17 به‌روز شد.
• دستورالعمل‌های مورد نیاز اسباب‌بازی‌های پرتابه‌ای بازبینی شد
• بند 4.19 یعنی بند «روتورها و پروانه‌ها» با بند «اسباب‌بازی‌های پرنده» جایگزین شد تا با EN 71-1:2014+A1:2018  هماهنگ‌تر شود.
• الزام ایجاد لبه‌های ایمن در قسمت‌های سفت و سخت اسباب بازی‌های پرنده، اضافه شد.
• تست کشش برای تیغه‌های روتور اسباب‌بازی‌های پرنده، اضافه شد.
• تست کشش برای تیغه‌های روتور اسباب‌بازی‌های پرنده (کنترل از راه دور)، اضافه شد.

شاید رایج‌ترین تغییر ایزو  8124 از استانداردهای ملی مختلف، مربوط به الزامات برچسب‌گذاری باشد، چون برای یک نهاد بین‌المللی دشوار است که عبارات قطعی برای کشورهایی با زبان‌های مختلف ایجاد کند. استانداردهای برچسب‌گذاری در اینجا تا حد زیادی تعمیم داده شده‌اند، بنابراین حتی اگر ایزو 8124 را به‌دقت دنبال کنید، باید توجه ویژه‌ای به الزامات برچسب‌گذاری (و زبان) بازار هدف خود داشته باشید.

ایزو 8124 بخش 2:2014؛ «اشتعال پذیری»

این بخش  از استاندارد های اسباب بازی به پتانسیل آتش گرفتن اسباب بازی‌ مربوط می‌شود. تحت این استاندارد، توجه ویژه‌ای به موارد زیر در اسباب بازی‌ها می‌شود:

• اسباب‌ بازی‌های پوشیدنی (لباس، کلاه گیس، سبیل و ریش تقلبی، ماسک، مقنعه، لباس سر و غیره)
• اسباب بازی‌هایی که قرار است توسط کودک سرهم شود
• اسباب بازی‌های پُرشده با مواد نرم (مثلا حیوانات شکم پر و عروسک).

این بخش از استاندارد 8124، الزامات مربوط به اشتعال برخی اسباب بازی‌ها در صورت قرار گرفتن در معرض یک منبع اشتعال را، مشخص می‌کند.

ایزو  8124قسمت 3:2020؛ «بررسی انتقال برخی عناصر شیمیایی»

در این بخش از ایزو 8124 ترکیب شیمیایی محصولات اسباب‌بازی بیشتر مورد بررسی قرار گرفته است چون مواد سنتی برای سلامت کودکان مضر هستند. اسباب بازی‌ها دائماً با پوست کودکان (و دهان نوزادان) در تماس هستند و بنابراین مواد صنعتی به‌راحتی جذب یا بلعیده می‌شوند.

این بخش از ایزو  8124سطوح آستانه‌ای و قابل‌قبول برای مواد صنعتی و همچنین روش‌های نمونه‌برداری و استخراج قبل از آزمایش را در مورد عناصر زیر مشخص می‌کند:

• آنتیموان
• آرسنیک
• باریم
• کادمیوم
• کروم
• سرب
• جیوه
• سلنیوم

موادی که سطوح انتقال قابل‌قبول دارند، عبارتند از:

• پوشش‌ها (رنگ، لاک، جوهر و پلیمر)
• لمینت‌ها
• کاغذ و مقوا
• منسوجات طبیعی و مصنوعی
• مواد فلزی
• مواد مدل‌سازی (خاک رس و ژل)
• مواد بسته‌بندی

این دستورالعمل‌ها براساس پیش‌بینی رفتار طبیعی کودکان هنگام برخورد با وسایل بازی، تعیین شده‌اند.

ایزو  8124 قسمت 4:2014 و A1+A2:2019: «تاب، سرسره و اسباب‌بازی‌های مشابه»

این بخش به تجهیزات زمین بازی خانگی می‌پردازد؛ اسباب‌بازی‌هایی مثل تاب، سرسره، الاکلنگ، چرخ و فلک، اسباب‌بازی‌های گهواره‌ای، قاب‌های کوهنوردی و تاب کودک نوپا. مسئله مهم در مورد این اسباب‌بازی‌ها «تحمل جرم یک یا چند کودک» است. استاندارد وسایل بازی پارک، جنبه‌هایی از این اسباب‌بازی‌ها را پوشش می‌دهند، که در زیر نمونه آن‌ها را خواهید دید:

• الزامات مربوط به ایمنی لنگر (وسیله‌ای که برای اتصال یک وسیله به زمین استفاده می‌شود)
• الزامات مربوط به ایمنی مانع (موانعی که برای جلوگیری از سقوط کودکان از سطوح مرتفع استفاده می‌شود)
• الزامات مربوط به ایمنی گیر افتادن (احتمال گیر افتادن بدن یا لباس در بخشی از محصول)
• الزامات مربوط به حرکت (تاب‌دادن، سر‌خوردن، تکان‌دادن یا چرخاندن وسایل مورداستفاده کودک).

همچنین صندلی‌ها و سایر محصولاتی که برای تحمل جرم یک یا چند کودک در نظر گرفته شده‌اند هم در این بخش از ایزو 8124 قرار گرفته‌اند.

بخش 5:2015: «تعیین غلظت کل عناصر خاص در اسباب بازی‌ها»

قسمت 5 با قسمت 3 یعنی قسمت «انتقال برخی عناصر» مرتبط است و روشی را برای تعیین غلظت کل عناصر مشخص‌شده در ISO 8124.3:2020 تعریف می‌کند. هر ماده‌ای با محدودیت غلظت کل کمتر از آستانه تعیین‌شده نیز می‌تواند مطابق با قسمت ISO 8124 در نظر گرفته شود.

ایزو 8124 بخش 6:2018؛ «برخی استرهای فتالات در اسباب‌بازی‌ها و محصولات کودکان»

در چند دهه گذشته، محققان مطالعات جدیدی را بر روی مضرات بالقوه این نرم‌کننده‌های پلاستیکی مورد‌استفاده در اسباب‌بازی‌ها انجام داده‌اند. از‌آنجا‌که آنها به عنوان «روان‌کننده» بین مولکولی استفاده می‌شوند و از نظر شیمیایی به ماده میزبان متصل نیستند و وزن مولکولی پایینی دارند، می‌توانند به‌راحتی از پلاستیک جدا شوند. باقیمانده فتالات، زمانی که توسط بدن بلعیده یا جذب می‌شود، با اختلالات رشدی طولانی‌مدت، مانند اختلال در رشد هورمونی و اختلالات تولید مثل مرتبط است.

اتحادیه اروپا اولین محدودیت عمده فتالات را در سال 1999 معرفی و استفاده از شش فتالات را محدود کرد. در سال 2008، هم ایالات متحده و هم چین، استانداردهای محدودکننده فتالات را اجرا کردند.

باید گفت هدف این بخش از ایزو 8124 تعیین محدودیت‌های تجویزی فتالات در مواد اسباب بازی نیست، ایزو تصدیق می‌کند که استانداردهای ملی این محدودیت‌ها را تعیین می‌کنند. هدف ایزو، ایجاد یک روش استاندارد برای ارزیابی انطباق است.

قسمت 7:2015+2020A1 «الزامات و روش‌های آزمایش برای رنگ انگشتی»

به‌دلیل ماهیت لمسی رنگ‌های انگشتی و این واقعیت که این مواد به‌طور اجتناب ناپذیری از طریق دهان، چشم‌ها و پوست به بدن کودکان راه پیدا می‌کنند، این بخش ایزو 8124 بر استفاده از مواد ایمن و محدودیت در ناخالصی‌ها تمرکز دارد.

ایزو روشن می‌کند که این استاندارد به‌طور خاص برای رنگ‌های انگشتی اعمال می‌شود، نه رنگ‌هایی که برای صورت یا بدن هستند.

موادی مانند رنگ‌ها، مرطوب‌کننده‌ها (که به تأخیر در خشک‌شدن کمک می‌کنند)، عوامل اتصال و نگهدارنده‌ها، همراه با الزامات بسته‌بندی و برچسب‌گذاری خاص در این بخش مورد بررسی قرار می‌گیرند.

ISO/TR 8124 بخش 8:2016 «دستورالعمل‌های تعیین سن»

یکی از مهم‌ترین گام‌های اولیه برای توسعه اسباب بازی، تعیین سن مناسب برای استفاده از محصول اسباب بازی است. بخش 8 ایزو 8124 گزارشی فنی‌ است که با استانداردهای ملی پیشرو (EN-71 و ASTM F963) هماهنگ است. با مطالعه این بخش، می‌توان از یک راهنمای قابل‌اعتماد به‌منظور شناخت سنینی که کودکان شروع به بازی با اسباب‌بازی‌های خاص می‌کنند، استفاده کرد. این بخش برای سازندگان اسباب بازی و آژانس‌های ارزیابی انطباق، و همچنین برای سازمان‌های ایمنی محصولات اسباب بازی و والدین مفید است.

بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی، صدمات ناشی از تصادفات جاده‌ای هشتمین علت مرگ و میر در سراسر جهان هستند. تخمین زده می‌شود که سالانه 1.3 میلیون نفر در کل دنیا بر اثر تصادفات جاده‌ای کشته می‌شوند. در همین راستا ایزو 39001 به‌عنوان برنامه‌ای برای ایمنی ترافیک جاده‌ای، الزامات سیستم مدیریت ایمنی ترافیک جاده‌ای یا همان road traffic safety (به‌اختصار RTS) را مشخص می‌کند تا سازمانی که با سیستم ترافیک جاده‌ای سروکار دارد، قادر به کاهش مرگ‌و‌میر و صدمات جدی مربوط به تصادفات ترافیکی جاده‌ای شود.

الزامات استاندارد ایزو 39001 شامل توسعه و اجرای یک خط مشی RTS مناسب و توسعه اهداف و برنامه‌های عملیاتی RTS است که الزامات قانونی و سایر الزامات مورد قبول سازمان را در نظر می‌گیرد. درواقع ایزو 39001 اطلاعات در مورد عناصر و معیارهای مرتبط با RTS را شناسایی می‌کند. این استاندارد با استانداردهای ایمنی و بهداشت حرفه ای در ارتباط است و از مهم‌ترین اسنادی است که رعایت مفادش سبب نجات جان میلیون‌ها نفر در سرتاسر جهان خواهد شد.

ایزو 39001 چیست؟

به‌عنوان یک استاندارد بین‌المللی، ایزو 39001 الزامات سیستم‌های مدیریت ایمنی ترافیک جاده را مشخص می‌کند. علاوه‌بر‌این، این ایزو به‌عنوان یک راهنما برای سازمان‌ها به‌منظور کاهش و در نهایت از‌بین‌بردن تصادفات، مرگ‌و‌میر و صدمات شدید مرتبط با تصادفات جاده‌ای عمل می‌کند.

باید توجه کرد که ایمنی ترافیک جاده‌ای (RTS) به‌عنوان یک موضوع جهانی در نظر گرفته می‌شود، زیرا تعداد تصادفاتی که در سراسر جهان رخ می‌دهد به‌طور‌مداوم در حال افزایش است. بنابراین، شرکت‌ها و یا افرادی که متعهد به بهبود ایمنی جاده‌ها و ارائه کیفیت هستند، از اجرای ایزو 39001 بهره‌مند خواهند شد. این استاندارد عناصر بنیادین ایمنی ترافیک جاده‌ای را شناسایی می‌کند و سازمان‌ها را قادر می‌سازد به نتایج دلخواه خود برسند.

چرا مدیریت ایمنی ترافیک جاده برای ما مهم است؟

ایزو 39001 الزامات اجرای سیستم مدیریت ایمنی ترافیک جاده را تعیین و کیفیت و کارایی بالا در مدیریت ترافیک جاده را تضمین می‌کند. سیستم‌های مدیریت ایمنی ترافیک جاده‌ای برای کاهش مرگ‌و‌میر و صدمات جدی مرتبط با تصادفات جاده‌ای طراحی شده‌اند.

استاندارد بین المللی ایزو 39001 شامل الزاماتی است که به سازمان‌ها کمک می‌کند تا سیاست‌ها، اهداف و استراتژی‌های RTS مناسب را ایجاد و اجرا کنند. افراد حرفه‌ای که با ایمنی ترافیک جاده کار می‌کنند، می‌توانند گواهینامه ایزو را دریافت کنند و به سازمان‌های خود در دستیابی به این اهداف کمک کنند. آن‌ها می‌توانند از این ایزو به‌عنوان سکوی پرتاب عمل کنند که همین منجر به رسیدن به فرصت‌های شغلی بهتر و در نتیجه افزایش فرصت آنها برای کسب درآمد بیشتر می‌شود.

مزایای ایزو 39001 چیست؟

با دریافت گواهینامه ایزو 39001، شما مزایای زیر را در اختیار خواهید داشت:

• اطمینان از کیفیت و ایمنی ترافیک جاده‌ای
• افزایش کارایی سیستم‌های مدیریت ایمنی ترافیک جاده‌ای  (RTSMS)
• کسب تخصص در زمینه کاهش هزینه‌ها
• به‌دست‌آوردن مزیت رقابتی
• کمک به سازمان برای دستیابی به اهدافش
• تضمین و به‌دست‌آوردن اطمینان مشتری

گواهینامه ایزو 39001 سازمان شما را قادر می‌سازد تا با هدف کاهش صدمات و مرگ‌و‌میر ناشی از تصادفات رانندگی، به طور موثرتری با سیستم‌های ترافیک جاده‌ای کار کند.

ایزو 39001 برای چه سازمان‌هایی مناسب است؟

این استاندارد برای سازمان‌های دولتی و خصوصی‌ای که با سیستم ترافیک جاده‌ای سروکار دارند، قابل اجراست. در حالت کلی استاندارد ISO 39001 برای سازمان‌هایی که اهداف زیر را داشته باشند، مفید است:

• سازمان‌هایی که ایجاد، پیاده‌سازی، نگهداری و بهبود یک سیستم مدیریت RTS را پی می‌گیرند
• سازمان‌هایی که قصد دارند با خط‌مشی اعلام‌شده RTS انطباق یابند

در این راستا هر سازمانی باید فرآیندی داشته باشد که از طریق آن موارد زیر قابل‌رویت باشد:

• مشاهده/ارزیابی تعداد تصادفات، تعداد کشته‌شدگان و مجروحان
• توانایی بهبود مستمر ایمنی ترافیک
• مشاهده و ارزیابی رویدادهایی که در ارتباط با ایمنی ترافیک جاده هستند

کارکردن در جهت اجرای تک‌تک موارد استاندارد ایزو سیستم مدیریت ایمنی جاده ای، سبب نجات صدها هزار نفر در جهان خواهد شد.

بررسی عوامل عملکردی در ایزو 39001

«عوامل عملکردی» در ایزو 39001 موارد زیر را پوشش می‌دهند:

الف) عوامل خطرزا

• الف 1: حجم ترافیک و مسافت پیموده‌شده ترافیک براساس وسیله نقلیه و نوع جاده
• الف 2: حجم محصول و/یا خدمات ارائه‌شده توسط سازمان

ب) عوامل مرتبط با نتیجه نهایی ایمنی

• تعداد کشته‌ها و جراحات جدی

ج) عوامل مرتبط با نتیجه ایمنی متوسط

• ج 1: برنامه‌ریزی، طراحی، بهره‌برداری و استفاده ایمن از شبکه راه‌ها
  • طراحی جاده و سرعت ایمن به‌ویژه با در‌نظر‌گرفتن ترافیک و کاربران آسیب‌پذیر جاده مانند عابران پیاده، دوچرخه‌سواران و اسب‌سواران و همچنین مناطق جانبی و طراحی تقاطع
  • استفاده از جاده‌های مناسب بسته به نوع وسیله نقلیه، کاربر، نوع محموله و تجهیزات
  • استفاده از تجهیزات ایمنی شخصی به‌ویژه با در‌نظر‌گرفتن کمربند ایمنی، صندلی کودک، کلاه ایمنی دوچرخه، کلاه ایمنی موتورسیکلت و وسایل دید در شب
  • استفاده از سرعت رانندگی مطمئن با در نظر گرفتن نوع وسیله نقلیه، ترافیک و شرایط آب‌و‌هوایی
  • تناسب اندام رانندگان به‌ویژه با توجه به خستگی، حواس پرتی، الکل و مواد مخدر
  • برنامه‌ریزی سفر ایمن شامل در نظر گرفتن نیاز به سفر، میزان و نحوه سفر و انتخاب مسیر و وسیله نقلیه و راننده
• ج 2: ورود و خروج ایمن وسایل نقلیه و استفاده‌کنندگان از شبکه راه‌ها
  • وسایل نقلیه ایمن به‌ویژه با در‌نظر‌گرفتن حفاظت از سرنشینان، حفاظت از سایر کاربران جاده (افراد آسیب‌پذیر و سایر سرنشینان خودرو)، جلوگیری از تصادف و کاهش تصادفات جاده‌ای، ظرفیت بار خودرو و ایمن‌سازی بارها در داخل و روی خودرو.
  •  اخذ مجوز مناسب برای رانندگی
  •  حذف وسایل نقلیه نامناسب و رانندگان متخلف از شبکه راه‌ها
• ج 3: بازیابی و توان‌بخشی قربانیان تصادفات جاده‌ای از شبکه راه
  • پس از پاسخ به تصادف و کمک‌های اولیه، آمادگی اضطراری و بازیابی و توانبخشی پس از تصادف.

سعی کردیم با بررسی جزئیات مربوط به بند «ج» تا حدودی از جزئیات مندرج در ایزو 39001 مطلع ‌شویم. برای اطلاعات بیشتر می‌توانید سند ایزو 39001 را دانلود کنید.

حرف آخر؛ هزینه صدور گواهینامه ایزو 39001 چقدر است؟

هزینه صدور گواهینامه ایزو 39001 بر اساس نوع صنعت، اندازه و شکل مدیریت تعیین می‌شود. هزینه یا قیمت گواهی ISO برای یک سازمان کوچک معمولاً کمتر از یک سازمان بزرگ است. به طور مشابه، هزینه یا قیمت گواهی ISO برای یک سازمان تولیدی معمولاً بیشتر از یک سازمان خدمات‌محور است، البته در فرضمان باید در نظر بگیریم که کارکنان هر دو سازمان باید یکسان باشند.

همچنین قیمت گواهی ISO برای یک سازمان با ریسک بالا بالاتر از سازمان با ریسک پایین است. قیمت ایزو 39001 به این ترتیب است که محاسبه و تعیین می‌شود.

 

ISO/TS 26030 یک برنامه کاربردی در بخش مواد غذایی و اقتباس‌شده از ایزو 26000 است. ایزو 26030، توسط کمیته فنی ISO/TC 34، محصولات غذایی، که دبیرخانه آن توسط AFNOR (عضو ISO و به‌عنوان نماینده فرانسه) برگزار می‌شود، ایجاد شده است.

مسئولیت اجتماعی نه‌تنها برای کسب‌و‌کار خوب است، بلکه باید جزئی از کارهای بنیادین هر شرکتی باشد. دستورالعمل جدید بین‌المللی برای بخش کشاورزی و مواد غذایی، ایزو 26030، ‌به‌تازگی منتشر شده است و از آن به‌عنوان مجموعه راهنمای بین‌المللی جدید برای بهبود مسئولیت اجتماعی در زنجیره غذایی جهانی، یاد می‌شود. ما در ادامه بر اساس سند و اطلاعاتی که وبسایت ایزو در اختیارمان قرار داده است، درباره این ایزو صحبت خواهیم کرد.

کوتاه درباره تاریخچه ایزو 26030

در 23 ژانویه 2020، La Coopération Agricole، گروه انجمنی AFNOR، شورای اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی و Bpifrance سمپوزیومی را تحت حمایت وزارت کشاورزی برای بحث در مورد مسئولیت اجتماعی (CSR) در بخش کشاورزی و محصولات کشاورزی ترتیب دادند. این روز فرصتی برای ارائه و انتشار استاندارد داوطلبانه جدید ISO 26030 بود که بذر آن در فرانسه کاشته شد.

این دستورالعمل، راهنمایی‌هایی را برای استفاده از استاندارد 26000 در زنجیره مواد غذایی ارائه می‌دهد. این استاندارد در سطح بین‌المللی برای همه سازمان‌هایی که مایل به توسعه مسئولیت اجتماعی خود هستند، ارائه شد. این استاندارد، تعهد ملموس شرکت‌ها را در رویکرد CSR  تسهیل می‌کند و بنابراین آنها را قادر می‌سازد تا راحت‌تر به انتظارات اجتماعی پاسخ دهند:

• رفاه حیوانات
• زباله‌های مواد غذایی
• رفتار اخلاقی
• سهام‌داران
• وظیفه هوشیاری
• احترام به فرهنگ‌های محلی

برای کسب اطلاعات بیشتر، می‌توانید به بیانیه مطبوعاتی پیرامون ایزو 26030 در فرانسه و سند کامل ارائه استاندارد ISO 26030  مراجعه کنید. ISO/TS 26030 همچنین موضوع سمپوزیومی در مورد دستیابی به اهداف مسئولیت اجتماعی بود که در شورای اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی دولت فرانسه در پاریس، برگزار شد. با توجه به همین امر است که می‌فهمیم این ایزو تا چه حد اهمیت دارد.

ایزو 26030 چیست؟

ISO/TS 26030، مسئولیت اجتماعی و توسعه پایدار – راهنمای استفاده از ISO 26000:2010 در زنجیره غذایی (ISO/TS 26030, Social responsibility and sustainable development – Guidance on using ISO 26000:2010 in the food chain)، دستورالعمل‌هایی را ارائه می‌کند مبنی بر این‌که چگونه یک سازمان در زنجیره تولید غذا می‌تواند به توسعه پایدار کمک کند و در عین حال همه قوانین، مقررات و انتظارات ذی‌نفعان محلی را در نظر بگیرد.

جایگاه ایزو 26030 و کارکرد آن برای شرکت‌ها

از پایان‌دادن به گرسنگی و چاقی گرفته تا حفاظت از منابع طبیعی، صنایع غذایی و کشاورزی نقش بزرگی در توسعه پایدار جهان ما دارند. در همین راستا ISO 26000 یک سند مرجع بین‌المللی برای رعایت مسئولیت اجتماعی است و بهترین راهنمایی‌ها را برای کمک به سازمان‌ها ارائه می‌دهد تا به روشی اخلاقی و شفاف عمل کنند و بتوانند مستقیماً به توسعه پایدار یاری رسانند.

در حال حاضر، یک راهنمای فنی جدید برای صنعت کشاورزی و مواد غذایی، راهنمایی‌های خاص این بخش را در مورد اجرای مسئولیت اجتماعی و در حوزهISO 26000  ارائه می‌دهد.

ایزو 26030 به سازمان‌هایی مانند شرکت‌های مواد‌غذایی، مزارع، تعاونی‌ها، پردازش‌کنندگان و خرده‌فروش‌ها، صرف‌نظر از اندازه یا مکانشان، کمک می‌کند تا فهرستی از فعالیت‌هایی را تهیه کنند که آنها را به سمت مسئولیت‌پذیری اجتماعی بیشتر سوق دهد.

اهمیت و ماهیت ایزو 26030 از زبان تهیه‌کنندگان این استاندارد

ساندرین اسپیلاک، مدیر کمیته فنی ISO که این دستورالعمل را تهیه کرده است، گفت: «تقاضای فزاینده‌ای از سوی مصرف‌کنندگان برای داشتن شیوه‌های پایدار و مسئولیت‌پذیر اجتماعی در هر مرحله از زنجیره تولید مواد غذایی وجود دارد که نیاز واقعی به سیستم‌ها و فرآیندهای مورد توافق بین‌المللی را ایجاب می‌کند».

او تاکید می‌کند که «بخش غذا و کشاورزی تأثیر قابل‌توجهی بر جهان و رفاه ما دارند». «بنابراین استفاده از ISO/TS 26030 نه‌تنها به بهبود مسئولیت اجتماعی و پایداری در صنایع غذایی کمک می‌کند، بلکه تأثیر مثبتی بر جامعه، خواهد داشت. همچنین به سازمان‌ها کمک می‌کند تا به ۱۷ مورد از اهداف توسعه پایدار سازمان ملل متحد دست یابند».

اسپیلاک می‌افزاید: «استاندارد ISO/TS 26030 با مشارکت سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) در تدوین این سند، تقویت شده است». علاوه‌بر‌این، این مشخصات فنی ISO به هماهنگ‌کردن رویکردهای مختلف برای پایداری در این بخش و در سطح بین‌المللی کمک می‌کند و به کاربران این امکان را می‌دهد که برمبنای مزیت رقابتی، محصولات و خدمات موردنظر را برگزینند.

حرف آخر؛ دسترسی به ایزو 26030 به‌عنوان دستورالعمل مسئولیت اجتماعی

این سند راهنمای استفاده از ایزو 26000 در زنجیره غذایی را با تمرکز بر هفت موضوع اصلی آن، یعنی موارد زیر ارائه می‌دهد:

• حاکمیت سازمانی
• حقوق بشر
• فرآیندهای کار
• محیط زیست
• شیوه‌های عملیاتی منصفانه
• مسائل مصرف‌کننده
• مشارکت و توسعه جامعه

هدف اصلی این ایزو کمک به سازمان‌ها در زنجیره غذایی، صرف‌نظر از اندازه یا مکانشان، برای تهیه فهرستی از توصیه‌ها و حرکت به سمت یک رفتار اجتماعی مسئولانه‌تر است.

شما چه به‌دنبال استانداردهایی برای سیستم کشاورزی باشید و چه استانداردهای ایزو صنعت کشاورزی، را پی گرفته باشید به این ایزو نیاز پیدا خواهید کرد. شما می‌توانید با دانلود متن اصلی ایزو 26030 و مطالعه جزئیات آن درباره استانداردهای کنترل کیفیت که در نسبت با استانداردهای موادغذایی، قرار دارند، اطلاعاتی جامع کسب کنید.

ایزو 37120: راهنمایی برای تدوین استراتژی‌های پایدار در شهرها

با افزایش شهرنشینی و تحولات شهری، نیاز به تدوین استراتژی‌های پایدار و بهینه برای توسعه شهری و حفاظت از محیط زیست، بیش از پیش احساس می‌شود. در این راستا، استاندارد ایزو 37120 به عنوان راهنمایی برای تدوین استراتژی‌های پایدار در شهرها، ارائه شده است. با رعایت این استاندارد و گرفتن ایزو، شهرها می‌توانند بهبود کیفیت زندگی شهروندان، حفاظت از محیط زیست و استفاده بهینه از منابع را ارتقا دهند. در این مقاله، به بررسی ایزو 37120 و نقش آن در تدوین استراتژی‌های پایدار در شهرها، خواهیم پرداخت.

پایداری شهری چیست؟

پایداری شهری به معنی توسعه شهری است که در آن توسعه اقتصادی، اجتماعی و محیطی با هم تعادل دارند و بهبود کیفیت زندگی شهروندان را به همراه دارند. هدف از پایداری شهری، ارائه خدمات عمومی به شهروندان، حفظ محیط زیست، مدیریت منابع طبیعی و ارتقای اقتصادی و اجتماعی شهرها است. استانداردهای پایداری شهری با تشویق توسعه پایدار، تلاش برای رسیدن به شهرهایی پایدار و مقاوم در برابر چالش‌های اجتماعی، محیطی و اقتصادی را امکان‌پذیر می‌کنند.

پایداری شهری چرا اهمیت دارد؟

پایداری شهری به دلیل اهمیت بسیار زیادی که دارد، به یکی از مهمترین مسائل جهانی تبدیل شده است. برخی از دلایل اهمیت پایداری شهری عبارتند از:

1. رشد جمعیتی: با رشد جمعیت شهری، نیاز به برنامه ریزی جهت مدیریت منابع شهری و تأمین نیازهای شهری بیشتر احساس می‌شود.
2. محیط زیست: پایداری شهری به محیط زیست کمک می‌کند و تلاش می‌کند تا مردم و موجودات زنده در شهر، با محیطی سالم و پاک مواجه شوند.
3. اقتصاد: پایداری شهری باعث بهبود اقتصاد شهر می‌شود و با جلب سرمایه‌گذاری و ایجاد فرصت‌های شغلی، به رشد اقتصادی کمک می‌کند.
4. امنیت: پایداری شهری بهبود امنیت در شهرها را به همراه دارد، چون این مفهوم به تدابیر امنیتی در شهر و مدیریت بحران کمک می‌کند.
5. بهبود کیفیت زندگی: پایداری شهری از طریق بهبود شرایط زندگی شهروندان، بهبود کیفیت زندگی آنها را فراهم می‌کند.

بنابراین می‌توان گفت که پایداری شهری به منظور بهبود شرایط زندگی شهروندان، مدیریت منابع شهری، توسعه اقتصادی و بهبود محیط زیست بسیار مهم است.

چه ایزوهایی در حوزه پایداری شهری وجود دارد؟

در حوزه پایداری شهری، مجموعه‌ای از استانداردها و گواهینامه‌ها وجود دارد که به شهرداران و مدیران شهری کمک می‌کند تا شهرهای پایدارتری را توسعه دهند. برخی از این استانداردها و گواهینامه‌ها عبارتند از:

• ایزو 37120، شاخص‌های شهری و کیفیت زندگی
• ایزو 37101، مدیریت پایدار شهری و جامعه
• LEED for Cities، گواهینامه پایداری شهری
• BREEAM Communities، گواهینامه پایداری جامعه
• WELL Community Standard، استاندارد پایداری جامعه
• Envision ، گواهینامه پایداری زیرساخت
• SITES، گواهینامه پایداری محیط زیست ساختمان

این استانداردها و گواهینامه‌ها به توسعه پایدار شهری کمک می‌کنند و به شهرها کمک می‌کنند تا به سوی یک شهر پایدارتر و مقاومتر در برابر چالش‌های اجتماعی، محیطی و اقتصادی حرکت کنند.

تاریخچه ایزو 37120 چیست؟

استاندارد ایزو 37120 در سال ۲۰۱۴ توسط سازمان بین المللی استاندارد (ISO) منتشر شده است. این استاندارد اولین استاندارد جهانی است که به مدیریت شهری می‌پردازد و شامل ۱۰۰ شاخص کلیدی مدیریت شهری است.

شاخص‌های این ایزو حوزه‌هایی به مثل حمل و نقل، مسکن، آب و فاضلاب، نورپردازی، سلامت، تعلیم و تربیت، خدمات ارتباطی، امنیت، امور اقتصادی و مالی و محیط زیست می‌پردازد. استفاده از این استاندارد توسط شهرداری‌ها و مدیران شهری به منظور ارزیابی وبهبود عملکرد شهر و بهبود کیفیت زندگی شهروندان مورد استفاده قرار می‌گیرد.

ایزو 37120 چیست؟

ایزو  37120 یک استاندارد جهانی است که برای اندازه گیری پایداری شهری توسعه داده شده است. این استاندارد با توجه به ۱۰۰ شاخص کلیدی، اطلاعات مهمی را در مورد شهرها جمع آوری می‌کند که شامل مواردی مثل آب، انرژی، مسکن، زباله، حمل و نقل و سلامتی است.

استاندارد ایزو 37120 توسط کمیته فنی ISO/TC 268 – Sustainable cities and communities تدوین شده است که شامل نمایندگان از سازمان‌ها، دولت‌ها، صنعت و اساتید و متخصصان مرتبط با مدیریت شهری است.

هدف استاندارد ایزو 37120 ایجاد یک سیستم ارزیابی شهری کامل و جامع است که به شهرداران و مدیران شهری کمک می‌کند تا عملکرد شهر خود را در زمینه‌های مختلف بهبود بخشند.

چرا ایزو 37120 مهم است؟

چرایی اهمیت ایزو 37120 به دو دلیل است:

1. ایزو 37120 یک استاندارد جهانی است که برای پایداری شهری و توسعه پایدار استفاده می‌شود. این استاندارد شامل یک سری اصول و راهبردهای مناسب برای مدیریت مدنی شهر بوده و معمولاً با گردآوری داده‌های شهری، بهترین راهکارهای مدیریت شهر را برای شهرداران و مدیران شهری ارائه می‌دهد.

2. این استاندارد می‌تواند به عنوان یک ابزار برای ارزیابی شهرداری‌ها و مدیران شهری در سطح جهانی استفاده شود. این به معنی آن است که اگر یک شهر گواهینامه ایزو 37120 را دریافت کند، به عنوان یک شهر پایدار شناخته شده و می‌تواند از نظر بین المللی به دیگر شهرها تبلیغ شود. همچنین، برای سرمایه گذاری در شهرها، استفاده از استاندارد ایزو 37120 می‌تواند به عنوان یک علامت اعتماد برای سرمایه‌گذاران جهانی عمل کند.

توسعه پایدار شهرها می‌تواند به حفظ محیط زیست کمک کند. با بهبود مدیریت زباله، واحدهای خورشیدی و بادی، بهبود کیفیت هوا و کاهش آلودگی صوتی، شهرها می‌توانند خود را به عنوان شهرهای دوست‌دار محیط زیست و سازگار با طبیعت، معرفی کنند.

همچنین، کاهش مصرف انرژی و از دست دادن منابع طبیعی با مدیریت منابع بهینه‌تر و حفظ حیات وحش، محیط زیست را محافظت می‌کند. در نتیجه، توسعه پایدار شهرها می‌تواند به عنوان یکی از راه‌های مهم برای کاهش اثرات منفی توسعه بر محیط زیست مطرح شود.

چه الزاماتی را به منظور اخذ ایزو 37120 باید رعایت کرد؟

برای اخذ استاندارد ایزو 37120 در حوزه توسعه پایدار شهرها، ابتدا باید نیازهای استاندارد را درک کرد. بعد از آن، باید رعایت الزامات زیر را برای استاندارد ایزو 37120 در نظر گرفت:

1. تعیین اهداف پایداری شهری با توجه به نیازهای مختلف شهریان، شرکت‌ها و دولت‌ها.
2. بازنگری و بهبود سیستم‌های موجود شهری در جهت بهره‌وری بهتر از منابع، حفاظت از محیط زیست و کاهش آلودگی.
3. ارزیابی و کاهش تأثیرات شبکه حمل و نقل بر محیط زیست در شهر و کاهش آلودگی هوا و حفاظت از منابع طبیعی.
4. توسعه فضاهای سبز مناسب در شهر و رعایت طراحی و ساختمان‌های پایدار با توجه به محیط زیست.
5. پایش و ارزیابی پیشرفت‌های توسعه پایدار شهری و گزارش دهی به منظور ارزیابی خود و دیگران.
6. مدیریت منابع آب، انرژی و سایر منابع طبیعی در شهر با هدف بهره‌برداری بهینه از آنها به منظور حفظ محیط زیست.
7. خلق فرهنگ امن و پایدار در میان شهروندان، و شرکت‌ها و دولت‌های محلی به منظور پشتیبانی از توسعه پایدار شهری.

در کل، استاندارد ایزو 37120 با تمرکز بر توسعه پایدار شهری، الزاماتی جهت محافظت محیط زیست و بهبود کیفیت زندگی در شهر‌ها ایجاب می‌کند.

ایزوهای مشابه با ایزو 37120 چیست؟

ایزوهای مشابه با استاندارد ایزو 37120 عبارتند از:

• استاندارد ایزو 37101:2016 که با نام «پایداری در توسعه شهری و شهرسازی» شناخته می‌شود.
• استاندارد ایزو 37122:2019 که با نام «پایداری در حفظ و مدیریت آب شهری» شناخته می‌شود.
• استاندارد ایزو 37150:2019 که با نام «کمک به طراحی شهری برای دسترسی پایدار و ناتوانی‌های شهروندان» شناخته می‌شود.
• استاندارد ایزو 37161:2020 که با نام «چارچوب ارتقای پایداری در شهرهای هوشمند» شناخته می‌شود.

تمام این استانداردها هدف ارتقای پایداری شهری و بهسازی وضعیت شهرها را دنبال می‌کنند.

مزایی استفاده از ایزو 37120 چیست؟

از ایزو 37120 برای بهبود مدیریت شهری و ارتقای کیفیت زندگی شهروندان استفاده می‌شود. این اایزو شامل ارائه الگوها و روش‌های مدیریتی جهت بهبود کیفیت خدمات شهری، کاهش آسیب‌ها و خسارات ناشی از رویدادهای قابل پیش‌بینی و غیر‌قابل پیش‌بینی، برنامه ریزی اضطراری، بهبود امنیت مردم و حفاظت از محیط زیست است.

از ایزو 37120 به منظور بهبود تعاملات میان شهرداری و مردم، ترویج شفافیت، شناسایی و حل مشکلات در موضوعات مدیریتی شهری و بهبود نتایج ارائه خدمات مدنی و شهری استفاده می‌شود.

کدام کشورها بیشترین استفاده را از ایزو 37120 می‌برند؟

براساس آخرین گزارش ارائه شده توسط شرکت Modus که به تحلیل شاخص‌های شهری می‌پردازد، بیشترین استفاده از استاندارد ایزو 37120 در کشورهای آلمان، آمریکا و کانادا صورت می‌گیرد. این گزارش از دیتای مربوط به ۲۹۶ شهر برای سال ۲۰۲۱ استفاده کرده است.

ایزو 37120 چند نسخه دارد؟

در حال حاضر، استاندارد ایزو  37120 تنها یک نسخه رسمی دارد که در سال ۲۰۱۴ تأیید شد و به عنوان «شهرهای هوشمند و پایدار-اندازه گیری و گزارشگری عملکرد شهری-شاخص های شهری» شناخته می‌شود.

کاربرد ایزو 37120 برای ایران چه می‌تواند باشد؟

با توجه به اینکه شاخص‌های استاندارد ایزو 37120 برای یک شهر هوشمند و پایدار بهینه شده‌اند، استفاده از این استاندارد در ایران هم می‌تواند منجر به بهبود شرایط شهری شود. این استاندارد قابلیت سنجش و مقایسه عملکرد شهرها در بخش‌های مختلف مثل امنیت، اقتصاد، محیط زیست، بازده انرژی و غیره را فراهم می‌کند و اجرای آن می‌تواند به رشد پایدار و بهبود مدیریت شهری منجر شود. همچنین گزارش‌دهی به کاربران به‌واسطه این استاندارد توصیه شده است؛ در صورت اجرای صحیح، بهبود آگاهی شهرنشینان در مورد وضعیت شهر و افزایش شفافیت در دسترسی به داده‌های شهری، راهنمایی‌گرفتن از این استاندارد به بهبود حیات شهری می‌انجامد.

ایزو 37120 چه تفاوتی با ایزو 37101 دارد؟

استاندارد ایزو 37120  (شاخص های خدمات شهری و کیفیت زندگی) شامل شاخص‌هایی است که برای اندازه‌گیری و مقیاس‌گذاری عملکرد شهری در بخش‌های مختلف مثل امنیت، اقتصاد، محیط زیست و بازده انرژی تعریف شده‌اند. این استاندارد اجرای راهبردهای پایداری شهری و بهبود مدیریت شهری را ترویج می‌دهد.

از سوی دیگر، استاندارد ایزو 37101 (توسعه پایدار در جوامع – سیستم مدیریت توسعه پایدار – الزامات با راهنمایی برای استفاده)،  یک استاندارد مدیریتی است که برای تشکیل و بررسی مدیریت پایداری در جامعه و شهرها به‌کار می‌رود. این استاندارد شامل الزاماتی است که ایجاد یک سیستم مدیریت پایدار در شهرها را ممکن می‌سازد.

استاندارد ایزو 37120 اختصاص دادن شاخص‌های برای اندازه‌گیری عملکرد شهر در بخش‌های مختلف است، در حالی که استاندارد ایزو 37101 تمرکز بر ایجاد سیستم مدیریت پایدار در شهرها دارد.

آیا شهرهای پایدار دنیا از ایزو 37120 استفاده می‌کنند؟

پایدارترین شهرهای دنیا بر اساس معیارهای مختلفی مثل کیفیت هوا، شاخص توسعه پایدار، بازده انرژی و آلودگی هوا به شرح زیر است:

• کپنهاگ، دانمارک
• سیاتل، ایالات متحده آمریکا
• فرانکفورت، آلمان
• فانکوور، کانادا
• سنگاپور
• استکهلم، سوئد
• زوریخ، سوئیس
• لندن، انگلستان
• فلورانس، ایتالیا
• سیدنی، استرالیا

این لیست با توجه به معیارهای استفاده شده وابسته به هر یک از منابع مختلف است.

بسیاری از شهرهای پایدار در دنیا از گواهینامه ایزو 37120 استفاده می‌کنند. این استاندارد مربوط به شهرهای پایدار است و معیارهای مختلفی مثل کیفیت هوا، مدیریت پسماند، استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر را در نظر می‌گیرد. استفاده از این استاندارد در جهت بهتر شدن شرایط زندگی در شهرهای پایدار و افزایش کیفیت زندگی شهروندان است.

مهم‌ترین مفاهیم ایزو 37120 چه‌ هستند؟  

مهم‌ترین مفاهیم استاندارد ایزو 37120 عبارتند از:

• پایداری محیطی: این مفهوم شامل مدیریت پسماند، بهبود کیفیت هوا و آب، حفاظت از منابع طبیعی و مدیریت زمین است.
• مدیریت منابع آب: در این مفهوم، مدیریت منابع آب شامل کاربردهای آب، کنترل آب واحدهای آبیاری، بهینه سازی استفاده از آب و جلوگیری از آلودگی آب می‌شود.
• مدیریت انرژی: این مفهوم شامل بهینه سازی مصرف انرژی، استفاده از انرژی‌های تجدید پذیر (مثل باد، خورشید، آب) و کاهش آلودگی‌های ناشی از استفاده از انرژی فسیلی می‌شود.
• مدیریت حمل و نقل: این مفهوم شامل بهینه سازی سیستم حمل و نقل شهری با استفاده از راه‌های هوشمند، کاهش ترافیک و آلودگی هواست.
• مدیریت خدمات عمومی: این مفهوم شامل بهینه سازی خدمات شهری مثل بهداشت، تحصیلات، نظافت عمومی و مشاوره‌های شهری می‌شود.
• مدیریت امنیت و آسایش شهری: این مفهوم شامل ایجاد محیطی امن و آسوده برای شهروندان، پیشگیری از جرم و جنایت و مدیریت بحران‌های طبیعی می‌شود.

نیمی از جمعیت جهان در شهرها زندگی می کردند. از مهمترین چالش‌هایی که شهرها با آن روبرو هستند، تامین شرایط زندگی خوب برای مردم و توجه به مسائل اقتصادی است. باتوجه یه این امر شهرنشینی پایدار به یک سیاست کلیدی در جان امروز تبدیل شده است.

ایزو 37120 چه ارتباطی با مدیریت انرژی دارد و چگونه می‌تواند سبب بهینه‌سازی مصرف انرژی شود‍؟

استاندارد ایزو 37120 شامل مفهوم مدیریت انرژی است که بهینه سازی مصرف انرژی در شهرها و جلوگیری از آلودگی‌های ناشی از انرژی فسیلی را در بر می‌گیرد. با اجرای این استاندارد، شهرها می‌توانند به صورت هوشمندانه انرژی خود را مدیریت کرده و از منابع تجدید پذیر استفاده کنند.

این مفهوم باعث می‌شود که شهرها بتوانند به صورت بیشتری در مسیر پایدار و هوشمند حرکت کنند و در نتیجه بهینه‌سازی مصرف انرژی و کاهش هزینه‌های انرژی کمک کند. همچنین، ایجاد نظامی مبتنی بر استاندارد ایزو 37120 در شهرها سبب توسعه فناوری‌های جدید و بهبود مدیریت انرژی می‌شود.

ایزو 37120 چه تاثیری روی استفاده بهینه از منابع آبی دارد؟

استفاده بهینه از منابع آبی برای کاهش مصرف انرژی در شهرها از اهداف ایزو 37120 است. با اجرای این استاندارد، شهرها می‌توانند به صورت هوشمندانه مصرف آب خود را مدیریت کنند. چیزی که برای بهبود کیفیت و کمیت آب و کاهش آلودگی آب نقش بسزایی دارد. همچنین، استفاده بهینه از منابع آبی می‌تواند به کاهش هزینه‌های مربوط به تصفیه آب و انتقال آن به شهرها کمک کند.

اجرای استاندارد ایزو 37120 می‌تواند به بهبود مدیریت منابع آبی شهرها و حفاظت از محیط زیست کمک کند.

آیا صنایع باید از ایزو 37120 استفاده کنند؟

این استاندارد بیشتر برای شهرها و بخش عمومی تدوین شده است ولی صنایع هم با توجه به اهمیت مدیریت منابع آبی و حفاظت از محیط زیست، می‌توانند از این استاندارد استفاده کنند. بهبود کیفیت و کمیت آب به عنوان یک عنصر حیاتی در تولید و فرآوری محصولات صنعتی بسیار حائز اهمیت است و استفاده بهینه از منابع آبی می‌تواند به کاهش هزینه‌های صنایع و حفاظت از محیط زیست کمک کند. بنابراین، صنایع هم می‌توانند از ایزو 37120 استفاده کنند و با اجرای آن، به بهبود مدیریت منابع آبی و حفاظت از محیط زیست کمک کنند.

حرف آخر

استاندارد ایزو  37120یک استاندارد بین‌المللی است که برای اندازه‌گیری و مقایسه عملکرد شهری در ۱۰۰ شاخص از جمله امنیت، سلامت، زندگی و محیط زیست، ترافیک و حمل‌ونقل و غیره طراحی شده است. با استفاده از این استاندارد، شهرها قادر خواهند بود که با استفاده از داده‌های موجود، در جهت بهبود عملکرد خود اقدام کنند و شاخص‌ها را مورد ارزیابی و مقایسه قرار دهند. استفاده از این استاندارد در شهرها، بهبود کیفیت زندگی شهروندان و بهره‌وری اقتصادی را به همراه دارد.

برای تهیه استاندارد ایزو 37120 می‌توانید با کیو سی بی در تماس باشید و تمام سوالات خود را در این زمینه مطرح کنید و بعد از انجام تحقیقات کامل به اخذ این ایزو اقدام کنید.

سؤالات متداول:

ایزو ۳۷۱۲۰ چیست؟

ایزو ۳۷۱۲۰ یک استاندارد بین‌المللی است که به عنوان راهنمایی برای تدوین استراتژی‌های پایدار در شهرها، ارائه شده است.

چه کسانی باید از استاندارد ایزو ۳۷۱۲۰ استفاده کنند؟

شهرداران، مدیران شهری و سایر عامل‌های مرتبط با توسعه شهری، می‌توانند از استاندارد ایزو ۳۷۱۲۰ برای تدوین استراتژی‌های پایدار در شهرها استفاده کنند.

استفاده از استاندارد ایزو ۳۷۱۲۰ به چه صورت ارزش افزوده‌ای برای شهرها دارد؟

استراتژی‌های پایدار و بهینه برای توسعه شهری و حفاظت از محیط زیست، بهبود کیفیت زندگی شهروندان، حفاظت از محیط زیست و استفاده بهینه از منابع از جمله مزایای ایزو 37120 است.

سئوتایتل:

شهر پایدار و محیط زیستی زیبا با ایزو 37120 | کیو سی بی

متادیسکریپشن:

ایزو 37120، به شهرداران و مدیران شهری کمک می‌کند تا استراتژی‌های پایدار و بهینه برای توسعه شهری و حفاظت از محیط زیست را تدوین کنند. کیو سی بی این استاندارد را با تمام جوانبش مورد بررسی قرار داده است.

در دنیای تجارت وقتی بحث پرداخت مالی آن‌هم به‌صورت دیجیتال به‌میان می‌آید، برقراری ارتباط می‌تواند گیج‌کننده و دشوار به نظر برسد. اگر پیامی را به اشتباه بفهمید و یا در ترجمه اطلاعات مشکلی ایجاد شود، خطراتی مثل از‌دست‌دادن پول، می‌تواند شما را تهدید ‌کند. دریافت گواهینامه ایزو، برای حل‌کردن مشکلات ارتباطی بین مؤسسات مالی در سراسر دنیا و جلوگیری از از‌دست‌دادن پول، می‌تواند خیلی از مشکلات شما را حل کند. گواهینامه ایزو 20022، استاندارد تبادل اطلاعات بین مؤسسات مالی، برای پاسخ به چنین موقعیت‌هایی است. برای آشنایی بیشتر با این ایزو مؤسسات مالی با ما همراه شوید.

ایزو 20022 چیست؟

ایزو 20022 یک استاندارد بین‌المللی ایزو است که یک زبان یکپارچه‌ را برای تراکنش‌های مالی ارائه می‌دهد. این ایزو به‌عنوان «گواهینامه ایزو مؤسسات مالی اعتباری» هم شناخته می‌شود. استاندارد ایزو 20022 پرداخت‌ها، معاملات اوراق بهادار و مالی را پوشش می‌دهد. همچنین برای پیام‌رسانی بین بانک‌ها و سایر مؤسسات مالی، مشاغل و مصرف‌کنندگان در بیش از 100 کشور جهان اعمال می‌شود. ایزو 20022 از تبادل پول به روشی کارآمد، ایمن و مقرو‌ن‌‌به‌صرفه در سیستم‌های مختلف پشتیبانی می‌کند.

گواهینامه ایزو 20022 یک  استاندارد جهانی در حال ظهور برای جهانی است که مبادلات مالی آن در هر ثانیه در حال رشد است. این استاندارد یک زبان و مدل مشترک برای داده‌های پرداخت در سراسر جهان ایجاد می‌کند. بهره‌گیری از این استاندارد سبب می‌شود که اطلاعات پرداخت با کیفیت بالاتری ارائه و با نیازها و رویکردهای جدید سازگار ‌شود.

چرا ایزو 20022 مهم است؟

میلیون‌ها راه مختلف برای بیان یک چیز وجود دارد. در دنیای تبادل اطلاعات بین موسسات مالی هم استانداردها و قالب‌های پیام متفاوتی وجود دارد که هر کدام مختص یک منطقه یا کسب‌وکار خاص است.

ازآنجایی‌که فین‌تک‌ها و بانک‌ها به نوآوری و معرفی گزینه‌های پرداخت جدید در دنیای جهانی‌شده ادامه می‌دهند، استفاده از یک استاندارد مشترک اکنون بیش از هر زمان دیگری مهم است. به‌هر‌صورت با استفاده از ایزو 20022، همگام‌سازی زبان مورد استفاده بین سیستم‌های جدید و زیرساخت‌های قدیمی به‌منظور فعال‌کردن پردازش اطلاعات در سرتاسر دامنه‌ها و کشورها، امکان‌پذیر خواهد شد.

مزایای ایزو  20022 چیست؟

ایزو 20022 به کاهش هزینه‌ها برای مؤسسات مالی و مشاغل کمک می‌کند و در عین حال کارایی و امنیت را بهبود می‌بخشد. گواهینامه ایزو 20022 این کار را با ارائه یک قالب ثابت انجام می‌دهد که می‌تواند توسط همه شرکت‌کنندگان در فرآیند تراکنش خوانده شود و امکان ارتباط ساده‌تر و کارآمدتر بین آنها را فراهم ‌کند. همچنین با سیستم ارتباطی این استاندارد، فرآیندهای تسویه‌حساب مثل نقل‌و‌انتقال پول، تراکنش‌های سرمایه‌گذاری و پرداخت فاکتورها، خیلی راحت‌تر و ساده‌تر انجام می‌شوند.

پذیرش این استاندارد گامی در جهت استفاده از زبان پرداخت واحد و یکپارچه است. در شرایط بسیار خاص، ایزو  20022 گنجاندن و انتقال داده‌ها را در بین تمام اپراتورهای مالی، امکان‌پذیر می‌کند. این عملیات ممکن است شامل داده‌های مرجع بدون ساختار یا ساختاریافته تا 140 کاراکتر باشد.

ساختار استاندارد و ویژگی یک زبان پرداخت جهانی همچنین باید کیفیت داده‌ها را بهبود بخشد و نیاز به مداخله دستی را کاهش و سرعت تصمیم‌گیری را افزایش دهد. با استفاده از زبان و عناصر پیام منسجم و قابل‌استفاده مجدد، پرداخت‌های بین‌المللی می‌تواند توسط چندین بانک و در کشورهای مختلف به‌سادگی انجام شود. در همین راستا، ایزو 10002 و ایزو 10004 دو استاندارد مهم دیگری هستند که کسب‌وکارها می‌توانند از آن‎ها استفاده کنند و از مزایای آن بهره‌ببرند.

کدام نهادها به ایزو 20022 پایبند هستند؟

در آینده نه‌چندان دور، ایزو 20022 به‌عنوان یک استاندارد جهانی برای تراکنش‌های مالی به‌طور فزاینده‌ای محبوب می‌شود و بسیاری از کشورها استفاده از آن را توسط سیستم‌های بانکی خود الزامی می‌کنند. انتظار می‌رود که این استاندارد نظارتی همچنان عامل مهمی در شکل‌دادن به آینده مالی اقتصاد جهانی باشد.

این روند با حرکت برخی از پلتفرم‌های بزرگ در بخش مالی به سمت ایزو مضاعف می‌شود. در طی دو سال آینده، بسیاری از زیرساخت‌های بازار، از جمله سوئیفت، استانداردهای پیام‌رسانی خود را به ایزو 20022 تغییر خواهند داد. هر دو پرداخت یورویی TARGET2 (T2) و سیستم پرداخت خودکار خانه تسویه (CHAPS) طبق برنامه از این استاندارد استفاده خواهند کرد. علاوه‌بر‌این، سوئیفت قوانین گروه کاری گزارش‌دهی پرداخت‌های فرامرزی  (CBPR+) را خواهد پذیرفت و در آن پیام‌های MT/MX تا سال 2025 همزیستی خواهند داشت.

کسب‌وکارها با تأخیر در پذیرش ایزو 20022 با چه چالش‌هایی روبرو هستند؟

چالش‌ها زیاد هستند و در آینده قابل پیش‌بینی غلبه بر آنها دشوارتر خواهد شد. با عدم پذیرش استاندارد ایزو، واحد تجاری باید ترجمه استانداردهای هم‌زمان را در سیستم‌های پشتیبان خود مدیریت کند. مدیریت داده‌های مورد نیاز ایزو 20022، تحت استانداردهای قدیمی به‌طور فزاینده‌ای چالش‌برانگیز خواهد شد.

ایزو 20022 چگونه کار می‌کند؟

یک) فرآیندها و مفاهیم کسب و کار:  یکی از ویژگی های کلیدی متدولوژی  ایزو 20022، تفکیک واضح بین کسب‌وکار و نحوه ارائه آن در یک سینتکس است. روش ایزو 20022 با تعریف فعالیت یا فرآیند کسب‌وکار، نقش‌ها و بازیگران درگیر و اطلاعات مورد نیاز برای انجام فعالیت آغاز می‌شود. سپس این داده‌ها در اجزایی که حاوی عناصر تجاری هستند، سازماندهی می‌شوند.

دو) پیام‌های منطقی مستقل از نحو: یکی دیگر از ویژگی‌های مهم ایزو 20022 امکان استفاده مجدد از عناصر برای همه پیام‌هاست، صرف‌نظر از اینکه این انتقال بانکی، پرداخت کارت اعتباری یا تراکنش ارزی باشد. بنابراین، پیام منطقی، توصیفی مستقل از نحو (سینتکس) اطلاعات مورد نیاز برای انجام یک فعالیت تجاری خاص است و شامل اجزای پیام است که در یک ساختار سلسله مراتبی سازماندهی شده‌اند.

سه) نحو یا سینتکس: این مورد به نمایش فیزیکی پیام منطقی اشاره دارد. XML به‌عنوان نحو اولیه مشخص شده است، اما انواع رایج دیگر نیز می‌توانند استفاده شوند، برای مثال نحو اختصاصی SWIFT یا FIX.

همه اینها در یک مخزن مشترک ذخیره می‌شود که شامل فرهنگ لغت ایزو 20022 هم می‌شود. درست مانند فرهنگ لغت انگلیسی آکسفورد، اجزاء، ساختار، تعریف و زمینه‌ای که باید در آن استفاده یا تفسیر شوند را فهرست می‌کند. همچنین از آنجایی که ایزو  20022 یک استاندارد آزاد و باز است، هر کسی، در هر کجا، می‌تواند به نوشتن و ایجاد استانداردهای تجاری محکم در سراسر جهان کمک کند.

ایزو ۳۶۳۲ شامل الزاماتی است مربوط به کیفیت، طعم و رنگ‌دهی زعفران به دست آمده از گل گیاه کروکوس ساتیووس. استاندارد ایزو زعفران می‌تواند برای اشکال مختلف از جمله رشته‌ها یا پودر زعفران مورد استفاده قرار گیرد. علاوه بر ایزو ۳۶۳۲، استاندارد ملی ۵۶۸۹ به عنوان استاندارد صادرات زعفران نیز به بررسی کیفیت زعفران می‌پردازد. با توجه اینکه ایران یکی از بهترین مناطق برای کشت زعفران است، اخذ گواهینامه ایزو برای صادرات زعفران یکی از الزامات اولیه به شمار می‌رود.

ایران با تولید تقریبی ۱۰۰ تن در سال بزرگترین تولیدکننده زعفران در دنیاست. شاید ۱۰۰ تن در نگاه اول عدد بزرگی به نظر نرسد، اما وقتی بفهمیم که برای تولید یک کیلوگرم زعفران به ۲۵۰ هزار گل زعفران نیاز است و وزن هر کلاله زعفران حدود ۲ میلی‌گرم است، آن‌وقت می‌توانیم متوجه حجم عظیم تولید زعفران در ایران شویم.

سازمان استاندارد جهانی با توجه به پراهمیت بودن زعفران، استاندارهای بین المللی زعفران را تحت عناوین استاندارد ISO 3632-1:2011 و ISO 3632-2:2010 ارائه کرده است. ما در این مقاله کیو سی بی با شما درباره استاندارد ایزو ۳۶۳۲ صحبت می‌کنیم. اینکه چگونه این ایزو کمک می‌کند تا زعفران با کیفیت از زعفران تقلبی متمایز شود.

انواع زعفران

زعفران که به طلای سرخ (red gold) معروف است، از روزگاران دور، چاشنی جدایی‌ناپذیر آشپزخانه‌های ایرانی بوده است. زعفران گران‌ترین ادویه جهان است، اما مرغوبیت و دردسترس‌بودن آن در کشورمان سبب شده است، نقش پررنگی در سفره ایرانی بازی کند. کیفیت و مرغوبیت به نوع زعفران مصرفی بستگی ندارد، اما با این حال برای آشنایی می‌توان به انواع آن اشاره کرد:

زعفران رشته‌ای

زعفران رشته‌ای شامل کلاله و قسمتی از خامه مادگی گل گیاه زعفران می‌شود. این رشته‌ها می‌توانند به روش‌های متنوع خشک شده باشند. کلاله دارای سه انشعاب به رنگ قرمز است که قسمت انتهایی‌اش به خامه نارنجی رنگ وصل می‌شود.

زعفران رشته‌ای بریده

این نوع زعفران شامل کلاله خشکیده مادگی گیاه زعفران یا همان گل گیاه کروکوس ساتیووس است. در زعفران رشته‌ای بریده، خامه باید کاملا از کلاله خشک‌شده جدا شده باشد. خامه همان بخشی از مادگی گل است که کلاله را به تخمدان وصل می‌کند.

پودر زعفران

با ساییدن زعفران خشک‌شده (رشته‌ای یا رشته‌ای بریده) می‌توانیم به پودر زعفران برسیم. زعفران ساییده‌شده باید ذراتی کاملا یکنواخت داشته باشد و از الک نیم میلی‌متری عبور کند. زعفران پودری بیش از دو نوع دیگر در معرض ناخالصی قرار دارد.

ایزو ۳۶۳۲ زعفران به چه کاری می‌آید؟

زعفران یک محصول منحصر به فرد است، زیرا هر کلاله آن باید با دست و یکی یکی چیده شود تا بهترین کیفیت خود را حفظ کند. بنابراین می‌توان پیش‌بینی کرد که به سبب قیمت بالای آن تا چه میزان می‌تواند سوژه تقلب باشد.

با این حال، استاندارد ایزو زعفران می‌تواند به مبارزه با این تقلب کمک کند و باعث شناخت تولیدکنندگان زعفران با کیفیت شود. زعفران زمانی خالص تلقی می شود که با الزامات ایزو 3632 مطابقت داشته باشد.

دو بخش استاندارد ISO 3632-1:2011  و ISO 3632-2:2010 روش‌های آزمایش را برای دسته‌های مختلف زعفران خشک، شامل پودر و رشته‌ها (Saffron in filament) و رشته‌های بریده (Saffron in cut filament) مشخص می‌کند.

ایزو ۳۶۳۲ برای تجزیه و تحلیل قدرت طعم، عطر و رنگ ادویه مفید است، زیرا بدون داشتن این عوامل، آشپزی با طعم زعفران معنایی ندارد. زعفران‌های تقلبی ممکن است رنگ زیادی تولید کنند، اما فاقد عطر و طعم مناسب هستند. ایزو ۳۶۳۲ علاوه بر اینکه به آزمایشگاه‌ها کمک می‌کند تا درصد خلوص زعفران را تشخیص دهند، باعث جلوگیری از تقلب در تولید زعفران می‌شود.

تقلب بیشتر با پودر زعفران اتفاق می‌افتد، زیرا می‌توان ادویه‌های ارزان‌تری را برای افزایش حجم و وزن به آن اضافه کرد. خشک‌نکردن زعفران نیز یکی دیگر از راه‌های تقلب است، زیرا هر چه پودر مرطوب‌تر باشد، وزن آن بیشتر می‌شود. بنابراین یکی از استانداردهای بین المللی زعفران تعیین میزان رطوبت است. هر چه میزان رطوبت پایین‌تر باشد، زعفران باکیفیت‌تری خواهیم داشت.

ایزو ۳۶۳۲ علاوه بر کیفیت خود زعفران بر کیفیت بسته‌بندی و نشانه‌گذاری نیز نظارت دارد. این استاندارد انواع مشخصی از بسته‌بندی را توصیه می‌کند تا از زعفران در برابر تأثیرات محیطی محافظت شود.

از مواردی که ایزو ۳۶۳۲ برای کیفیت زعفران بررسی می‌کند می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• درصد جرمی مواد خارجی (شامل درصد مواد خارجی مربوط به گیاه و مواد خارجی محیطی)
• رطوبت و مواد فرار
• خاکستر کل (درصد جرمی)
• خاکستر نامحلول در اسید
• عصاره محلول در آب سرد بر اساس ماده خشک
• پیگمان‌های زعفران
• تشخیص رنگ‌های افزودنی
• میزان خامه همراه با کلاله (برای زعفران‌های رشته‌ای و رشته‌ای بریده)

به طور کلی می‌توان بیان کرد ایزو ۳۶۳۲ برای زعفران که یک محصول طبیعی است، بیشتر برای جلوگیری از تقلب استفاده می‌شود. یعنی تلاش می‌کند تا شرکت‌ها عمدا یا سهوا کیفیت محصول را پایین نیاورند. اما در هر صورت، تکنیک‌های تقلب زعفران یک مشکل همیشگی برای مصرف‌کنندگان است. تفاوت کیفیت میان زعفران نقاط مختلف و نوسان قیمت، سردرگمی‌های زیادی را ایجاد می‌کند. بنابراین ایزو ۳۶۳۲ تضمین‌کننده کیفیت زعفران و استاندارد صادرات زعفران می‌تواند قلمداد شود.

چه معیاری را در انتخاب زعفران باید لحاظ کنیم؟

ما برای انتخاب زعفران ابتدا باید به نشان ایزو ۳۶۳۲ و استاندارد ملی توجه کنیم. این‌ استاندارها می‌توانند به ما در یافتن زعفران‌های باکیفیت‌تر بسیار کمک کنند، زیرا پیش از آنکه ما بخواهیم تحقیقات‌مان را شروع کنیم، آن‌ها تولیدکنندگان را مورد بررسی قرار داده‌اند.

با این وجود، نشان استاندارد، میزان معینی از کیفیت را تعیین می‌کند و شما همیشه می‌توانید به دنبال یک زعفران باکیفیت‌تر نیز بگردید. در انتخاب زعفران بنابراین به عوامل زیر دقت کنید:

• رشته‌های زعفران (کلاله) همگی قرمز هستند (بدون رنگ دیگر)
• رشته‌های زعفران خشک و شکننده هستند
• عطر زعفران قوی و تازه است و هرگز کپک نمی‌زند

توجه داشته باشید، اگر رشته زعفران بسیار بلند باشد، یعنی آن رشته رنگ شده است. بعلاوه رنگ قرمز یکنواخت نیز می‌تواند نشانی از رنگ‌شدن و تقلب باشد. البته ایزو ۳۶۳۲ به عنوان یک استاندارد پیشاپیش از وجود چنین تقلب‌هایی جلوگیری کرده است، اما شما با توجه به عوامل بالا می‌توانید درصد خلوص زعفران را حدس بزنید.